مقایسه مازراتی گریکاله و پورشه ماکان، تازه‌وارد ایتالیایی یا کهنه‌کار آلمانی؟
آیا مازراتی گریکاله می‌تواند تاج پادشاهی شاسی‌بلندهای اسپرت را از پورشه ماکان بگیرد؟ در ادامه پاسخ این سؤال را خواهیم فهمید.
به گزارش دنده 6 – پورشه یکی از اولین برندهای پرفورمنسی بود که یک شاسی‌بلند را به سبد محصولات خود اضافه کرد. از سوی دیگر، اولین شاسی‌بلند مازراتی مدل لوانته بود و به‌تازگی مدل کوچک‌تر گریکاله هم به آن ملحق شده است که در برابر پورشه ماکان قرار می‌گیرد؛ اما آیا این کراس‌اوور تازه‌وارد می‌تواند پشت استاد شاسی‌بلندهای اسپرت را به خاک بمالد؟ در ادامه خواهیم فهمید.
مازراتی گریکاله
گریکاله مودنا با قیمت ۶۷,۸۱۰ پوند، حدود ۴ هزار پوند از ماکان GTS ارزان‌تر است اما زیر کاپوت آن موتور چهار سیلندر قرار گرفته و با سفارش آپشن‌ها، قیمتی برابر با پورشه پیدا خواهد کرد.
ویژگی‌های فنی
این کراس‌اوور کامپکت، مازراتی کاملاً جدیدی است اما در زیر پوست خود از برخی تکنولوژی‌های آشنا استفاده می‌کند. پلت‌فرم گریکاله بر اساس پلت‌فرم جورجیو شکل گرفته است که در آلفارومئو جولیا و استلویو استفاده می‌شود و با توجه به اینکه دو مدل مذکور از لحاظ سواری و هندلینگ جزء بهترین‌های کلاس خود هستند، نقطهٔ شروع بسیار خوبی برای مازراتی محسوب می‌شود.
هرچند به‌زودی نسخهٔ تمام الکتریکی فولگوره ارائه خواهد شد اما در حال حاضر خریداران گریکاله سه گزینه برای انتخاب دارند که شامل دو مدل چهار سیلندر با ۳۰۰ اسب بخار قدرت در مدل GT و ۳۳۰ اسب بخار قدرت در مدل مودنا به همراه مدل V6 و پرچم‌دار تروفئو با ۵۳۰ اسب بخار قدرت می‌شود. هر سه مدل از سیستم هیبریدی خفیف بهره می‌برند و مازراتی مبدل DC و باطری ۴۸ ولتی را در نزدیکی محور عقب نصب کرده تا توزیع وزن را بهبود بخشد. خودروی آزمایشی ما از مدل مودنا با سیستم تعلیق بادی سفارشی بود که ۱,۴۰۰ پوند به قیمت اضافه می‌کند. این مدل با ۱۸۹۵ کیلوگرم وزن، از ماکان با موتور V6 سبک‌تر است.
روی جاده
گریکاله می‌تواند در برخی اوقات دینامیک رانندگی قابل‌توجهی را ارائه کند اما نمی‌توان آن را یک پکیج منسجم دانست. حتی با اینکه از یک شاسی‌بلند اسپرت انتظار کنترل و پاسخگویی می‌رود، سواری گریکاله اغلب کمی بیش‌ازحد سفت به نظر می‌رسد که این می‌تواند باعث لرزش در سرعت‌های پایین شود. بااین‌حال، کیفیت تعلیق بالا است و به‌ندرت خودرو خشن احساس خواهد شد. همچنین امکان تنظیم کمک‌فنرها به‌صورت مستقل در پنج حالت مختلف وجود دارد و از این طریق می‌توان حالت تهاجمی پیشرانه را در کنار حالت‌های نرم‌تر تعلیق انتخاب کرد.
هرچند کنترل بدنه برای چنین خودروی بزرگی قابل‌توجه است اما گریکاله حس سنگینی دماغه دارد. البته فرمان سریع تا حدی این مشکل را پوشانده است. پیشرانهٔ ۲ لیتری توربو گشتاور دور پایین زیادی تولید می‌کند که در ترکیب با سیستم هیبریدی خفیف، شتاب اولیهٔ قدرتمندی را به همراه دارد اما این کشش به‌سرعت از بین می‌رود و موتور انگیزه‌ای برای حرکت به سمت ردلاین خود نشان نمی‌دهد. به همین دلیل، گریکاله آن‌طور که شتاب صفرتاصد ۵.۳ ثانیه‌ای نشان می‌دهد سریع نیست. فرمان بیش‌فعال خودرو هرچند در سرعت‌های پایین چابکی را به همراه دارد اما در بزرگراه احساس آشفتگی به گریکاله می‌دهد و مدام باید فرمان را اصلاح کرد درحالی‌که احساس بی‌قراری ناشی از سیستم تعلیق هم در سرعت‌های بالاتر به قوت خود باقی است.
