مقایسه هامر با واریور
در این مطلب به مقایسه هامر H1، خودرو نمادین آمریکایی با واریور M50، نسخه مهندسی معکوس شده آن توسط خودروساز چینی دانگ فنگ می‌پردازیم.
به گزارش دنده 6 – هامر، جزو ساخته‌هایی است که می‌توان آن را یکی از نمادهای به یاد ماندنی صنعت خودرو ایالات متحده تلقی کرد. این خودرو که ریشه آن به ماشین نظامی افسانه‌ای هاموی یا HMMWV بر می‌گردد، سال 2020 پس از وقفه‌ای طولانی در قالب یک پیکاپ/شاسی بلند الکتریکی به بازار برگشت. واریور M50 هم آفرودری شبیه به هامر، ساخته خودروساز چینی دانگ فنگ است که در واقع آن را نسخه مهندسی معکوس شده هامر می‌دانند. در ادامه به مرور کوتاه تاریخچه هامر و واریور و مقایسه این دو خودرو می‌پردازیم.
مقایسه هامر H1 جنرال موتورز و واریور M50 دانگ فنگ
خودروساز آمریکایی «ای ام جنرال» (AM General) در دهه 80 میلادی خودرویی نظامی با نام هاموی را به تولید رساند که تاکنون اسم آن به‌عنوان یکی از ساخته‌های نظامی همه‌فن‌حریف پابرجا مانده است؛ حتی اگر دنبال‌کننده اخبار خودرو و به‌صورت کلی دنیای خودروها نباشید، شاید هامرهای آرنولد شوارتزنگر، ستاره معروف آمریکایی به چشمتان آمده باشند. پس از اینکه هاموی موفق شد جای پای خود را سفت کند، این شرکت تصمیم به فروش نسخه جاده‌ای آن برای استفاده عموم رانندگان کرد و نزدیک به آغاز دهه ۲۰۰۰ بود که برند هامر را به جنرال موتورز فروخت.
با افزایش قیمت بنزین و همچنین تشدید حساسیت آمریکایی‌ها نسبت به مسائل مربوط به محیط زیست، جنرال موتورز رفته‌رفته در هر نسل هامر از اندازه این خودرو غول‌پیکر کم کرد. نهایتاً این خودرو سال ۲۰۰۶ با فروش ۷۱ هزار دستگاه توانست رکوردی را در زمینه فروش در تاریخ خود ثبت کند، ولی رکود اقتصادی بزرگ ایالات متحده با تاثیر غیر قابل انکار روی جنرال موتورز، این خودروساز آمریکایی را مجبور به اعلام ورشکستگی و همچنین توقف تولید هامر کرد. البته بالاخره جنرال موتورز در سال ۲۰۲۰ آن را به‌عنوان یکی از برندهای زیرمجموعه جی ام سی به بازار برگرداند.
حالا گذشته از هامر و فراز و نشیب‌های تاریخ چند ده ساله‌اش، به واریور می‌رسیم. دانگ فنگ، خودروساز چینی تحت مالکیت دولت چین، در دهه ۹۰ میلادی که هامر در بازار ایالات متحده داشت توجه مردم را به خود جلب می‌کرد، نسخه نظامی هامر یعنی هاموی را برای ارتش چین مهندسی معکوس کرد. این شرکت بعد از گذشت دو دهه سرانجام در سال ۲۰۲۱ تولید نسخه جاده‌ای آن با نام واریور M50 را کلید زد؛ خودرویی که شباهت آن به هامر H1 دهه 90 میلادی مورد توجه قرار گرفت.
واریور M50 دانگ فنگ جهت تامین قوای محرکه خود از یک پیشرانه دیزل 4 لیتری کامینز توربوشارژ استفاده می‌کند که می‌تواند 200 اسب بخار قدرت و 600 نیوتن متر گشتاور تولید کند. در طرف مقابل، هامر H1 با اتکا به پیشرانه 6.6 لیتری V8 دورامکس که توانایی تولید قدرت 300 اسب بخار و گشتاور 705 نیوتن متر را دارد، در برابر واریور چالشی را پیش رو خود نمی‌بیند. برای انتقال نیرو پیشرانه واریور گیربکس دستی 5 یا 6 سرعته در نظر گرفته شده است و هامر H1 هم به‌واسطه یک گیربکس اتوماتیک 5 سرعته آلیسون نیرو خود را به چرخ‌ها منتقل می‌کند.
هامر و واریور هر دو فاصله‌ای حدود ۴۰۵ میلی‌متری از کف بدنه تا سطح زمین دارند و در زمینه زاویه ورود برای عبور از موانع هم به ترتیب با زوایای ۷۲ و ۷۰ درجه‌ای تقریباً هم‌سطح هستند. واریور اما با زاویه خروج ۴۵ درجه‌ای در مقایسه با زاویه خروج ۳۷.۵ درجه‌ای هامر اچ ۱ باید در سراشیبی‌ها عملکرد بهتری را از خود نشان بدهد.
اچ ۱ و ام ۵۰ هر دو از باک بنزین دوتایی برخوردارند، هرچند مجموع ظرفیت اچ ۱ بیشتر از نسخه چینی آن است. هامر روی هم رفته می‌تواند ۲۰۰ لیتر سوخت را در باک خود حمل کند، اما ظرفیت باک واریور از ۱۲۰ لیتر فراتر نمی‌رود. با این حال، وقتی مقایسه فضای داخلی آن‌ها در میان باشد، واریور با المان‌های هماهنگ‌تر با نیازهای راننده و سرنشینان نظیر صندلی‌های چرمی، سیستم تهویه و شیشه‌های برقی دست بالا را می‌گیرد؛ البته واریور کماکان خودرویی با حداقل امکانات رفاهی است.با عرضه نسخه الکتریکی هامر و واریور رقابت آن‌ها می‌تواند جذاب‌تر شود. بنا بر شنیده‌ها، دانگ فنگ عرضه نسخه الکتریکی واریور را در نظر دارد که با بهره‌گیری از 4 موتور الکتریکی قادر به تولید قدرت بیش از 1000 اسب بخار خواهد بود. جنرال موتورز هم از عرضه مدل 2024 هامر EV با ارتقائی خبر داده است که توان هامر را به 1000 اسب بخار می‌رساند. حتی تریم‌های جدید و آپشن باتری پک 24 ماژول هم برای آن تدارک دیده شده‌اند.
