مقایسه آستون‌مارتین ونکوئیش با فراری 12 چیلیندری

به گزارش دنده 6 – با حذف پیشرانهٔ W12 بنتلی کانتیننتال، نسل جدید آستون‌مارتین ونکوئیش که به‌تازگی معرفی شده یکی از معدود گرند توررهای V12 جهان محسوب می‌شود. بااین‌حال، جدیدترین ساختهٔ شرکت بریتانیایی، با یک رقیب مستقیم بنام فراری دودیچی چیلیندری مواجه است یعنی خودرویی که چند ماه پیش به‌عنوان جانشین ۸۱۲ سوپرفست معرفی شد. ورود هم‌زمان این دو گرند تورر V12 جدید به بازار، یکی از جذاب‌ترین رقابت‌های سال را در دنیای ماشین رقم خواهد شد. پس تا زمانی که دودیچی چیلیندری و ونکوئیش راهی جاده‌ها شوند، بیایید روی کاغذ آن‌ها را باهم مقایسه کنیم.

طراحی بیرونی
به طراحی قسمت جلوی هردو خودرو انتقاداتی وارد است. آستون‌مارتین جلوپنجرهٔ خود را بسیار بزرگ کرده درحالی‌که فراری بیش‌ازاندازه تلاش کرده تا طراحی دماغهٔ دودیچی چیلیندری را به ۳۶۵ GTB4 دیتونا شبیه کند؛ اما با وجود این انتقادها، نمی‌توان کتمان کرد که گرند توررهای فراری و آستون‌مارتین در قیاس با رقبای کوچک‌تری مثل ب‌ام‌و M8 بسیار چشمگیر هستند و با کاپوت‌های کشیده، توجه هرکسی را جلب می‌کنند. در قسمت عقب، هم فراری و هم آستون‌مارتین تا حدودی به سمت طراحی‌های شلوغ حرکت کرده‌اند. هرچند طراحی چراغ‌های عقب ونکوئیش منسجم‌تر و مدرن‌تر به نظر می‌رسد اما دودیچی چیلیندری ویژگی خاصی را در این قسمت به نمایش می‌گذارد. منظور چراغ‌های چهارتایی است که دیدن آن در هر خودروی فراری احساس خاصی دارد. در قسمت جانبی، انتخاب خودروی زیباتر غیرممکن است زیرا هردو ماشین با کاپوت کشیده، بخش عقبی کوتاه، چرخ‌های بزرگ، دستگیره‌های در جمع‌شو، تریم‌های زیبا روی گلگیر جلو و گلگیرهای عضلانی، نمای بسیار چشمگیر و جذابی دارند
وزن، لاستیک، ترمز
ونکوئیش با لاستیک‌های پیرلی P زیرو عرضه می‌شود درحالی‌که فراری برای دودیچی چیلیندری لاستیک‌های میشلین پایلوت اسپرت S 5 و گودیر ایگل F1 سوپراسپرت را در نظر گرفته است. این لاستیک‌ها برای آستون در جلو ۲۷۵/۳۵ و در عقب ۳۲۵/۳۰ و در فراری ۲۷۵/۳۵ در جلو و ۳۱۵/۳۵ در عقب هستند. ترمزها در هردو خودرو کربن سرامیکی با دیسک‌های ۴۱۰ و ۳۶۰ میلی‌متری برای ونکوئیش و ۳۹۸ و ۳۶۰ میلی‌متری برای دودیچی چیلیندری هستند. از لحاظ وزن اما شاهد اختلاف نسبتاً زیادی بین دو خودرو هستیم زیرا فراری برای گرند تورر خود وزن خشک ۱۵۶۰ کیلوگرم را اعلام کرده درحالی‌که این عدد برای رقیب بریتانیایی ۱۷۷۴ کیلوگرم یعنی بیش از ۲۰۰ کیلوگرم بیشتر است. در هردو خودرو گیربکس به شکل ترنس‌اکسل در عقب نصب شده و به همین دلیل، در هردو شاهد توزیع وزن نزدیک به ۵۰-۵۰ هستیم که برای فراری ۵۲.۲ به ۴۷.۸ درصد در جلو و عقب و برای آستون ۵۱ به ۴۹ درصد است.

