بررسی لکسوس NX200t در ایران

سه شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵ | 2 نظر

بررسی لکسوس NX200t در ایران

از کلاس شاسی‌بلندهای کامپکت یا همان کراس‌اوورهای جمع‌وجور شهری، باید به عنوان یکی از پرطرفدارترین دسته‌بندی‌های خودرویی در دنیا یاد کرد. کلاسی که از معتبرترین برندهای اروپایی گرفته تا خودروسازان ریزودرشت آسیایی و حتی چینی در آن حضور دارند. این کلاس این روزها به مرز انفجار رسیده و اگر بودجه‌تان محدودیتی نداشته باشد، برای خرید یک شاسی‌بلند کامپکت قطعا دچار سردرگمی خواهید شد. خوشبختانه اکثر کراس‌اوورهای شهری از پیشرانه‌های کم‌حجم برخوردارند و از این جهت، محدودیتی برای ورود آنها به کشور وجود ندارد. پس دور از انتظار نیست وقتی با تنوع دلچسب این خودروها در مارکت ایران روبه‌رو می‌شویم.

یکی از برندهایی که به تازگی پا به گود رقابت شاسی‌بلندهای کامپکت گذاشته، زیرمجموعه لاکچری تویوتا، لکسوس است. لکسوس با تجربه موفقیت چشم‌گیر RX در سراسر دنیا، تصمیم به ساخت شاسی‌بلندی کوچک‌تر، ارزان‌تر و دست‌یافتنی‌تر از RX گرفت تا دایره مخاطبان‌اش را گسترش دهد. سرانجام در نمایشگاه پکن ۲۰۱۴، نگاه‌ها به یکی از جذاب‌ترین محصولات لکسوس خیره شد. NX، کراس‌اووری که روی پلت‌فرم تویوتا 4RAV شکل گرفته و هدف از ساخت آن رقابت مستقیم با نام‌های بزرگی هم‌چون بنز GLA، ب‌ام‌و 3X و رنج‌روور ایووک است.

خوشبختانه مدت کوتاهی پس از معرفی NX در مارکت‌های معتبر جهان، پای این شاسی‌بلند جذاب توسط شرکت ایرتویا (واردکننده تویوتا و لکسوس) به ایران باز شده. به لطف همکاری دوستان‌مان در این مجموعه، توانستیم از اولین مجلاتی باشیم که NX را در داخل کشور مورد بررسی قرار می‌دهد.

داستان پارکینگ

آیا تا به حال فیلم پارکینگ را تماشا کرده‌اید؟ داستان فیلم از این قرار است، زن تاجر جوان در شب کریسمس توسط یک بیمار روانی که علاقه زیادی به او داشته، تعقیب و در پارکینگ مجتمع تجاری منهتن گرفتار می‌شود! داستان رویارویی ما با NX نیز بی‌ارتباط با فیلم پارکینگ نیست. اولین باری که NX را از نزدیک مشاهده کردیم و توانستیم با آن چند دوری در یکی از پیست‌های اتومبیلرانی رانندگی کنیم، مدت زیادی نمی‌گذرد. از همان موقع علاقه خاصی به کراس‌اوور جدید لکسوس پیدا کردیم و سرانجام توانستیم این الهه زیبایی را در پارکینگ بزرگ و خالی از اتومبیل یکی از برج‌های معروف تهران حبس کنیم و ساعت‌ها آن را برانداز کرده و جزییات‌اش را بررسی کنیم.

حجم زیادی از جذابیت یک جا جمع شده!

به لطف همکاری شرکت ایرتویا، دو دستگاه NX در اختیارمان قرار گرفت. یکی از نوع F اسپرت و دیگری از نوع پلاتینوم انتخاب شد. تا بتوانیم تفاوت‌های این 2 نسخه را بهتر برایتان شرح دهیم.

جذابیت طراحی بدنه XN به اندازه‌ای است که در نگاه اول بیننده را میخکوب می‌کند. یک طراحی مدرن و فوق‌العاده متناسب و هماهنگ که ترکیبی هنرمندانه از خطوط شکسته و نرم را به نمایش می‌گذارد. در قسمت جلو نخستین موردی که جلب توجه می‌کند، جلوپنجره دوکی شکل لکسوس است که در واقع به یکی از المان‌های اصلی طراحی محصولات لکسوس تبدیل شده. این جلوپنجره بزرگ که فرمی شبیه به ساعت‌های شنی دارد، با فرورفتگی‌های 2 طرف سپر و چراغ‌های جلو تناسب جالبی ایجاد کرده و کل توجهات را معطوف این قسمت می‌کند.