داخل و مصرف سوخت
درحالی‌که تجربهٔ رانندگی گریکاله چندان تحسین‌برانگیز نیست اما در داخل کابین جبران می‌کند. در اینجا، بسیاری از جزئیات کابین مازراتی‌های قبلی حفظ شده اما همه‌چیز به دههٔ کنونی انتقال پیدا کرده است. ساعت روی داشبورد مصداق بارز این موضوع است. این ساعت هرچند ظاهری سنتی دارد اما در اصل یک نمایشگر دیجیتالی کوچک است که می‌تواند کرنومتر، قطب‌نما و جی متر را هم به نمایش درآورد. این یکی از چهار نمایشگر داخل گریکاله است که شامل دو نمایشگر ۱۲.۳ اینچی برای صفحه آمپر و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی و نمایشگر لمسی ۸.۸ اینچی دیگری در پایین برای کنترل تهویه و حالت‌های رانندگی می‌شود. کابین گریکاله چشمگیر است. فرمان، پدال‌های تعویض دنده و چرم نرم روی صندلی‌ها همگی احساس خارق‌العاده‌ای دارند و کیفیت ساخت کلی بسیار به استانداردهای پورشه نزدیک است؛ اما علیرغم تکنولوژی هیبریدی خفیف، گریکاله در طول آزمایش ما نسبتاً تشنه بود و به‌طور میانگین در هر صد کیلومتر ۱۱.۷ لیتر بنزین مصرف می‌کرد.
کارایی
گریکاله یکی از جادارترین خودروهای کلاس خود محسوب می‌شود و فضای سخاوتمندانه در عقب، آن را به انتخابی عالی برای یک شاسی‌بلند خانوادگی تبدیل کرده است. همچنین کابین خودرو عریض است و سه نفر در صندلی‌های عقب کاملاً راحت خواهند بود. تنها انتقاد جزئی، فضای سر نه‌چندان فراخ در عقب است. صندوق بار با ظرفیت ۵۳۵ لیتر، فضای بزرگی دارد و ارتفاع کف آن نیز طبق استاندارد شاسی‌بلندها پایین است که بارگیری اشیاء بزرگ را آسان می‌کند.
پورشه ماکان
معمولاً محصولات پورشه در قیاس با رقبا به قیمت مقرون‌به‌صرفه شهرت ندارند اما در این رقابت، ماکان GTS ارزش بالایی در برابر قیمت را نشان می‌دهد زیرا با ۳,۸۹۰ پوند گران‌تر از مازراتی، کراس‌اوور پورشه قدرت بسیار بیشتری دارد اما آیا برتری GTS فقط در اسب‌های بیشتر زیر کاپوت خلاصه می‌شود؟
ویژگی‌های فنی
ماکان وزن بیشتری نسبت به گریکاله دارد که دلیل اصلی آن پیشرانهٔ بزرگ‌تر است. با توجه به اینکه کراس‌اوور پورشه یک موتور ۲.۹ لیتری V6 توئین توربو زیر کاپوت دارد، تفاوت وزن ۶۵ کیلوگرمی بین دو خودرو چندان زیاد به نظر نمی‌رسد خصوصاً با توجه به مزیت بزرگ پورشه در قدرت. این پیشرانه ۴۴۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند که ۱۱۰ اسب بخار از رقیب ایتالیایی بیشتر است و ۱۰۰ نیوتن متر هم گشتاور بیشتری دارد.
این نیرو از طریق یک گیربس هفت سرعتهٔ دوکلاچه به هر چهارچرخ منتقل می‌شود و وظیفهٔ مهار کردن آن‌هم بر عهدهٔ ترمزهای ۳۹۰ میلی‌متری در جلو و ۳۵۶ میلی‌متری در عقب است. GTS نسبت به دیگر نسخه‌های ماکان، تعلیق منحصربه‌فردی دارد که ارتفاع کمتر و حالت‌های راحت، اسپرت و اسپرت پلاس برای کمک‌فنرهای تطبیقی از ویژگی‌های آن است. همچنین سیستم کنترل گشتاور بُرداری عقب هم با قیمت ۱,۱۵۸ پوند قابل سفارش است که در خودروی ما وجود داشت و باعث افزایش دقت فرمان پذیری و کشش خودرو می‌شود.