داخل
در داخل آستون‌مارتین شاهد دکمه‌های فیزیکی زیادی هستیم که روی کنسول مرکزی و زیر نمایشگر لمسی اطلاعاتی-سرگرمی جای گرفته‌اند اما کنترل‌های فراری بیش‌ازحد دیجیتالی شده‌اند و حتی دکمهٔ استارت هم لمسی است. بااین‌حال، طراحان فراری شیفتر گیربکس اتوماتیک دودیچی چیلیندری را شبیه گیربکس‌های دستی شیاردار قدیمی طراحی کرده‌اند که ویژگی جالبی است. برای فراری نمایشگر سرنشین هم در نظر گرفته شده اما آستون علاقه‌ای به چنین آپشنی ندارد. هردو خودرو صندوق بار کوچکی دارند که در ونکوئیش ظرفیت ناچیز ۲۵۰ لیتر و در فراری ۲۷۰ لیتر را ارائه می‌کند. فراری گرند تورر جدید خود را در دو نسخهٔ کوپه و کانورتیبل معرفی کرده ولی ونکوئیش فعلاً فقط به‌صورت کوپه عرضه می‌شود هرچند که قطعاً در آینده استون نسخهٔ کانورتیبل آن را هم ارائه خواهد کرد.
پیشرانه
بزرگ‌ترین تفاوت بین این دو خودرو در زیر کاپوت دیده می‌شود زیرا هرچند هردو از پیشرانه‌های V12 استفاده می‌کنند اما این موتورها کاملاً باهم متفاوت هستند. فراری به‌رسم تمام گرند توررهای قبلی خود، همچنان از یک پیشرانهٔ ۶.۵ لیتری V12 تنفس طبیعی استفاده می‌کند که در اینجا ۸۳۰ اسب بخار قدرت و ۶۸۰ نیوتن متر گشتاور دارد. از سوی دیگر اما ونکوئیش به پیشرانهٔ ۵.۲ لیتری V12 توئین توربوی آستون‌مارتین مجهز شده که قبلاً در مدل‌هایی مثل DBS و DB11 دیده شده بود. این موتور در سینهٔ ونکوئیش جدید ۸۳۵ اسب بخار قدرت و ۱۰۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند؛ بنابراین، هرچند قدرت دو خودرو نزدیک به هم است ولی گشتاور بی‌انتهای موتور آستون که در دورهای میانی ۲,۵۰۰ تا ۵,۰۰۰ rpm ارائه می‌شود، چیزی است که در فراری تنفس طبیعی پیدا نخواهد شد هرچند که دودیچی چیلیندری قطعاً صدای بهتری خواهد داشت. در بخش انتقال نیرو نیز درحالی‌که فراری به گیربکس هشت رعته دوکلاچه مجهز است، آستون همچنان از همان گیربکس هشت سرعته اتوماتیک ZF استفاده می‌کند.
پرفورمنس
هرچند ونکوئیش گشتاور بسیار بیشتری دارد ولی دودیچی چیلیندری به لطف وزن سبک‌تر، شتاب اولیهٔ بهتری را ارائه می‌کند و ظرف ۲.۹ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که رقیب بریتانیایی برای انجام این کار به ۳.۳ ثانیه زمان نیاز دارد. در بخش حداکثر سرعت اما برتری با آستون‌مارتین است هرچند که اختلاف دو خودرو با ۳۴۵ کیلومتر بر ساعت برای ونکوئیش و ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت برای دودیچی چیلیندری، جزئی خواهد بود. گرند تورر فراری به سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب مجهز است اما آستون از این ویژگی بی‌بهره است. همچنین درحالی‌که گرند تورر بریتانیایی‌ها از کمک‌فنرهای تطبیقی بهره می‌برد، دودیچی چیلیندری به کمک‌فنرهای مغناطیسی مجهز است.
قیمت
قیمت دودیچی چیلیندری در ایتالیا از ۳۹۵ هزار یورو معادل ۴۳۸ هزار دلار آغاز می‌شود درحالی‌که آستون‌مارتین برای ونکوئیش قیمت ۴۲۰ هزار دلاری را اعلام کرده است؛ بنابراین، دو خودرو از لحاظ قیمت کاملاً به هم نزدیک خواهند بود و این بیشتر به سلیقهٔ خریداران باز خواهد گشت که سراغ اسب رقصان مارانلو بروند یا ترجیح دهند گرند تورر جذاب بریتانیایی‌ها را در پارکینگ خود داشته باشند.