جذابیت چراغ‌های دو تکه جلو نشان از توجه خاص طراحان به این محصول خاص دارد. این سبک طراحی چراغ جلو نخستین بار در لکسوس IS نمایش داده شد. بخش بالایی چراغ جلو از 3 خط لوزی شکل تشکیل شده و در قسمت پایین شاهد یک مجموعه چراغ LED باریک هستیم که زیبایی این قسمت را دوچندان می‌کند.
بر خلاف دماغه خودرو، درپوش پیشرانه اما ساده طراحی شده و فاقد هرگونه برش و یا شکستگی خاصی است. در نمای جانبی ارتفاع کوتاه پنجره‌ها و درهای بلند جلب توجه می‌کند. چراغ‌های جلو و عقب روی گلگیرها ادامه پیدا کرده و لچکی مثلثی شکل عقب همان چیزی است که می‌توانیم مشابه‌اش را در لکسوس RX ببینیم.

تورم گلگیرها خصوصا در قسمت عقب، ابهت بدنه NX را دوچندان کرده و خط شکسته روی در عقب کامل کننده کلکسیون جذابیت‌های این قسمت است. لبه‌ی گلگیرهای جلو و عقب یک نوار پلاستیکی با کیفیت مطلوب نصب شده تا برخوردهای جزیی از بغل، لبه گلگیرها آسیبی نبینند و از طرف نمای جانبی نیز از یکنواختی خارج شود. طراحی نمای عقب نیز در هماهنگی کامل با مجموعه دماغه خودرو انجام شده و به خوبی با ذات اسپرت NX هماهنگی دارد.

گرافیک چراغ‌های عقب که شبیه به بومرنگ طراحی شده و در اکثر محصولات جدید لکسوس، هم‌چون LX، FRC و GS این سبک طراحی به چشم می‌خورد. یک فلاپ مشکی‌رنگ نیز روی چراغ‌های عقب نصب شده تا جذابیت این بخش دوچندان شود. فرورفتگی جای پلاک نیز با خطوط چراغ‌‌ها هماهنگی جالبی دارد. ارتفاع کوتاه شیشه عقب و دیفیوز عریض در سپر عقب، به ماهیت اسپرت NX تاکید دارند. هم‌چنین خروجی‌های کرومی اگزوز به صورت هنرمندانه‌ای در 2 طرف سپر عقب تعبیه شده‌اند. و اما به تفاوت‌های ظاهری 2 مدل پلاتینوم و F اسپرت می‌رسیم. همان‌طور که اشاره شد، لکسوس، NX را در 2 تیپ پلاتینوم و F اسپرت عرضه می‌کند. نمونه F اسپرت همان‌طور که از اسمش پیداست، ظاهری اسپرت‌تر و هیجان‌انگیزتر از مدل پلاتینوم دارد. از مهم‌ترین ویژگی‌های مدل F اسپرت در نمای ظاهری، می‌توان به جلوپنجره مشبک مشکی رنگ، یک نوار فلزی نصب شده در پایین سپر جلو، آینه‌های جانبی با پوشش مشکی براق، رینگ‌های اسپرت ۱۸ اینچی با رنگ دودی و در نهایت نشان F روی گلگیرهای جلو اشاره کرد. مدل پلاتینوم، در نبود این موارد ظاهری کلاسیک‌تر دارد و به جای رینگ‌های ۱۸ اینچی، از نمونه‌ ۱۷ اینچی با طرحی متفاوت برخوردار است.

هم‌چنین سفارش‌های مختلف این خودرو نیز در طراحی ظاهری تفاوت‌هایی با یک‌دیگر دارند. مهم‌ترین تفاوت ظاهری مدل‌های سفارش آسیا و آمریکا، به ترکیب سپر جلو و فرم مه‌شکن‌ها باز می‌گردد. پوزه NX در این مدل‌ها کوتاه‌تر است و از شباهت آن با دماغه نسل قبلی لکسوس RX نمی‌توان گذشت. مدل‌های سفارش آمریکا نیز با شبرنگ نارنجی نصب شده در گوشه چراغ‌های جلو از سایر ویرایش‌ها متمایز می‌شوند. در روز بررسی، بهترین و گران‌ترین رنگ‌های NX در اختیارمان قرار گرفت. مدل پلاتینوم به رنگ اتمیک سیلور یا به اصطلاح تیتانیوم بود و نمونه F اسپرت نیز به رنگ آبی میکا التراسونیک مزین شده بود. جالب است بدانید این رنگ فقط برای نمونه F اسپرت قابل سفارش است و جذابیت خیره‌کننده‌ای دارد.

