مقایسه دو نسل از بی ام و M3 و آلفارومئو جولیا QV

تصویری از نسل گذشته جولیا در برابر M3

به گزارش دنده 6 – نسل تازه آلفارومئو جولیا نسبت‌به نسل گذشته، چندان تغییر خاصی نکرده؛ چرا که سازنده ایتالیایی این خودرو نیازی به انجام این کار ندیده است. از بخش‎‌های دگرگون‌شده این خودرو می‌توان به بهبودهای ظاهری جزئی، دیفرانسیل لغزش‌محدود تازه و کمی قدرت بیشتر اشاره کرد. پس برای کسی که تاکنون مالکیت یک دستگاه آلفارومئو را تجربه نکرده است، امسال زمان مناسبی به نظر می‌رسد؛ تا وقتی که چشم خریدار به بی‌ام‌و M3 بیافتد. رقیب قدرتمند آلفارومئو جولیا QV (کوادریفوگلیو) که نسل‌به‌نسل درحال تغییر است. بی‌ام‌و M3 آنقدر از لحاظ فنی پیشرفت کرده که امروزه می‌توان آن را به آئودی RS4، مرسدس‌ AMG C63s و آئودی RS6 ترجیح داد.

آلفارومئو جولیا QV
نسل تازه آلفا جولیا را می‌توان با نگاه به چراغ‌های سه‌گانه LED جلو، رینگ‌های آلیاژی ۱۹ اینچی و قاب چراغ‌های عقب تشخیص داد. کابین آن هم به یک نمایشگر ۱۲.۳ اینچی جدید مجهز شده اما بخش اعظم آن، دست نخورده باقی مانده است.

از آلفارومئو جولیا QV انتظار می‌رود مانند یک سدان عملکردبالا عمل کند اما در رانندگی شهری، متانتی دارد که راننده فراموش می‌کند که نشان شبدر QV روی آن نصب شد است. حالت رانندگی نرمال، جولیا را به یک سدان ساده و راحت برای رفت‌وآمدهای شهری و بین‌شهری تبدیل می‌کند. راننده می‌تواند درصورت تمایل از حالت‌های رانندگی دیگر نیز استفاده کند اما این حالت‌های قابلیت شخصی‌سازی مجزا ندارند.

بخش زیادی از لذت رانندگی متمدنانه این خودرو به وزن کم آن برمی‌گردد. این سدان ۱,۶۶۰ کیلوگرمی حدود ۱۵۰ کیلوگرم سبک‌تر از M3 سدان تولید شده است. در نتیجه این مدیریت وزن، میراگرهای جولیا کار کمتری انجام می‌دهند و در مدیریت ناهمواری‌های جاده عملکرد مناسبی را به نمایش می‌گذارند. فرمان جولیا QV دقت بالایی دارد و می‌تواند به مانورهای ناگهانی به‌خوبی پاسخ دهد اما همچنان می‌تواند کنترل خود را حفظ کند؛ دلیل این امر هم هماهنگی بخش عقب و جلو خودرو است.

نسل گذشته این آلفا، میزبان یک دیفرانسیل لغزش‌محدود الکترونیکی بود که در خروجی پیچ‌های تیز و تحت فشارهای سنگین، عملکرد یکدستی را ارائه نمی‌کرد. با استفاده نسل جدید از یک نمونه مکانیکی، این مشکل تاحد زیادی مرتفع شده است. حال راننده می‌تواند با تکیه‌بر این ارتقا حساب‌شده، رفتار خودرو را بهتر پیش‌بینی کند.