روی جاده
ماکان در تمام نسخه‌ها، خودروی فوق‌العاده‌ای برای رانندگی است و یکی از درگیرکننده‌ترین شاسی‌بلندهای بازار محسوب می‌شود اما GTS بهترین حالت این ماشین است. از همان ابتدای حرکت، گیربکس دوکلاچه با رفتار نرم خود جلب‌توجه می‌کند که برخلاف بسیاری از همنوعان خود، از حالت سکون به‌آرامی و با حداقل لرزش حرکت را آغاز می‌کند. همچنین هرچند سواری ماکان به‌اندازهٔ گریکاله سفت است اما آشفتگی و بی‌قراری کمتری دارد. چه در سرعت‌های پایین و چه بالا، فرمان ماکان دقت و وزن شگفت‌انگیز خوبی دارد.
هنگام رانندگی با ماکان، باید به خود یادآوری کنید که پشت فرمان یک شاسی‌بلند نشسته‌اید زیرا تعادل، کنترل بدنه و توانایی پیچیدن خودرو بیشتر به هاچ‌بک‌های داغ نزدیک است. هنگام خروج از پیچ‌ها نیز می‌توان از پرفورمنس انفجاری موتور V6 بهره برد. ماکان GTS با هر استانداردی بسیار سریع است و درحالی‌که زمان اعلامی شتاب صفرتاصد گریکاله کمی خوش‌بینانه به نظر می‌رسد، زمان ۴.۳ ثانیه‌ای برای ماکان تا حدودی محافظه‌کارانه احساس می‌شود. همچنین موتور صدای جذابی دارد و پیش از تعویض دنده علاقه دارد به ردلاین خود برسد. ماکان GTS در سرعت‌های بالا نیز سواری پایدار و آرامی دارد تا به یک کروزر عالی برای مسافت‌های طولانی تبدیل شود.
داخل و مصرف سوخت
با توجه به پرفورمنسی که ماکان GTS دارد، مصرف سوخت ۱۱.۸ لیتری که فقط ۰.۱ لیتر بیشتر از گریکاله است، نسبتاً معقول به نظر می‌رسد. در پیمایش‌های بزرگراهی نیز این رقم به حدود ۹.۵ لیتر خواهد رسید که در ترکیب با باک بزرگ ۷۵ لیتری، فواصل توقف برای سوخت‌گیری را بسیار طولانی خواهد کرد. در داخل، خودرو، کابین حس یک سدان اسپرت را دارد و کیفیت ساخت فوق‌العاده است. فرمان آلکانترا حس خوبی دارد و همهٔ دکمه‌ها با احساس مطمئنی کار می‌کنند.
کارایی
چه در صندوق بار و چه صندلی‌های عقب، ماکان به‌اندازهٔ گریکاله جادار نیست. در عقب، فضای زانو مناسب است اما کمتر از رقیب به نظر می‌رسد و فضای پا زیر صندلی‌های جلو زیاد نیست. ظرفیت ۴۶۰ لیتری صندوق بار نیز طبق استاندارد شاسی‌بلندها چندان چشمگیر نبوده و کف صندوق نیز کاملاً مسطح نیست. بااین‌حال، صندلی‌های عقب هنگام تا شدن تقریباً فضای صافی را فراهم می‌کنند و ظرفیت بار را به ۱۵۰۰ لیتر می‌رسانند.
نتیجه
مقام اول: پورشه ماکان
نقاط قوت: هندلینگ فوق‌العاده، پیشرانهٔ V6 قدرتمند، فرمان دقیق، کیفیت ساخت عالی
نقاط ضعف: سواری سفت، جاداری کمتر از رقیب، تجهیزات استاندارد اندک، آپشن‌های گران‌قیمت
بسیاری از رقبای جدید سعی کرده‌اند تاج پادشاهی شاسی‌بلندهای پرفورمنس را از ماکان بگیرند اما همچنان باید برای جایگاه دوم رقابت کنند. پورشه توانسته تمام ویژگی‌های معمول محصولات اسپرت خود را در قالب یک شاسی‌بلند کاربردی ارائه کند. اینکه هندلینگ چابک، عملکرد خونسرد اما جذاب در پیچ‌ها، فرمان فوق‌العاده سریع و موتور V6 جذاب با قیمتی هم‌اندازهٔ یک گریکاله چهار سیلندر ارائه می‌شود، نشان می‌دهد که پکیج کلی ماکان چقدر قدرتمند است.
مقام دوم: مازراتی گریکاله
نقاط قوت: کابین باشکوه، سیستم اطلاعاتی-سرگرمی چشمگیر، جاداری کابین و صندوق، کیفیت ساخت خوب
نقاط ضعف: قیمت بالا، مصرف سوخت بالا، احساس سنگینی دماغه، پرفورمنس متوسط
