آزمایش هیوندای پونی سال 1986

موفقیت بهای خاص خودش را دارد. با بالا رفتن ارزش یِن (واحد پول ژاپن)، رویای ژاپنیها درباره پر کردن جهان از ماشینهای خوش ساخت ارزان قیمت کم کم رنگ می بازد. مانند خودروسازان در اروپا و آمریکا، خودروسازان ژاپنی نیز باید روشهایی جدید برای غلبه بر هزینه کار که به صورت روز افزون افزایش می یابد پیدا کنند. یکی از این روشها ساخت خودروهای کوچک در کشورهایی مانند تایوان یا کره جنوبی است که هنوز هزینه کار در آنها پایین است.  با این حال کره جنوبی فراتر از یک منطقه مونتاژسازی ارزان قیمت برای خودروسازان دیگر است. کره جنوبی صنعت خودروسازی و خودروهای منحصر به خودش را دارد. هیوندا از قطعات مکانیکی به عاریت گرفته شده از میتسوبیشی و طرح بدنه سبک جیوجیارو در ساخت خودروهایش استفاده می کند. هیوندا پونی 1.3 جی ال 4 در سدان با قیمت 5149 پوند که انتخاب دومی نسبت به هیوندا پونی 5 در هاچبک می باشد یک نمونه از این خودروهاست. هیوندا پونی با 1500 پوند قیمت کمتر نسبت به نمونه های 1.3 لیتر خودروهایی مانند فورد اوریون و واکسهال بلمونت، فضای داخلی مشابهی ارائه می کند و با قیمتی یکسان با واکسهال نوا 4 در و فولکس پولو 2 در فضای داخلی بیشتری نسبت به آنها دارد.

جیورجیو جیوجیارو از طرح پونی که به سبک لانچیا دِما است راضی بود و تبدیل طرح هاچبک به سدان هنرمندانه و زیبا انجام شده است. بلندی قسمت عقب خودرو نشان می دهد که فضای بار زیادی باید داشته باشد اما ضریب آیرودینامیک این خودرو که رقم 0.38 است زیاد چشمگیر نیست. پونی جدید از موتور تحت لیسانس میتسوبیشی بهره می برد و برخلاف مدل قبلی دیفرانسیل جلو است. موتور 1.3 لیتر پونی با قطر سیلندر 71 میلی متر و کورس پیستون 82 میلی متر از نوع Undersquare  یا به عبارتی شاتون بلند محسوب می شود و بلوک سیلندر آن چدنی است. سوپاپهای سرسیلندر آلومینیومی این موتور از طریق یک میل سوپاپ در سرسیلندر که توسط تسمه به گردش در می آید باز و بسته می شوند. سیستم سوخت رسانی از نوع کابراتور دو دهنه است. با وجودی که نسبت تراکم این موتور 9.8 می باشد اما به راحتی با بنزین 91 اکتان کار میکند. توان این موتور 66 اسب و گشتاور آن 98 نیوتن متر است.

چنین ارقامی برای یک موتور 1.3 لیتر متوسط است که به این خودروی 900 کیلوگرمی عملکردی کافی می بخشد. پونی از گیربکس 4 دنده بهره می برد که در دنده 4 دور 1000 سرعت 27.5 کیلومتر است و در تست تاپ اسپید توانست به رقم 159.6 کیلومتر دست یابد که در این سرعت دور موتور بالاتر از دور ماکسیمم توان است. نگاهی به ارقام تاپ اسپید رقبا نشان می دهد که حداکثر سرعت پونی در کلاس خودروهای 1.3 لیتر اکونومی در حد متوسط است اما در مقایسه با خودروهایی که اطاق و بدنه کوچکتری دارند، پونی اندکی در شتابگیری عقب می ماند که به خاطر بدنه بزرگتر و سنگینتر است. پونی در عرض 14.3 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر می رسد. با بالا رفتن دور صدای موتور زیاد و خشن می شود و همین باعث می شود اکثر رانندگان از سریع راندن با این خودرو منصرف شوند. اما هنگام رانندگی با سرعت ثابت و مجاز، موتور این خودرو نسبتا آرام و بی سر و و صدا است. مشکل اینجاست که اگر اندکی پدال گاز را فشار دهید موتور فقط از دهنه اول کاربراتور بنزین دریافت می کند و پونی در دور پایین تنبل احساس می شود. بنابراین با اینکه کشش لحظه ای خودرو خوب است، (30 تا 50 مایل در دنده 4 به 1.8 ثانیه زمان نیاز دارد) در عمل برای اینکه شتابگیری ایده آلی داشته باشید باید پدال گاز را زیاد فشار دهید و در صورت فشردن زیاد پدال مجبور هستید با تاخیر در به کار افتادن دهنه دوم کاربراتور کنار بیایید. به همین دلیل در بخش مصرف سوخت نیز دچار مشکل می شود و با بنزین 91 اکتان مصرف در سیکل ترکیبی به 9.8 در 100 کیلومتر رسید که پایینتر از حد متوسط است. مصرف با سرعت ثابت 120 کیلومتر 8.1 لیتر در 100 کیلومتر است. در کمترین حالت مصرف به 7.6 لیتر در 100 کیلومتر رسید که رقم قابل توجهی نیست. با توجه به اینکه ظرفیت باک خودرو 40 لیتر است شعاع حرکتی آن رقم متوسط 525 کیلومتر خواهد بود.