وسواسی مثال‌زدنی در طراحی کابین

با قرار گرفتن در کابین NX، علاقه‌تان به این شاسی‌بلند کامپکت دوچندان می‌شود. با باز شدن درها، نشان درخشان لکسوس روی رکاب‌ها به سرنشینان خوش‌آمد می‌گوید. پیش‌رویمان کابینی شلوغ و پرمعنی که در نهایت سلیقه و با بالاترین کیفیت طراحی و ساخته شده قرار دارد. طرح دوکی شکل جلوپنجره در کنسول میانی نیز به چشم می‌خورد و یک قاب نقره‌ای رنگ مجموعه کنترلرهای این قسمت را از مجموعه جلوداشبورد مجزا کرده است. در این قسمت دکمه‌های تنظیم سیستم صوتی مارک لوینسون، دکمه‌های تنظیم سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک که برای هریک از سرنشینان جلو و ردیف عقب به صورت مستقل تنظیم می‌شود و کلید‌های گرمکن و خنک‌کننده صندلی‌های جلو نصب شده است. یک ساعت آنالوگ با نشان لکسوس نیز بر ماهیت لوکس این کراس‌اوور تاکید دارد. در قسمت بالایی کنسول جلو، یک صفحه نمایشگر با گرافیک عالی نصب شده است که توسط ریموت تاچ‌پد نصب شده در کنسول میانی تنظیم می‌شود. این صفحه لمسی کنترل از راه دور یکی از بهترین عملکردها را دارد و با سامانه‌های iDRIVE و کامند در ب‌ام‌و و بنز قابل مقایسه است. در کنار این صفحه لمسی، شیفتر گیرباکس تزیین شده با چرم طبیعی، دکمه ترمزدستی الکترونیکی و اتوهولد و اهرم دوار انتخاب حالت‌های رانندگی قرار دارد.

با باز شدن کنسول میانی بین صندلی‌های جلو، به خروجی‌های USB و AUX دسترسی پیدا می‌کند. یکی از مهم‌ترین و به‌روزترین آپشن‌های NX، یعنی شارژر بی‌سیم تلفن همراه نیز در این قسمت قرار دارد. در کنار این قسمت جالیوانی مجهز به سیستم گرم و سرد نیز نصب شده است. کیفیت چرم صندلی‌ها، پوشش کنسول جلو و پنل درها، دوخت پوشش‌های کابین و چرم طبیعی دور فرمان بسیار دلچسب است و با لمس کابین NX، پی بردن به رتبه اول لکسوس در رده‌بندی کیفیت، بیشتر برایتان مسجل می‌شود. البته در این میان مواردی از جمله پیچ‌های فلزی فاقد روکش که در کنسول میانی نصب شده‌اند، با وسواسی که در ساخت کابین خرج شده هم‌خوانی ندارند!

همان‌طور که اشاره شد، غربیلک فرمان با چرم طبیعی روکش شده و بسیار خوش‌دست و جذاب است و به‌صورت برقی در چند جهت تنظیم می‌شود. طراحی صفحه کیلومترشمار نه ساده و بی‌روح است، نه جذاب و خیره‌کننده و در مجموع یک ترکیب چشم‌نواز را به نمایش می‌گذارد. میان 2 دایره نشان‌دهنده دور موتور و کیلومترشمار، یک صفحه نمایش ۴.۲ اینچی تعبیه شده که اطلاعات مختلفی از جمله حالت رانندگی، وضعیت گیرباکس و وضعیت باد تایرها را نمایش می‌دهد.

تا پیش از کار کردن با دکمه‌های گوناگون کابین، نظرمان بر این بود که ارگونومی کابین NX فوق‌العاده است. اما اگر با دقت بیشتری به کابین NX نگاه کنید، محل نامناسب قرارگیری دکمه‌های سیستم پارک اتوماتیک و سیستم دودیفرانسیل به اصطلاح توی ذوق‌تان می‌زند. پراکندگی دکمه‌های نصب شده در سمت چپ و راست فرمان نیز چندان جالب نیست و با مشاهده محل قرارگیری دکمه‌های سیستم حافظه صندلی‌ها، به این نتیجه می‌رسیم که طراحان در بعضی قسمت‌های داخلی کمی بی‌حوصلگی کرده‌اند. ارگونومی کابین NX در مجموع مناسب است اما از این نظر هنوز راه زیادی را تا رسیدن به رقبای آلمانی‌ در پیش دارد.

