به عنوان اولین آزمایش در نوع خودش، نیروی دریایی از حسگرهای هواپیمای F-35B به عنوان بخشی از فن آوری دفاعی مجتمع کشتی استفاده کرد. این فن آوری برای نابودی موشکهای سطحی و هوایی دشمن است.
برای اولین بار از حسگرهای یک گروه از F-35B نیروی دریایی برای تقویت هوایی منطقه ای در سامانه سلاح های کنترل آتش یکپارچه استفاده شد. این سامانه برای شناسایی، ردگیری و نابودی موشکهای کروز دشمن در فاصله ماورا افق طراحی شده است.
یک کشتی بیابانی که از بتون ساخته شده و در منطقه White Sands Missile Range قرار دارد برای شبیه سازی شرایط دریایی طراحی شده است. این کشتی بیابانی برای شناسایی موشکهای دشمن در بردهای بلند و شلیک موشک SM-6 برای نابودی آنها، با استفاده از رادار کشتی-پایه با حسگرهای F35-B ارتباط برقرار می کند.
یکی از مقامات رسمی نیروی دریایی سال گذشته عنوان کرد که سامانه کنترل آتش به نام Naval Integrated Fire Control-Counter Air یا NIFC-CA سال گذشته بر روی یکی از ناوهای گروه ضربت ناوهواپیما بر تئودور روزولت در خلیج فارس نصب شد.
پیشتر، NIFC-CA از هواپیمای مراقبتی E2-D Hawkeye به عنوان سامانه حسگر هوایی بهره می برد. استفاده از هواپیمای F-35B، فن آوری حسگر، دست یابی، سرعت پردازش و قدرت مانور هوایی سامانه را ارتقا می دهد. در آزمایش، توانایی این سامانه در شناسایی و نابودی هدفهای هوا به هوا و هوا به زمین نیز ارزیابی شد.
آنانت پاتیل، مدیر برنامه ارشد برای سامانه های نبرد آینده در اداره اجرای برنامه برای Integrated Warfare Systems می نویسد: این آزمایش فرصت بزرگی برای ارزیابی توانایی نیروی دریایی در نزدیک کردن موفقیت آمیز فن آوریهای نامربوط به هم بود. به علاوه آزمایشی بود برای بررسی ادغام تسلیحات ضد سطحی و ضد هوایی در یک سامانه، که حسگرهای عمومی، پیوندها و تسلیحات مشترکی دارند.
این آزمایش تلاش مشترک گروه های نیروی دریایی و تفنگداران دریایی، WSMR و شرکای صنایع بود که با استفاده از F-35B تفنگداران دریایی آمریکا و سامانه تسلیحاتی حمایتی نیروی دریایی ایالات متحده انجام گرفت.
یکی از افسران اظهار می دارد این آزمایش تلاشی به منظور یافتن قابلیتهای همکاری F-35B با دیگر تجهیزات نیروی دریایی بود.
توانایی چند هدفی نیاز به تنظیم فن آوری کنترل آتش، حسگرها و آتش موشکهای دوگانه دارد. توانایی موشک SM-6 در شلیک سریع موشک به طور متوالی تا حدی بی همتا است. موشک SM-6 دارای جستجو گر فعال است. بدین معنی که توانایی ارسال پینگ هدفیابی الکترومغناطیسی از روی خود موشک را دارد. در نتیجه ارتباط موشک با پایگاهش روی کشتی کاهش می یابد و قابلیت شلیک همزمان چند موشک رهگیر را به این سامانه می دهد.
برخلاف موشک SM-3 که تنها برای دفاع در برابر موشکهای بالستیک در فاز ترمینال مناسب است، SM-6 توانایی استفاده تهاجمی و تدافعی در بردهای نزدیک مانند دفاع در برابر موشکهای ضد کشتی را هم دارد. به کمک شبکه سنسور هوایی داخل رادار و فن آوری کنترل آتش از قبیل هواپیمای مراقبتی E2-D Hawkeye، این سامانه قادر به ردیابی موشکهای تهاجمی کروز دشمن از فاصله بیشتری است.
با عملیاتی شدن این سامانه، توانایی رهگیری گسترش یافته دور برد و نزدیک برد به همراه قابلیت نابودی همزمان چند هدف آن قابلیت حفاظت بیشتری را برای کشتیها فراهم خواهد کرد.
کاپیتان مارک واندورف، مدیر برنامه DDG 51 عقیده دارد: توانایی افزایش برد موشک و حسگرها توسط استفاده از پلتفرم ها و حسگرهای متفاوت بدست می آید.
NIFC ارتقا یافته
NIFC، قسمتی از ارتقا فن آوری پیشرفته دفاعی موشکی و هوایی یکپارچه است. این سامانه که بر روی کشتی DDG 51 موجود و آزمایش شده است، Aegis Baseline 9 نام دارد.
این سامانه که از یک رادار کشتی پایه ارتقا یافته به همراه سامانه کامپیوتری که Aegis Radar نام دارد تشکیل شده است برای دفاع در برابر موشکهای بلند برد بالستیک که از فضا می آیند و تهدید موشکهای ضد کشتی نزدیک برد طراحی شده است.
سال گذشته، سامانه NIFC-CA موفق شد در یک مانور آزمایشی یک هدف موشکی را در ماورای افق رهگیری کند. این سامانه می تواند در عملیات تهاجمی و دفاعی استفاده شود. این قابلیت به کشتیها این امکان را می دهد که بتوانند به مناطقی وارد شوند که قبلا بدلیل تهدید موشکهای دوربرد دشمن خطرناک محسوب می شد و امکان انجام عملیات را نداشتند از قبیل مناطق نزدیک به ساحل.
به طور مشخص NIFC-CA با استفاده از تسلیحات و حسگرهای کشتی پایه قابلیت دفاعی بسیار بالایی برای ناوهای هواپیمابر در برابر موشک چینی DF-21D (نابودگر ناوهواپیمابر) ایجاد می کند. بنا به گزارشها، این موشک بحث برانگیز قادر به نابود کردن هدف با سرعت 900 مایل دریایی است.
در سالهای بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نیروی دریای آمریکا تمرکزش را از نبرد در آبهای آبی به مسایل دیگری از قبیل نبرد با تروریسم منتقل کرده بود.
به نظر می رسد که اخیرا دوباره نیروی دریایی تمرکزش را بر روی تجهیز ناوگانهای ناوشکنها، رزمناوهاو کشتیهای جنگی قرار داده است و تصمیم به ارتقا سامانه های تسلیحاتی آنها دارد.
