بررسی پورشه 908/3
پورشه ۹۰۸/۳ ساخت ۱۹۶۸ خودرویی است که به جرات بهترین محصول مسابقه‌ای تاریخ به شمار می‌رود.
به گزارش دنده 6 – پورشه ۹۰۸/۳ که ویژگی‌های خودروهای مسابقه‌ای استقامتی و تپه نوردی را ترکیب کرده تبحر ژرمن‌ها در کاهش وزن را به نمایش می‌گذارد. پیشرانه ۸ سیلندر ۳ لیتری تخت هیولای موردبحث همانند یک کوله‌پشتی آلومینیومی و منیزیومی در پشت سر راننده قرار می‌گیرد و یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته آن را می‌توان حفاظ ایمنی زمان چپ کردن خودرو دانست.
خودروی مسابقه‌ای پورشه همانند مدل افسانه‌ای ۹۱۷ از یک شیفتر دنده چوبی سبک‌وزن برخوردار شده و الگوی تعویض دنده آن به راننده یادآوری می‌کند این گیربکس ۵ سرعته از انواع عادی و معمولی نیست. پشت رینگ‌های ۵ پره جذاب پورشه ۹۰۸/۳ هم یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های این برند در کاهش وزن یعنی روتورهای ترمز سوراخ‌دار پنهان شده‌اند.
رانندگان مسابقه‌ای علاقه خاصی به سواری چابک و متوازن ۹۰۸/۳ داشته‌اند. این خودرو برای عملکرد برجسته در دو مسابقه‌ای ساخته شد که ۹۱۷ را خیلی بزرگ و سنگین نشان می‌دادند. این مسابقات رویدادهای مشهور تارگا فلوریو و نوربرگ رینگ ۱۰۰۰ کیلومتر بودند. مدل‌های کارخانه‌ای ۹۰۸/۳ مجموعاً در چهار مسابقه شرکت کردند و در سه مسابقه به پیروزی رسیدند. خودرویی که در تصاویر مشاهده می‌کنید شاسی ۰۰۹ متعلق به کلکسیون تاریخی پورشه است که اگرچه در مسابقه تارگا فلوریو به پیروزی نرسید اما خودروی تحت تملک جری سینفلد توانست این کار با همراهی جو سیفرت و برایان ردمن انجام دهد.
جری سینفلد درباره خودروی موردبحث گفته است:۹۰۸/۳ بهترین چهار چرخی بود که من حس کرده‌ام. این خودرو مثل ۹۱۷ یک هیولا نیست و فلسفه ناب پورشه یعنی مینمالیسم، توازن و هندلینگ را به نمایش می‌گذارد. همه‌چیز در هماهنگی فوق‌العاده‌ای قرار دارد. این خودرو زیر پای شما ناپدید می‌شود و حس پرواز در ارتفاع پایین با فرمان پذیری و هندلینگ بسیار خوب را تداعی می‌کند
پیشرانه ۸ سیلندر ۳ لیتری این خودرو بر پایه معماری اصلی پیشرانه ۶ سیلندر خطی ۹۱۱ شکل گرفته و در دور ۸۴۰۰ حدود ۳۵۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. پوشش برجسته بدنه نیز کار بخش طراحی و استایلینگ پورشه است. وزن ۹۰۸/۳ به حدود ۵۴۴ کیلوگرم می‌رسد که دلیل اصلی آن استفاده از فریم فضایی آلومینیومی و بدنه‌ای با وزن ناچیز ۱۱.۷ کیلوگرم است؛ اما راننده چگونه در کابین تک نفره خودرو می‌نشیند؟ پدال‌ها درست در پشت چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و میله‌های ضد غلتش سیستم تعلیق جلو درست زیر سرعت‌سنج پشت آمپرها هستند.
تیم جان وایر اتوموتیو با این خودرو در مسابقات شرکت می‌کرد و نقش پرچم بریتانیا و اسپانسر بودن گلف روی بدنه نیز موید همین موضوع است. یک پیکان مشکی کوچک نیز جهت چرخش پیچ و مهره رینگ‌ها را نشان می‌دهد. در زمان برگزاری مسابقه تارگا فلوریو که لپ‌های طولانی‌ای داشت، اگر لاستیک پنچر شده یا می‌ترکید خود رانندگان باید آن را تعویض می‌کردند. نکته دیگر به دماغه نرم و دم رو به بالای خودرو مربوط می‌شود که در سرعت ۲۵۰ کیلومتر در ساعت ۹۰ کیلوگرم داون فورس تولید می‌کند. آخرین موضوع اینکه نیازی به بدنه در پشت چرخ‌های عقب نبوده و به همین خاطر هم پورشه اصلاً پانلی برای این بخش در نظر نگرفته است.
