بررسی طراحی خودروهای بی ام و
خودروهای بی‌ام‌و از نظر طراحی جزو مشهورترین وسایل نقلیه جهان است و ما در این مقاله به بررسی ویژگی‌های ظاهری این خودروها خواهیم پرداخت.
به گزارش دنده 6 – استیو ساکستی یک مهندس طراح خودرو و نویسنده است که به نقد و بررسی طراحی خودروهای بی‌ام‌و می‌پردازد. او یکی از ویژگی‌های دوست‌داشتنی بی‌ام‌و را وجود داستان‌های گوناگون درباره محصولات آن و توجه به جزئیات مختلف می‌داند. ساکستی می‌گوید:اما پیش از آنکه ساکستی به داستان‌های موردعلاقه و جذاب خود درباره بی‌ام‌و بپردازد تحقیقاتی در زمینه طراحی این خودروها انجام داده و می‌خواهد درباره عبارت PSD که مخفف تناسبات، رویه و جزئیات است صحبت کند. ساکستی خاطرنشان می‌سازد:
همواره تصور غلطی درباره طراحی وجود دارد و آن اینکه شما جزئیات خاص خود را باید روی یک محصول پیاده کنید تا برند مخصوصی را داشته باشید. برای آغاز کار باید تناسبات خودرو را در نظر بگیرید. این تناسبات توسط چیزهای زیادی تعیین می‌شوند که از نوع خودرو تا فرهنگ ملی را شامل خواهد شد. برای مثال خودروهای ایتالیایی در بخش جلو شکل تیزتری دارند درحالی‌که برندهای آلمانی ظاهر مربعی‌تر را در نظر می‌گیرند
بی‌ام‌و از این نظر روشی خلاقانه را بکار گرفته است. برای مثال در خودروی Z4 ظاهر شبیه شعله را می‌بینیم درحالی‌که در سری ۵ نسل E60 الهام گرفتن از کشتی هوایی مشهود خواهد بود به گونه‌ای که پوسته خودرو اطراف فریم کشیده شده است
در بخش جزئیات هم ساکستی می‌گوید اگرچه بسیاری از افراد تصور می‌کنند بی‌ام‌و ابزارهایی برای این کار دارد اما از امضای طراحی خود برای تمایز و دقت به جزئیات استفاده می‌کند و هر زمان که نیاز داشته باشد این جزئیات را مطابق با روند روز تنظیم می‌نماید. این کارشناس طراحی خودرو تصریح می‌کند:
اگر جلوپنجره خودروهای بی‌ام‌و هرگز تکامل نمی‌یافت در دماغه این محصولات باید یک طرح مشابه را می‌دیدیم اما تکامل همین جزئیات است ک باعث می‌شود بی‌ام‌و از نظر طراحی جزو رادیکال‌ترین برندها باشد
در ادامه می‌خواهیم به ۸ ویژگی طراحی مشهور در خودروهای بی‌ام‌و اشاره کنیم.
جلوپنجره کلیوی شکل
مردم امروز کاملاً درباره جلوپنجره بزرگ محصولات باواریا صحبت می‌کنند اما در دهه ۳۰ میلادی هم شاهد جلوپنجره‌های بزرگ و عمودی در این وسایل نقلیه بوده‌ایم. جلوپنجره محصولات بی‌ام‌و می‌تواند عمودی یا افقی باشد اما ارتباط با چراغ‌های جلوست که عنصری کلیدی در طراحی کلی به شمار می‌رود و به اندازه ابعاد جلوپنجره اهمیت دارد. همچنین جزئیات اطراف جلوپنجره و گرافیک چراغ‌ها نیز کاراکتر بی‌ام‌و را تعیین می‌کند. البته همین نوع طراحی باعث شده تعداد قطعات همراه با جلوپنجره در خط تولید به ۲۵۰ برسد که یکی از دلایل انتخاب جلوپنجره‌هایی ساده‌تر است. این جلوپنجره‌های جدید از نورپردازی برخوردار هستند که باعث تمایز بیشتر در شب نیز می‌شود.
