پورشه ۹۱۴؛از بدترین خودروهای اسپرتِ تاریخ

پورشه ۹۱۴ که حاصل عشق فولکس واگن و پورشه است، یک خودروی اسپرت معمولی نیست.

پورشه ۹۱۴ که خودرویی ارزان قیمت به حساب می‌آید را میتوان تنها مدل پورشه در کل تاریخ دانست که همیشه شاهد نظرات کاملاً متضادی درباره آن بوده ایم. ۹۱۴ از آن دسته خودرو هایی است که یا عاشقش میشوید و یا حس تنفر نسبت به آن خواهید داشت. در این نوشته قصد داریم به دلایل این موضوع بپردازیم.

 

پورشه ۹۱۴ چیست؟

۹۱۴ بر اساس عشق بین فولکس واگن و پورشه متولد شد و خودرویی موتور وسط از نوع تارگا تاپ (نوعی خودروی نیمه کانورتیبل که میتوان سقف آن را برداشت) بود که یک رودسترِ دو نفره نیز محسوب میشد و بیشتر با آرم پورشه به فروش رسید.

پورشه ۹۱۴ کی و کجا ساخته میشد؟

تولید این خودرو سال ۱۹۶۹ در دو کارخانه آغاز شد: یک کارخانه در منطقه زوفن هاسن واقع در شهر اشتوتگارت و دیگری در شهر اسنابروک واقع در آلمان. آخرین نمونه از این خودرو سال ۱۹۷۶ از خط تولید بیرون آمد و در مجموع ۱۱۸,۹۷۸ دستگاه پورشه ۹۱۴ به تولید رسید.

مشخصات فنی

پورشه ۹۱۴ خودرویی جمع و جور و موتور وسط بود که چیزی در حدود ۹۰۷ کیلوگرم وزن داشت. توان تولید شده توسط موتور بوکسوری (نوعی موتور احتراق داخلی که پیستون‌های آن در امتداد صفحهٔ افق جابجا می‌شوند) از طریق گیربکس 5 دنده دستی به چرخ های عقب فرستاده میشد. این خودرو از سیستم تعلیق مستقل بهره میبرد و سقف تارگای بسیار زیبایی داشت.

 

 

آیا واقعا پورشه 914 خودروی خیلی بدی بود؟

حداقل روی کاغذ، این خودرو یک پکیج جالب توجه برای اواخر دهه 60 میلادی و اوایل دهه 70 میلادی به حساب می آمد، خصوصا که خودرویی نسبتا ارزان قیمت نیز بود. پورشه 914 طراحی محافظه کارانه ای داشت، اما این خودرو از دو فضای بار بهره مند بود و قیمتی در حدود 3,500 دلار داشت که میتوان آن را معادل 20,000 دلار فعلی دانست. این روزها با این مبلغ حتی نمیشود یک مدل درست و حسابی از فولکس واگن را خریداری کرد، چه برسد به پورشه.

پس مشکل 914 چه بود؟ با وجود اینکه این خودرو در مسیرهای پر پیچ و خم هندلینگ فوق العاده ای داشت، اما در زمینه شتاب گیری به هیچ وجه نمیشد آن را خودرویی تند و تیز دانست. نسخه های استاندارد 914/4 از موتورهای 4 سیلندر بهره می بردند که توسط گردش هوا خنک میشد و قدرتمند ترین این موتورها یک موتور 2 لیتری 4 سیلندر تخت بود که از سیستم سوخت رسانی انژکتوری بهره مند بود و حداکثر توان تولیدی آن به 101 اسب بخار می رسید. با این وجود، اکثر خریداران مدل 1.7 لیتری این خودرو را انتخاب می کردند که موتور آن متعلق به یکی از مدل های فولکس واگن به نام تایپ 4 بود که با حداکثر قدرت 80 اسب بخار، اصلا نمیشد آن را موتوری با عملکرد بالا دانست. علی رغم وزن کمی که داشت، این خودرو حداقل به 13 ثانیه زمان نیاز داشت تا از حالت سکون به سرعت 98 کیلومتر بر ساعت برسد. این رقم برای یک خودروی اسپرت، حتی در دهه 70 میلادی نیز چندان رضایت بخش نبود.

