تجربه رانندگی با رنو سمبیوز در فرانسه؛ اولین محصول خودران رنو برای سال 2023

تصور تبدیل شدن خودروها به موجوداتی واقعا هوشمند و بی نیاز از وجود رانندگان، سال هاست که در فیلم های علمی تخیلی و کتاب ها آینده نگر به تصویر کیشده می شود اما این تسلا بود که با شجاعت و جسارتی وصف ناشدنی به این تصورات رنگ واقعیت بخشید و حالا بسیاری از خودروسازان جهان شبانه روزی در تلاشند تا با دست یابی به تکنولوژی های خودران، خود را به قافله تسلا و نسل بعدی وسایل نقلیه هوشمند برسانند.

در این راستا چندی قبل رنو از خبرنگاران دعوت کرد تا تکنولوژی خودران این شرکت برای سال 2023 را حالا، در اواخر سال 2017 بیازمایند و به لطف حضور این کمپانی در ایران، جمعی از خبرنگاران ایرانی نیز از شانس حضور در این رویداد تاریخی برخوردار شدند.

سمبیوز به عنوان یک کانسپت زیبا و آینده نگرانه چند ماه قبل در نمایشگاه خودرو فرانکفورت معرفی شد، این کانسپت با تاکید بر مفهوم یکپارچگی خانه و خودرو توسط رنو ساخته شده بود و از قابلیت های فنی و حرکتی موثری برخوردار نبود، از این رو مهندسان رنو تصمیم گرفتند تا به منظور نمایش دستاورهای فنی خودرو، بدنه ای شبیه به مدل اولیه سمبیوز را بر روی یک پلت فرم برقی کاملا جدید بسازند و ماحصل کار چیزی نبود به جز سمبیوز دمو که در اختیار خبرنگاران قرار می گرفت.

استفاده از دو موتور برقی با قدرت مجموعا 360 کیلووات (حدود 480 اسب بخار) که گشتاور 550 نیوتن متر را از طریق یک جعبه دنده تک سرعته به محور عقب می رساندند، از جمله فناوری های تازه رنو برای نیرو بخشیدن به نسل بعدی خودروهای برقی و خانوادگی خود محسوب می شود.

در زمینه تکنولوژی خودران نیز مهندسان رنو تمام دانش سخت افزاری و نرم افزاری خود را به کار گرفتند و با یاری جستن از متخصصان شبیه سازی، هوش مصنوعی، پردازش ابری و بسیاری از محققان شاغل در کمپانی های شاخصی نظیر avi، tomtom و یوبی سافت، مقدمات هوشمند سازی سمبیوز را پدید آورده اند.

آنچه جالب است اینکه تقلید از شیوه حرکتی خودروهای هوشمند تسلا در دستور کار مهندسان رنو قرار نداشته است و ایشان نیز مانند محققان ژاپنی نیسان، در حال تلاشند تا روش های خلاقانه خود را برای دست یابی به این فناوری بیابند، البته آنطور که از توضیحات مهندسان مرکز تحقیق و توسعه رنو بر می آید، با توجه به فعالیت هر دو برند رنو و نیسان تحت لوای هولدینگ معظم رنو نیسان، امکان اشتراک گذاری دانش فنی بین دو کمپانی وجود دارد اما در مجموع مدیران ارشد رنو نیسان ترجیح می دهند تا دو تکنولوژی مستقل را برای دست یابی به فناوری خودروهای خودران توسعه دهند.

با این شرح کاملا مشخص است که رنو عزم خود را برای عرض اندام در مقابل خودروهای تسلا جذب کرده است، اما یکی از مهندسان avi در این رابطه توضیح می دهد که با توجه به سطح قیمتی بالای 80 هزار دلاری خودروهای تسلا مدل s و تیراژ کم آن ها، رنو درصدد است تا فناوری خودران خود را با تمرکز بر تیراژ بالا و قیمت پایین عرضه کند تا امکان تولید انبوه آن برای خودروهای رنج متوسط در رده 20 الی 30 هزار دلار نیز ممکن شود.

