جنگ تانک و چریک ها ، کدام یک برنده خواهد بود؟

برخی تئوریسین های نظامی اعتقاد دارند در برابر دشمنی که مسلح به تعداد زیادی از تانک ها و زرهپوش بوده و به صورت کلاسیک می جنگد ، باید وارد جنگ های نامتقارن یا چریکی شد. معنی جمله یاد شده این است که اجازه دهیم نیروهای دشمن وارد خاک ما شوند و سپس با آنها در شهرها و معابر دیگر درگیر شویم. در ادامه بررسی میکنیم آیا این دیدگاه درست است ؟ و نتیجه آن چه خواهد بود؟

 

 

جنگ های سخت شهری

بر خلاف تصور عموم ، اگر ستون های زرهی دشمن وارد شهرهای شما شوند ، بیرون راندن آنها کار بسیار دشواری خواهد بود. علاوه بر این جنگ نا متقارن اصلا ساده نیست و اصولا چریک ها همیشه پیروز نبرد نخواهند بود. از سوی دیگر اجرای استراتژی جنگ نا متقارن همیشه امکان پذیر نخواهد بود. نمونه بارزی از این گفته در جنگ اول خلیج فارس – 1991 دیده شد که ارتش عراق سعی کرد در مقابل نیروهای ائتلاف به صورت چریکی بجنگد ، اما موفق نشد ، چرا که هرگز نمی توان با عملیات های ایذایی یک لشگر عظیم زرهی را وادار به عقب نشینی کرد.

 

 

جنگ هشت ساله

در طی جنگ هشت ساله نیز ایران همیشه با کمبود و ضعف در زمینه نیروهای زرهی روبرو بود ، اما نیروهای ایرانی هیچ گاه اجازه ورود آسان نیروهای زرهی ارتش عراق را ندادند تا کار را به جنگ چریکی بکشانند و به طور معمول ، پاسخ ایران در برابر حملات زرهی ارتش عراق استفاده از هلیکوپترهای ضد تانک کبرا بود. مشابه همین روش را ارتش عراق با هلیکوپتر های سبک فرانسوی خود موسوم به غزال در مقابل ستون های زرهی نیروهای ایرانی به کار گرفت.

 

 

جنگ کلاسیک ، راهکار نابودی تانک ها

در تمامی سلاح هایی که تا به امروز ساخته شده اند ، سعی بر آن بوده که تا حد امکان نابودی آنها سخت شود و این به معنای شکست ناپذیری نیست ، پس تلفات تانک ها در میدان نبرد امری کاملا معمولی خواهد بود. در جنگ کلاسیک ، اصلی ترین پاسخ برای حمله نیروهای زرهی دشمن ، استفاده متقابل از نیروهای زرهی خواهد بود و در مرحله بعد ، استفاده از تجهیزات کلاسیک ضد تانک نظیر هلیکوپتر های توپدار و در مرحله آخر ، جنگ چریکی تنها گزینه باقی مانده برای دفاع در مقابل ستون ها زرهی دشمن است.

 

 

نقاط آسیب پذیری تانک ها

معمولا تانک ها در قسمت جلو بیشترین و سنگین ترین زره را دارند و در قسمت های جانبی و پشتی ضعیف تر هستند . در جنگ های کلاسیک تنها بر آسیب پذیری تانک از قسمت جلو تاکید شده است ، اما در جنگ های نامنظم یا چریکی ، تمام جهات تانک آسیب پذیرند و به همین دلیل تانک های ساخت اروپا و آمریکا ، معمولا به کیت های جنگ شهری مجهز هستند که کارایی آنها را در نقاط شهری افزایش می دهد. این کیت ها ماژول مانند هستند ، یعنی در مواقع لزوم بر روی تانک نصب می شوند و مقاومت تانک را در قسمت های پهلو و عقب افزایش می دهند و هنگامی که نیازی به آنها نیست ، از روی تانک حذف می شوند.

 

 

دیگر راه های مقابله با آسیب پذیری تانک ها

مشابه این وضعیت نیز برای دیگر تهدیدات وجود دارد. برای مثال خودروهای زرهی نابودگر مین که پیشاپیش ستون های زرهی پیشروی میکنند ، پاسخی برای مین های ضد تانک خواهند بود. کشورهایی که سرمایه گذاری عظیمی بر روی نیروهای زرهی خود انجام می دهند ، همواره خودروهای سنگین زرهی مین روب نیز در اختیار دارند. برای مقابله با بمب ها کنار جاده ای نیز تسلیحات انفجاری پرتابی تدارک دیده شده که مسیر را از وجود تهدیدات کنار جاده ای پاکسازی می کند.

 

 

نتیجه گیری

هر چقدر که تسلیحات ضد تانک و روش های جنگ چریکی پیشرفت کنند ، به همان موازات تسلیحات و سیستم های ضد جنگ چریکی تانک ها نیز بهبود خواهد یافت ، به همین دلیل تهدیدی وجود ندارد که بتواند تانک های پیشرفته را تهدید کند. با توجه به صحبتی که شد ، مهم ترین تلاش هر نیروی زمینی باید برنامه برای توسعه لشکر های زرهی خود هم به صورت کمی و هم به صورت کیفی باشد. آنطور که مشخص است ، در آینده بسیار بیشتر از تانک ها خواهیم شنید.