 

در زمینه بازاریابی نیز این خودرو با مشکلاتی روبرو بود. فری پورشه (فردیناند آنتون ارنست پورشه) و هاینریش نوردهوف که در آن زمان مدیر فولکس واگن بود، توافق نامه ای را امضا کردند که طبق آن این خودروی اسپرت هم تحت عنوان فولکس واگن به فروش می رسید و هم تحت عنوان پورشه. اما پس از مرگ هاینریش نوردهوف در تاریخ 12 آوریل 1968، جانشین او یعنی کورت لوتز تصمیم گرفت این خودرو را تحت عنوان فولکس واگن-پورشه 914 روانه بازار سازد و این موضوع شرایط را پیچیده تر کرد.

البته موضوع به همین جا ختم نمی شود و این خودرو یک مشکل دیگر نیز داشت که شاید بتوان آن را مشکل اصلی آن برشمرد: چه کسی حاضر میشود این خودرو را به عنوان یک پورشه خریداری کند در حالیکه مشخص نیست که یک پورشه واقعی است یا یک فولکس واگن؟ دیدگاه عموم نسبت به فولکس واگن خودرویی بود که با مشکلات کیفی دست و پنجه نرم می کرد و همین موضوع سبب شد که نشریات فعال در حوزه اتوموبیل این خودرو را مورد انتقاد قرار داده و طرفداران پورشه نیز از آن استقبال خوبی نکنند. پورشه با توجه به شرایط موجود، مدل قدرتمند تری از این خودرو را با نام 914/6 معرفی کرد که از موتور 6 سیلندر بهره مند بود، اما 914/6 دیگر یک خودروی ارزان قیمت نبود، بلکه قیمتی نزدیک به مدل برتر پورشه یعنی 911 داشت.

البته همه با این موضوع موافق نیستند

با وجود تمام مشکلات و موارد ذکر شده، پورشه 914 طرفداران دو آتشه خودش را در سرتاسر دنیا دارد. کریس بروس، نویسنده وب سایت موتور وان (وب سایتی فعال در زمینه اتوموبیل)، یکی از همین طرفداران است و دلایل فراوانی نیز دارد که چرا این رودسترِ اسپرت یکی از بدترین خودرو های اسپرت در کل تاریخ صنعت خودروسازی جهان نیست. کریس بروس دلایلش را اینطور بیان میکند:

“پورشه 914 واقعا سزاوار قرار گرفتن در لیست بدترین خودرو های اسپرت نیست. این خودرو سبک بوده و یک رودسترِ کوچک چابک است که در جاده های پر پیچ و خم عالی عمل میکند. با این وجود، می توان حدس زد که چرا این مدل روی کاغذ خیلی جالب به نظر نمی رسد. به جز مدل هایی که به موتور 6 سیلندر تختِ پورشه 911 مجهز هستند، مدل های دیگر حتی به سختی توان تولید 100 اسب بخار را دارند. البته باید در نظر داشته باشید که این خودروی کوچکِ دو نفره فقط کمی بیشتر از 907 کیلوگرم وزن دارد، بنابر این به موتور قدرتمندی نیاز ندارد.

علاوه بر این، اکثر مدل های پورشه 356 و پورشه 912 از موتورهای چهار سیلندر تخت و با قدرتی مشابه با موتور 914 نیرو می گیرند، اما کسی شکایتی درباره کند بودن و یا ضعیف بودن آنها ندارد. با افزایش نجومی قیمت مدل هایی از پورشه که موتور آن ها از طریق گردش هوا خنک می شود، 914 یک گزینه نسبتا ارزان قیمت از پورشه با این نوع موتور بوده و علاوه بر آن، با داشتن این رودستر زیبا میتوانید از رانندگی با سقف باز نیز لذت ببرید.”