تعویض دنده ها در این خودرو بر خلاف آنچه میراث ژاپنی اش نشان می دهد خوب نیست. هنگامی که روغن گیربکس گرم شود  می توان به راحتی دنده ها را عوض کرد البته باز هم مقداری سفتی در جا رفتن آنها احساس می شود. اما مقداری همراه با سر و صدا است. این خودرو برای رانندگان که دنبال رانندگی اسپرت هستند جذابیتی ندارد. به محض اینکه از حد اندک چسبندگی خودرو فراتر روید خودرو به سرعت دچار کم فرمانی می شود. فرمان نیز واکنش و حس اسپرتی ندارد و گرچه در حال حرکت خوب است ولی هنگام پارک کردن سفت است. در صورتی که با سرعت از پیچها عبور کنید دچار بادی رول زیادی می شود.

ناهمواریهای کوچک به خوبی توسط سیستم تعلیق جذب می شوند ولی جذب دست اندازها در این خودرو به خوبی صورت نمی گیرد و اطاق دچار نوسان و جهش می شود.  کیفیت سواری نیز پایینتر از حد متوسط است. سیستم ترمز که از بوستر کمک می گیرد عملکرد خوبی دارد. مزیت سیستم تعلیق این است که بی سر و صدا عمل می کند. صدای باد نیز نسبتا کم است و به همین دلیل صدای موتور و همچنین صدای زوزه گیربکس در اطاق حکمفرما می شود. بنابراین اگر از سرعت مجاز فراتر روید رانندگی با این خودرو خسته کننده خواهد بود. صندلیهای پونی نرم هستند و در عین حال هنگام عبور از پیچها سرنشین را به خوبی در بر می گیرند. موقعیت قرار گرفتن پشت فرمان راحت است و تمام دکمه ها به آسانی در دسترس هستند و دید خودرو به جلو و عقب خوب است. در کنار کیلومترشمار که از دقت خوبی برخوردار است یک ساعت بزرگ آنالوگ قرار دارد.

صندلیهای عقب برای افراد مختلف با سایز پاهای متفاوت فضای کافی ارائه می دهد و چون نشیمنگاه صندلی پایین است فضای سر نیز خوب است.

صندوق بار جادار این خودرو 340 لیتر حجم دارد ولی محفظه داخل داشبورد (که قفل نیز دارد) و همچنین فضای تعبیه شده در داخل درهای جلو کوچک هستند. قسمت بالای داشبورد پوشش لاستیکی ندارد تا از لیز خوردن اجسامی که روی آن قرار داده می شوند جلوگیری کند. یکی از ویژگیهای مدل GL قابلیت تنظیم زمان کار کردن برف پاک کن ها می باشد. کیفیت ساخت این مدل نسبت به نمونه 1500 GLS هاچبک قبلی بهتر شده است. این خودروی خوش ساخت با این قیمت جذاب برای افرادی که به دنبال یک وسیله حمل و نقل ساده و بدون تجملات هستند معقول به نظر می رسد ولی رانندگانی که دنبال خودرویی هستند که لذت رانندگی داشته باشد بهتر است در جستجوی یک سوپرمینی اروپایی باشند. در کل هیوندا پونی به طور قابل ملاحظه ای به استاندارد یک خودروی دهه هشتادی نزدیکتر شده است. مدل 1.3 لیتر این خودرو تقریبا به اندازه مدل گرانتر 1.5 لیتر آن سریع است و اندکی کم مصرف تر از آن می باشد ولی در عین حال سر و صدای بیشتری دارد. هیوندا راه درازی در پیش دارد تا بتواند خودروهایش را با استاندارد فعلی اروپا و ژاپن هماهنگ کند اما هیوندا پونی به عنوان یک خودروی دهه هشتادی، پاسخ تحسین آمیزی به واکسهال شِوِت داده است.

مشخصات فنی:

نتایج تست:

برگرفته از نشریه Motor سال 1986