101 سال پیش (سال 1912) در مسابقات Grandprix موتورهای بسیار دور پایین و بسیار حجیم (بیش از 12 لیتر) متداول بودند. در چنین دوره ای یک خودروی مسابقه ای با موتوری که طرحی انقلابی داشت متولد شد.
این خودرو چیزی نبود جز Peugeot L76. طراحان جوان پژو که در راس آنها ارنست هنری قرار داشت با همکاری Ettore Bugatti موتوری چهار سیلندر با حجم 7.6 لیتر که شاتون های بسیار بلندی داشت (قطر سیلندر 110 میلی متر، کورس پیستون 200 میلی متر) طراحی کردند که از نظر حجمی نصف موتورهای رقیب بود. این موتور از محفظه احتراق نیمکره ای شکل برخوردار بود و برای اولین بار در دنیا از سیستم Multi Valve (چند سوپاپ در هر سیلندر) بهره می برد. هر سیلندر این موتور چهار سوپاپ (16 سوپاپ در کل) داشت و مجهز به دو میل سوپاپ ((DOHC بود.
این موتور می توانست راحت بالای 2000 دور در دقیقه دور بگیرد و توانی بیش از موتورهای خودروهای رقیب تولید می کرد و در عین حال مصرف سوخت کمتری نیز نسبت به آنها داشت. سیستم روغنکاری این موتور از نوع کارتل خشک بود و ارتفاع موتور را کم کرده بود که همین موضوع منجر به پایینتر بودن مرکز ثقل این خودرو نسبت به رقبا شده بود و آن را تبدیل به خودرویی تقریبا شکست ناپذیر کرده بود.
وزن این خودرو 895 کیلوگرم بود و با گیربکس 4 دنده می توانست از مرز 160 کیلومتر در ساعت عبور کند و حدود 164 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد که در زمان خودش رقم قابل توجهی به حساب می آید. (در برخی منابع قدرت آن 148 اسب و حداکثر سرعت آن 190 کیلومتر نیز ذکر شده است). مدل L76 و گونه های مختلف آن از سال 1912 تا 1914 در 15 مسابقه از 19 مسابقه گرندپریکس به مقام قهرمانی نائل شدند. در سال 1912 مدل L76 با رانندگی Georges Boillot با میانگین سرعت 110 کیلومتر در ساعت در مسابقات گرندپریکس پیروز شد. در این مسابقه سرعت L76 به 163.6 کیلومتر در ساعت رسید. پژو L76 سال 1913 )که به خاطر رعایت قوانین حجمش به 7.3 لیتر کاهش یافته بود) با رانندگی Jules Goux و میانگین سرعت 122.155 کیلومتر در ساعت مسافت 804.5 کیولمتر را طی کرد و در مسابقات Indianapolis American Grand Prix برنده شد. این اولین پیروزی یک خودروی اروپایی در ایالت متحده بود.
در سال 1914 قوانین طوری بود که اجازه ساخت موتور با حجم بیشتر از 4.5 لیتر را نمی داد. بنابراین پژو مدل L45 را ساخت که مجهز به موتور 16 سوپاپ 4.5 لیتر با توان 112 اسب در دور 2800 بود. این خودرو با رانندگی Dario Resta در مسابقات Indianapolis 500 سال 1916 نفر اول شد. همچنین در همان سال در مسابقه Vanderbilt Cup برنده شد.
باحال بوده ها…اگر پژو همینطوری ادامه میداد الان پورشه ای بود برای خودش
خیلی باحال بود نریمان جان.من عاشق تاریخچه پژو هستم.قلم شما هم که بسیار شیوا ست و آدم لذت میبره از خوندنش