ابداع هیدروژل چسبنده برای نجات جان انسان

ECF در بیشتر موارد نتیجه عوارض جراحی مانند انتروتومی از دست رفته یا نشت آناستوموز به وجود می‌آید. نشت مداوم محتویات روده و مدفوع از محل فیستول منجر به تجزیه پوست و افزایش خطر عفونت می‌شود. با وجود پیشرفت در روش‌های جراحی و مدیریت وضعیت بیمار پس از آن ECF همچنان به میزان بالایی از مرگ و میر که حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد تخمین زده می‌شود، منجر خواهد شد و علاوه بر آن عوارض ناتوان کننده‌ای دربرخواهد داشت.

در همین راستا به یک روش ساده و موثر برای ترمیم EFC نیاز است. هیدروژل های تزریقی در تکیب با ویژگی‌های مکانیکی قدرتمند و نفوذ یا تکثیر سلولی، پتانسیل مسدود کردن و ترمیم ECF را دارند.

به همین دلیل گروهی از محققان با همکاری فاطمه زهتابی، ریحانه حق نیاز، صفورا خسروی و دانیا خرسندی یک هیدروژل چسبنده نانومهندسی شده تزریقی (INAH) متشکل از یک نانو سیلیکات مصنوعی را ابداع کردند.

این هیدروژل با استفاده از روش تزریق همزمان، تحت پیوند متقاطع سریع قرار می‌گیرد و در نتیجه ماتریکسی با خواص مکانیکی و چسبندگی بهبود یافته ایجاد می‌شود. INAH توانایی انعقاد خون قابل توجهی را نشان می‌دهد و با فیبروبلاست ها سازگار است.

خواص چسبندگی هیدروژل در مدل‌های چسبندگی خارج از بدن با پوست و شریان‌ها نشان داده و مشخص شد ثبات حجم در محیط داخلی هیدراته حفظ چسبندگی قوی را تسهیل می‌کند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد INAH توسعه یافته پتانسیل زیادی برای ترمیم و بهبود EFC دارد.