نیروی دریایی آمریکا تحویل دومین ناوشکن کلاس زوموالت را تایید کرد

نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا اعلام کرد تحویل دومین ناو شکن کلاس زوموالت را به نام Michael Monsoor از کارخانه کشتی سازی Bath Iron Works  پذیرفته است. این بدین معنی است که زین پس  این ناوشکن جزو دارایی نیروی دریای ایالات متحده آمریکا محسوب می شود.

این دومین ناوشکن از 3 ناوشکن پنهان از دید رادار کلاس زوموالت است. در ابتدا 32 ناوشکن سفارش داده شد که در ادامه این تعداد به 3 ناوشکن کاهش یافت. ناوشکن سرگروه زوموالت  در ماه می 2016 تحویل نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا گردید.

مانند زوموالت، کشتی با تجهیزات مکانیکی و برقی تحویل نیروی دریایی می شود و تجهیزات نطامی زوموالت و ناوشکن جدید، بعدا بر روی آنها نصب می شوند. در حالیکه نصب تسلیحات نظامی زوموالت تا ماه دیگر پایان می یابد، بنا بر زمانبندی اعلام شده این زمان برای ناوشکن جدید احتمالا سال 2020 خواهد بود.

البته، خارج کردن این ناوشکن از کارخانه کشتی سازی یک قدم بزرگ محسوب می شود.

پیشنهاد مطالعه: مقایسه نبردناو روسی “کی روف” و آمریکایی “زوم والت”;نبرد دریایی شرق و غرب

کاپیتان کوین اسمیت، مدیر برنامه DDG 100، بیان کرد: تحویل DDG 1001 نشان دهنده سالها فداکاری و کار سخت گروه نیروی دریای و صنعت است. ما از درسهایی که در زمان ساخت DDG 1000 فرا گرفته بودیم استفاده کردیم و از نتیجه نهایی بدست آمده به خود می بالیم. DDG 1001 یک دارایی بسیار باشکوه و ارزشمند برای نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا به شمار می آید.

نام این ناوشکن برگرفته از نام Michael Monsoor، یکی از اعضای نیروهای ویژه نیروی دریایی آمریکا (SEAL) است.Michael Monsoor  در سال 2006 هنگام عملیات در رمادی عراق برای نجات جان بقیه اعضای گروه، خود را بر روی یک نارنجک در حال انفجار پرتاب کرد و جانش را از دست داد. او برای این کار نشان افتخار دریافت کرد.

سومین ناوشکن از این کلاس به نام Lyndon B. Johnson هنوز در حال ساخت است.

بنا به مدارک تغییرات هزینه ارایه شده در ماه فوریه، به این کلاس ماموریت جدیدی داده شده است.

نیروی دریایی، موشک Raytheon’s SM-6 را به این کشتی اضافه کرد و ماموریت اولیه این کلاس را از یورش به زمین  به نابودگر کشتی تغییر داد.

پیشنهاد مطالعه: خرابی شرم آور ناوشکن فوق پیشرفته آمریکا در پاناما!

تاخیر در آماده سازی سامانه آتشبار پیشرفته

بنا بر اظهارات یکی از مقامهای بلند پایه نیروی دریایی، تغییر در ماموریت این کلاس به دلیل تاخیر در آماده سازی سامانه آتشبار پیشرفته است.

قرار بود که این سامانه آتشبار پیشرفته به همراه موشکهای بلند برد زمین به زمین اهدافی را تا 80 مایل دریایی مورد هدف قرار دهند. بعد از اینکه هزینه شلیک هر دور از 800000 دلار بالاتر رفت، نیروی دریایی موشک ها را حذف کرد. البته، این سامانه به برد مورد نظر نیز نرسید.

مقام بلند پایه نیروی دریایی اضافه کرد: حتی با صرف هزینه سنگین، ما به چیزی که می خواستیم دست نیافتیم. بنابراین ما تصمیم گرفتیم که تلاش برای ساخت آتشبار را از تلاش برای ساخت کشتی جدا کنیم زیرا به نقطه ای رسیده بودیم که ساخت کشتی به دلیل آتشبار متوقف شده بود.