سرانجام نوبت تست سمبیوز فرا می رسد، مهندسان رنو قصد ندارند تا خبرنگاران را با این خودروی در دست توسعه تنها بگذارند، از این رو یکی از مهندسان بر روی صندلی شاگرد حضور دارد و به وسیله یک مجموعه جوی استیک مانند، می تواند در لحظه کنترل خودرو را به دست بگیرد.

مهندس دیگری توضیح می دهد که برای فعال کردن حالت رانندگی خودکار، فشردن هر دو دکمه روی فرمان به صورت همزمان الزامی است. همچنین در هنگام ورود به محل اخذ عوارض نیز لرزش جزئی فرمان طبیعی خواهد بود و نباید از این مورد نگران شویم.

برای آغاز حرکت آماده می شویم، طبق برنامه ریزی رنو، پیمودن یک مسیر جاده ای باریک برای رسیدن به اتوبان الزامیست و در طول این مسیر نیز سامانه خودران نمی تواند کارایی چندانی داشته باشد.

در واقع مهندسان رنو در این مرحله از پروژه خودران خود تنها موفق به تعریف حالت رانندگی اتوبانی برای سمبیوز شده اند و تا دست یابی به توانایی پیمودن مسیرهای شلوغ و پیچیده شهری و خارج شهری، به چند سال زمان بیشتر نیاز خواهد بود.

بدنه سمبیوز بسیار فضایی و پیشرفته به نظر می رسد و به همین دلیل هم از پشت فرمان تقریبا هیچ دیدی نسبت به گلگیر یا کاپوت و …وجود ندارد و باید ابعاد خودرو را حدس بزنید، البته این بدنه مفهومی کمی عریض تر از معمول نیز ساخته شده است و از این رو در جاده های باریک روستایی باید مداوم مراقب حفظ فاصله مناسب با سایر خودروها باشید.

فارغ از این مسائل، واکنش پدال گاز به لطف گشتاور عظیم 550 نیوتن متری و 482 اسب بخار قدرت چشمگیر است و پدال ترمز نیز عملکردی سفت و سنگین و بسیار تیز دارد که مهندسان دلیل این امر را نیاز به توقف سریع سمبیوز در مواقع بروز بحران توصیف می کنند.

در هر حال پس از پیمودن مسیر های خارج شهری سرانجام وارد اتوبان می شویم و با سرعتی در حدود 90 کیلومتر در ساعت طبق راهنمایی مهندسان رنو، هر دو دکمه را به شکل همزمان می فشاریم، عملگر سیستم اتوماتیک به درستی فعال نمی شود و مهندس رنو تاکید می کند که باید حتما خودرو دقیقا بین خطوط رانده شود تا وضعیت رانندگی خودکار فعال گردد.

در نهایت بعد از یکی دو تلاش دیگر سرانجام سامانه خودران سمبیوز با پخش یک صدای دیجیتالی فعال می شود، رنگ پشت آمپر تغییر می کند و مهندس راهنما می گوید که حالا می توانم دست هایم را از روی فرمان بردارم.

کمی عجیب به نظر می رسد اما با توجه به حضور مهندسان به عنوان تیم پشتیبانی بر ترس خود غلبه کرده و در حالی که سرعت خودرو تا حدود 130 کیلومتر افزایش یافته، فرمان را رها می کنم، حالا می توانم مثل سایر سرنشینان به اطراف نگاه کنم و با بقیه صحبت نمایم.

در عرض چند ثانیه احساس عدم اطمینان اولیه جای خود را به لبخند رضایت می دهد، گویی که منم پشت فرمان مانند سایر سرنشینان هستم و تفاوتی با یکدیگر نداریم، تکنولوژی خودران سمبیوز در حدی پیشرفته است که خودرو می تواند با ارزیابی دقیق شرایط، سرعت حرکت سایر خودروها، نقاط کور و مسیر لاین های دیگر، سبقت گیری سریع و ایمنی را انجام دهد.

برای مثال در زمان مواجه با یک تریلی که در لاین کند رو به آرامی می راند، سمبیوز می تواند در کسری از ثانیه، وجود یا عدم وجود موقعیت مناسب برای سبقت گیری را آنالیز نماید. در صورت وجودشرایط مناسب، با فعال شدن خودکار راهنما، خودرو به سرعت به لاین سبقت می رود، با قدرت شتاب گیری می کند تا تریلی را پشت سر بگذارد و دوباره به لاین قبلی خود باز می گردد.