خط زیکه
در بالای خط کمر خودرو یعنی جایی که درها به شیشه‌ها می‌رسند و از بالای چراغ‌های جلو تا چراغ‌های عقب امتداد دارند خطی به نام زیکه وجود دارد. این عبارت که در زبان آلمانی به معنی قالب است باعث افزایش استحکام بدنه به ویژه در سطوح منحنی می‌شود. خط زیکه اولین بار در اواسط دهه ۵۰ میلادی دیده شد. در دهه ۷۰ میلادی، پاول براک و کلاوس لوت مدیران طراحی بی‌ام‌و این ویژگی طراحی را بیشتر ادامه دادند تا در نهایت به یک ویژگی مخصوص در محصولات باواریا بدل شد. تمامی محصولات کلیدی ژرمن‌ها در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی از این عنصر خاص بهره‌مند شدند اما در سال‌های بعدی خودروهای بیشتری بدون خط زیکه وجود داشتند.
پیچ‌خوردگی هوفمایستر
پیچ و تاب خاص بالای ستون‌های عقب برخی خودروهای بی‌ام‌و یکی از بارزترین ویژگی‌های ظاهری این برند است. نام این ویژگی نیز از مدیر طراحی بی‌ام‌و در آن زمان گرفته شده است. بنا به گفته ساکستی، پیچ‌خوردگی هوفمایستر اولین بار در دهه ۶۰ میلادی و روی خودروی ۳۲۰۰ CS دیده شد اما بی‌ام‌و آن را برای همیشه در نظر نگرفت. برای مثال نسل کنونی سری ۴ کوپه فاقد پیچ‌خوردگی هوفمایستر است.
لوگوی گرد بی‌ام‌و
کارکنان و طرفداران بی‌ام‌و ساعت‌ها می‌توانند درباره نشان این خودروساز صحبت کنند. این نشان گرد و دایره‌ای شکل در مرکز کاپوت جا خوش می‌کند اما در سه مدل CSL اصلی، ۳.۰ CSL تولید محدود سال قبل و X2، نشان بی‌ام‌و در ستون‌های عقب نیز وجود دارد. بنا به گفته ساکستی، طراحان متفرقه تلاش دارند از این نشان گرد استفاده کنند اما بی‌ام‌و با این کار مخالف است و می‌گوید نشان گرد و دایره جزو بارزترین ویژگی‌های محصولاتش محسوب می‌شوند.
چراغ‌های عقب L شکل
این طرح کلاسیک اولین بار در اواسط دهه ۸۰ میلادی و زمانی دیده شد که ولفگانگ ریتزل روی پروژه سری ۷ نسل E32 کار کرد و البته با انتقاد از پهنای کم خودرو تأکید کرد که پهنای آن باید بیشتر شود. طراحان هم بجای افزایش پهنای خودرو از مرکز روی کشیده‌تر شدن چراغ‌های جلو کار کردند و در بخش عقب هم یک اسپویلر صندوق یکپارچه و چراغ‌های L شکل نصب شد. باید گفت استایل چراغ‌های عقب خودروهای بی‌ام‌و همچنان در حال تکامل است و در کانسپت سدان ویژن نئو کلاس سال قبل، این چراغ‌ها باعث شکل‌گیری اسپویلر عقب شده‌اند.
رنگ مشهور نارنجی
رنگ نارنجی خاصی که بی‌ام‌و هر از گاهی بکار می‌برد اولین بار روی E25 توربو سال ۱۹۷۲ معرفی شد. استفاده از این رنگ ایده پاول براک طراح ارشد بی‌ام‌و در دهه ۷۰ میلادی بوده است. سپس باب لوتز نائب رئیس فروش بی‌ام‌و خواهان خودرویی نمایشی بود که بتواند توجه همه را به خود جلب کند. او پیشنهاد کرد این خودرو به‌صورت خودروی ایمنی و با رنگ‌های روشن طراحی شود. براک مالک یک پورشه ۳۵۶ با رنگ قرمز بود و بخش جلوی بدنه بی‌ام‌و را به همین رنگ درآورد درحالی‌که بخش عقب رنگ نارنجی روشن را به خود گرفته بود. این رنگ ایمنی از نارنجی فلورسنت مورد استفاده در پایگاه هوایی فرانسه در نزدیکی دفتر او الهام گرفته شده است.