فضای کابین نسبت به رقبای NX در این کلاس، جادار و راحت است. در صندلی‌های جلو هیچ مشکلی از نظر فضای سر و پا احساس نمی‌شود و لبه صندلی‌ها به خوبی سرنشین را در بر می‌گیرند. در ردیف عقب اما فضای راحت و جادار در اختیار ۲ نفر قرار می‌گیرد و با اضافه شدن نفر سوم، کمی از راحتی سرنشینان کاسته می‌شود. با وجود شیب سقف در قسمت عقب سایش سر افراد قد بلند با سقف اجتناب‌ناپذیر است که البته این مورد چندان محسوس و آزار دهنده نیست. صندلی‌های جلو به‌صورت برقی تنظیم می‌شوند و به سیستم حافظه سه‌گانه و گرمکن و خنک‌کننده نیز مجهز شده‌اند. گودی کمر صندلی راننده به صورت برقی تنظیم می‌شود. در مدل پلاتینوم صندلی‌های ردیف عقب نیز به صورت برقی تا می‌شوند. فرمان و صندلی راننده هم با خاموش شدن خودرو تغییر وضعیت می‌دهند تا پیاده شدن از کابین آسان شود.

مدل F اسپرت و پلاتینوم در دکوراتیو کابین نیز تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند که البته این تفاوت‌ها به پای تفاوت کابین مدل F اسپرت و معمولی سدان IS نمی‌رسد. مدل F اسپرت با مواردی نظیر دوخت قرمز روی داشبورد، صندلی‌ها و فرمان، نشان F اسپرت روی فرمان، تریم داخلی نقره‌ای رنگ با طرح فیبرکربن و پدال‌های آلومینیومی سوراخ‌دار، از نمونه پلاتینوم متمایز می‌شود. هم‌چنین در مدل اسپرت آپشنی نظیر تنظیم برقی صندلی‌های عقب به چشم نمی‌خورد. رنگ‌بندی پوشش کابین این 2 مدل نیز با یک‌دیگر متفاوت است و در مجموع با مواردی نظیر استفاده از تریم چوبی براق و پوشش تیره‌تر صندلی‌ها، سعی شده تا کابین مدل پلاتینوم شکیل‌تر از کابین مدل اسپرت F باشد.

رانندگی در سکوت کامل

وقت آن رسیده تا پشت فرمان NX قرار بگیرم. پیش از هرچیز به این نکته توجه کنید که مدل F اسپرت و پلاتینوم از نظر قوای محرکه هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. پیشرانه توسط دکمه استارت در سمت راست فرمان روشن می‌شود. به لطف عایق‌بندی بی‌نقص کابین، با بسته شدن درها سکوت کامل بر کابین حکم‌فرما می‌شود. تسلط به خودرو در پشت فرمان کاملا مناسب است و در قسمت جلو نقطه کوری به چشم نمی‌خورد. ارتفاع کوتاه شیشه عقب باعث شده تا دید این قسمت با مشکل مواجه شود. اما وجود دوربین دید عقب با لنز واید و تغییر فرم آینه‌های جانبی هنگام قرار گرفتن دنده در حالت R، به خوبی این مشکل را بر طرف می‌کنند. هم‌چنین دوربین ۳۶۰ درجه جلو هنگام ورود به تقاطع‌ها به کمک راننده آمده و نقاط کور را در صفحه نمایش نشان می‌دهد. از نقش سامانه BSA (کنترل نقاط کور) نیز در هدایت NX نمی‌توان گذشت. این سامانه نقاط کور اطراف را با آلارمی روی آینه‌های جانبی به راننده هشدار می‌دهد.

ترمز دستی NX به صورت برقی عمل می‌کند. با قرار گرفتن دنده در حالت P، ترمز فعال می‌شود و با قرار گرفتن در حالت D، ترمز خودبه‌خود آزاد می‌شود. البته عملکرد ترمزدستی الکترونیک در نمونه مورد بررسی با کمی سروصدا نیز همراه بود.