این فرایند به حدی سریع انجام می شود که می توانید به وضوح احساس کنید با یک راننده محتاط انسانی طرف نیستید و در مقابل یک سیستم باینری خشن کنترل خودرو را در دست دارد و تصمیم میگرد که در لحظه چه اتفاقی بیافتد.

البته مهندسان رنو توضیح می دهند که واکنش تند و خشن سمبیوز در چنین شرایطی قابل اصلاح است و در نمونه های تولید انبوه قطعا ملایم تر می شود.

به عوارضی نزدیک می شویم و سمبیوز به آهستگی سرعت خود را کاهش می دهد، عرض گیت عوارضی بسیار کم در نظر گرفته شده و همین مسئله باعث می شود تا سمبیوز با اندازه گیری دقیق ورودی گیت به شکل خودکار و اصلاح لحظه ای فرمان (که با لرزش هایی همراه است) مسیر حرکت صحیح برای رد شدن از ایست بازرسی را پیدا کند.

در نهایت این کار انجام می شود و با کمی تعلل و وقفه پرداخت الکترونیکی عوارض راه انجام شده و خودرو با سرعت شروع به شتاب گیری می کند تا به جریان روان معمولی حرکت در بزرگراه ملحق شود.

پس از این تجربه، مهندس رنو از من میخواهد با گذاشتن عینک واقعیت مجازی بر روی چشمانم، عملا رانندگی با چشم بسته (دیدن ویدیو پشت فرمان) را تجربه کنم، مسلما اگر به تنهایی در این خودرو حضور داشتم، چنین ریسکی را نمی پذیرفتم اما با توجه به وجود مهندسان پشتیبان، تصمیم میگیرم که واقعیت مجازی را هم امتحان کنم.

انیمیشن آماده شده توسط کمپانی گرافیکی یوبی سافت، شامل شبیه سازی کامل فضای درونی سمبیوز (بدون وجود مهندسان همراه) است. اما مسیر گرافیکی با مسیر واقعی تفاوت دارد و درست مانند یک بازی کامپیوتری جاده های مختلفی از شهر تا بزرگراهی از دنیای آینده با نورپردازی عجیب را شامل می شود و در نهایت نیز فضای خودرو از مقابل چشمان شما محو شده و جای خود را به پرواز در دسته پرستوها برفراز جنگلی رنگارنگ و پاییزی می دهد.

البته من شخصا ارتباط چندانی با تکنولوژی واقعیت مجازی برقرار نمی کنم و دنیای واقعی را به آن ترجیح می دهم اما با توجه به این تجربه می توان حدس زد که برای نسل های آینده دیدن ویدیو پشت فرمان همانقدر متداول خواهد بود که فیلم دیدن درون منزل.

در نهایت زمان خروج از اتوبان فرا می رسد و با فشردن مجدد دکمه های روی فرمان، کنترل سمبیوز را به دست می گیرم. گفتنی است که در دست گرفتن کنترل خودرو لازم است که در مسیر مستقیم صورت گیرد، چرا که ظاهرا هنوز هماهنگی بین بخش های سخت افزاری و نرم افزاری به حدی نرسیده که ریسک تغییر شرایط اتوماتیک به منوال درون دایره پیچ چندان پذیرفتنی باشد.

بر اساس این تجربه با قطعیت می توان گفت که نسل جدید تکنولوژی کمک به رانندگی در راه است و مسلما این تکنولوژی می تواند در برخی شرایط (نظیر حرکت طولانی مدت و ملال آور رانندگی در بزرگراه) مفید ظاهر شود، اما این مسئله که سپردن کامل رانندگی به خودرو با توجه به پیچیدگی های فنی و احتمال بروز خطای سخت افزاری و نرم افزاری تا چه حد منطقی است، پرسشی است که تنها زمان پاسخ آن را مشخص می کند.

در واقع با توجه به حواشی اخلاقی و قانونی رانندگی خودکار و مشخص نبودن مسئول بروز تصادفات احتمالی، ممکن است رانندگی کاملا خودکار تا سالیان سال از نظر قانونی و فنی کاملا اجرایی نباشد و به نظر می رسد که نباید در این زمینه بیش از حد عجله کرد.