پیشرانه ۲.۹ لیتری ۶ سیلندر V شکل توربو فراری صدای بی‌نظیری دارد و می‌تواند ۵۲۰ اسب بخار قدرت و ۶۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید کند که برای این سدان کافی به‌نظر می‌رسد. نسل گذشته این خودرو ۵۱۰ اسب بخار قدرت داشت و حقیقتا فرق چندانی نمی‌کرد. عملکرد جعبه‌دنده هم با وجود تاخیر جزئی در کاهش دنده‌های متداول، برای خودرویی در این کلاس مناسب ارزیابی می‌شود. تنها نقد کوچکی که می‌توان به این خودرو گرفت، حس عقب‌ماندن آن از سایر رقبایی است که مدام درحال به‌روزرسانی هستند و با تحت فشار، توانایی بیشتری را از خود به نمایش می‌گذارند؛ درحالی‌که جولیا QV به راننده می‌فهماند که به حد مجاز نزدیک شده است و از این بیشتر جایی برای فشار اضافه ندارد.

بی ام و M3
از نظر راندمان کلی، تفاوت چندانی میان نسخه تورینگ (استیشن) و سدان M3 نیست بنابراین می‌توان نتیجه یکسانی را از بررسی هرکدام به دست آورد. نخستین چیزی که در سواری این مدل توجه راننده را به خود جلب می‌کند، موقعیت قرارگیری صندلی‌ها به شمار می‌رود. راننده M3 موقعیت پایین‌تر و مسلط‌تری دارد که به‌لطف بهره‌وری مدل تحت‌آزمایش از صندلی‌های کربنی آپشنال میسر شده است.

حالت‌های رانندگی بی‌ام‌و تطبیق‌پذیر هستند و راننده می‌تواند به استفاده از کلیدهای میان‌بر روی فرمان، حالت‌های شخصی‌سازی شده شاسی، فنربندی و پاسخ پدال گاز را فعالسازی کند. کابین M3 به‌طور کلی کیفیت بهتری دارد و به سرنشینانش حس خودرویی گران‌قیمت را القا می‌کند. سیستم اطلاعات-سرگرمی بی‌ام‌و هم به‌مراتب پخته‌تر از سیستم رقیب ایتالیایی برنامه‌نویسی شده است.

در بحث راندمان و سواری، M3 جایی درست روبه‌روی آلفارومئو قرار می‌گیرد. سدان آلمانی در سرعت‌های آرام‌ هم تلاش می‌کند تا توانایی‌هایش را به رخ راننده بکشد و از این رو، رفتار خشک و حساس دارد. صدای ورودی به کابین M3 بیشتر است، راندمان اسپرت‌تری (خشک‌تر) دارد و با تکیه‌بر ۵۱۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن متر گشتاور خروجی موتور، درعرض ۳.۵ ثانیه به سرعت معیار (۱۰۰ کیلومتر بر ساعت) می‌رسد. اگر بتوان آلفارومئو جولیا را یک جنتلمن کت‌وشلوار پوش تصور کرد، بی‌ام‌و M3 یک جوان اسپرت‌پوش است که از پوشیدن لباس‌های طرحدار ترسی ندارد.

با وجود اینکه وزن M3 به‌مراتب بیشتر است اما با افزایش سرعت، حس سنگینی را به راننده القا نمی‌کند؛ چرا که عملکرد فرمان مانند جولیا قابل اطمینان و دقیق ارزیابی می‌شود و حتی قابل پیش‌بینی‌تر از رقیب ایتالیایی رفتار می‌کند. مازاد بر آن، کنترل بدنه در M3 بهتر انجام می‌شود و راننده می‌تواند با استفاده از سیستم «بی‌ام‌و X درایو»، رفتار سیستم چهارچرخ محرک را دستخوش تغییر کند تا به چسبندگی یا هیجان بیشتر دسترسی داشته باشد.

و اما برنده این رقابت…
انتخاب برنده این رقابت دشوار است؛ چرا که هر دو سدان به‌خوبی در کار خود مهارت دارند. با توجه تمثیلی که پیشتر برای این دو خودرو ارائه شد، می‌توان گفت که مشتریان بی‌ام‌و M3 و آلفارومئو جولیا QV با یکدیگر تفاوت دارند. بی‌ام‌و M3 کنترل بدنه بهتر، دقت بالاتر و کابین به‌روزتری دارد و با وجود چهره نه‌چندان عامه‌پسندش، خودروی بااستعدادی قلمداد می‌شود که لیاقت دریافت تاج برتری را دارد.