سامانه هدآپ در عمق شیشه جلو، المان‌هایی نظیر میزان سرعت و وضعیت دنده را نمایش می‌دهد. پیش از این در پیست اتومبیلرانی، قابلیت‌های فنی NX را مورد بررسی قرار داده بودیم. اما فضای خالی پارکینگ نیز محل بدی برای آزمایش برخی از قابلیت‌های فنی NX نبود. اهرم دوار انتخاب وضعیت رانندگی را فشار داده تا روی حالت نرمال قرار گیرد. اگر اهرم را به سمت چپ بچرخانیم نیز حالت اقتصادی فعال می‌شود. در حالت نرمال همه چیز در حد تعادل قرار دارد. هم‌چون حالت اقتصادی دنده‌ها در دورهای پایین تعویض نمی‌شوند و سیستم تعلیق نیز عملکرد نسبتا نرمی دارد. با چرخاندن اهرم به سمت راست، وضعیت رانندگی روی حالت اسپرت و یک پله بعد از آن، روی حالت اسپرت‌پلاس قرار می‌گیرد. درحالت اسپرت‌پلاس واکنش پدال گاز دقیق‌تر شده و فرمان نیز کمی سفت‌تر می‌شود. عملکرد سیستم تعلیق تفاوت چندانی با حالت نرمال ندارد اما باید کمی خشک‌تر از حالت‌های دیگر باشد.

با فشردن دکمه اتو هولد، با برداشتن پا از روی پدال ترمز در شیب‌ها، از حرکت روبه‌جلو خودرو و دور گرفتن‌اش جلوگیری می‌شود. سیستم تعلیق NX در جلو از نوع مک‌فرسون و در عقب از نوع طبق دوبل مجهز به کمک‌فنر است. عملکرد مجموعه فنربندی و تعلیق در کل دلچسب است. به طور مثال بارها روی رمپ‌های شیاردار و پله‌ای شکل طبقات پارکینگ با سرعت زیاد حرکت کردم، اما اثری از تکان‌ها اضافی در کابین و رها شدن کنترل فرمان از دستم نبود. سیستم تعلیق تطبیق‌پذیر AVS نیز در راحتی سواری NX بی‌تاثیر نیست. سامانه کنترل پایداری و ترکشن‌کنترل را خاموش کرده و خودرو را در حالت اسپرت‌پلاس قرار می‌دهیم. در این حالت با وجود خاموش بودن ESP باز هم نمی‌توان قسمت عقب را از مدار خارج کرد. با فشار آوردن به NX در پیچ‌های پارکینگ و عبور از رمپ‌ها، حتی در این حالت نیز لغزشی در محور عقب وجود ندارد. حتی با وجود تقسیم وزن ۵۹ درصد روی محور جلو، کمتر دچار بیش‌فرمانی در پیچ‌های تیز می‌شود و عملکرد فرمان‌اش قابل ستایش است.

علی‌رغم کراس‌اوور بودن و ارتفاع زیاد از سطح زمین، دینامیک حرکتی NX واقعا دلچسب است و حرکت‌اش در پیچ‌ها با خودروهای سواری قابل مقایسه است. در بهترین حالت نیروی چسبندگی به ۰.۷۲G می‌رسد که باز هم رقیب‌اش ب‌ام‌و 3X از نظر چسبندگی وضعیت بهتری دارد. لکسوس، NX را 2 مدل t200NX و h300NX عرضه می‌کند. نمونه‌های عرضه شده در ایران اغلب از نوع t200NX مجهز به پیشرانه ۴ سیلندر ۲ لیتری بنزینی هستند که برای نخستین بار در تاریخ فعالیت لکسوس، پیشرانه این مدل به توربوشارژر مجهز شده است. البته تعداد محدودی مدل h300NX نیز به کشور وارد شده است. این مدل از یک پیشرانه ۲.۵ لیتری اتمسفریک به همراه یک موتور برقی بهره می‌برد و از کراس‌اوورهای هیبریدی بازار است.

هم‌چنین لکسوس برای NX 2 نوع وضعیت انتقال قدرت 2 و تک دیفرانسیل را در نظر گرفته است. که نمونه‌های وارد شده به کشور، همگی از نوع دودیفرانسیل هستند. در حالت عادی اما نیرو به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود و با فشردن دکمه‌ای، وضعیت دودیفرانسیل فعال می‌شود. در این حالت تعادل خودرو خصوصا در پیچ‌ها بهتر می‌شود. توربوشارژر پیشرانه NX با توجه به اندازه نسبتا کوچک خود، لگ کمی دارد و لکسوس سعی کرده تا تاخیر توربو را به حداقل برساند. اما باز هم کمی تاخیر در عملکرد توربو احساس می‌شود. پیشرانه t200NX توانایی تولید ۲۳۵ اسب‌بخار را دارد. توربوها در دورهای پایین عمل می‌کنند و از این جهت بیشینه گشتاور در دورهای ۱۶۵۰ تا ۴۰۰۰ در دسترس قرارمی‌گیرد. شتاب اولیه NX با توجه به وزن ۱.۸ تنی‌اش مناسب است و کمی کندتر از رقبای آلمانی‌ از زمین کنده می‌شود. اما در دنده‌های بالاتر کشش پیشرانه کمی افت می‌کند و NX از آن تک‌وتای اولیه می‌افتد.

گیرباکس ۶ سرعته اتوماتیک NX عملکرد دقیقی دارد و می‌توان دنده‌ها را توسط پدال‌شیفترهای پشت فرمان نیز تعویض کرد. هماهنگی گیرباکس با پیشرانه قابل تحسین است، اما کیفیت پایین سوخت موجود در کشور موجب پایین آمدن راندمان پیشرانه می‌شود.

یکی از مهم‌ترین نقاط قوت NX، ترمزهای قدرتمند با سیستم ترمز کمکی BA است که در طول بررسی ما با وجودن فشردن پی‌درپی ترمز و داغ شدن مجموعه ترمز، هیچ گونه افتی در عملکردش مشاهده نشد.
۱۱ عدد ایربگ ایمنی سرنشینان NX را تامین می‌کنند. هم‌چنین این خودرو توانسته از تست‌های تصادف سربلند بیرون آید و ۵ ستاره ایمنی موسسه EURONCAP را به خود اختصاص دهد. مصرف سوخت آن هم با توجه به استفاده از توربوشارژر و حجم ۲ لیتری پیشرانه مناسب است و در حالت ترکیبی، رقمی کمتر از ۱۰ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر را نشان می‌دهد.

در انتها…

علی‌رغم مدت کمی که از حضور NX در بازار جهانی می‌گذرد، این شاسی‌بلند کامپکت توانسته طرفداران زیادی پیدا کند. در ایران نیز با آغاز پیش‌فروش NX توسط ایرتویا، تعداد زیاد متقاضیان برای خرید این محصول جدید لکسوس، مسئولان فروش شرکت را شگفت‌زده کرد! البته NX هنوز موفق به اخذ پلاک ملی نشده و در حال طی پروسه‌های رایج است. اما در صورت پلاک شدن، روی مدل F اسپرت به عنوان گران‌ترین نمونه، برچسب قیمتی حدود ۳۸۰ میلیون تومان خواهد خورد.

NX با ظاهر جذاب و اسپرت‌اش، بیشتر نظر جوانان را به خود جلب می‌کند و احتمالا اگر سنی کمتر از ۴۰ سال داشته باشید، سراغ این خودرو می‌روید. طراحی بسیار جذاب و مدرن بدنه، به همراه کابین با کیفیت و خوش‌ساخت و برخورداری از جدیدترین آپشن‌ها و سامانه‌های ایمنی و رفاهی، از NX یک شاسی‌بلند دوست‌داشتنی ساخته است. اما اگر به بحث فنی اهمیت ویژه‌ای می‌دهید و به دنبال هیجان بیشتر در رانندگی هستید، شاید ب‌ام‌و 3X یا 4X با پیشرانه پرقدرت‌تر، تاخیر کمتر توربوها و گیرباکس دقیق‌تر انتخاب مناسب‌تری برایتان باشد. اما باید به برچسب قیمتی NX و هزینه‌‌های نگهداری و سرویس آن نیز توجه کنید. که به مراتب از رقبای آلمانی کمتر است.


2 دیدگاه

  1. سعید | آذر 2, 1395 | لینک نظر

    واقعا لکسوس ماشیناش حرف نداره.اخرش نفهمیدم این صدا موتوره لکسوس کجا میره اا عجب موجوداتین این ژاپنیا

  2. سعید | آبان 26, 1395 | لینک نظر

    مطلب خوبی بود. بنظرم مدل NX200 در کل به نسبت قیمت به امکانات گزینه متوسط رو بالا بحساب میاد