برملا کرد تاریخ باستانی مریخ با این تکه سنگ

به نقل از ناسا، اکنون نزدیک به یک ماه از زمانی می‌گذرد که مریخ‌نورد استقامت صعود خود را به شیب‌های تند منتهی به لبه دهانه آغاز کرد تا در تلاش برای یافتن تاریخچه اولیه مریخ به جستجوی صخره‌های باستانی بپردازد. اگرچه این شیب‌های دشوار موجب کاهش سرعت صعود اولیه می‌شدند، اما رانندگی مریخ‌نورد استقامت در روزهای اخیر بسیار بهبود یافته، زیرا استقامت در یک مسیر صاف‌تر حرکت کرده است. از این چشم‌انداز، مریخ‌نورد اکنون می‌تواند نشانه‌هایی را از گذشته در مأموریت خود مشاهده کند.

هنگام حرکت مریخ‌نورد استقامت روی زمین‌های سنگ‌ریزه‌ای، اعضای گروه یک سنگ را در فاصله دور با نشانه‌هایی از بافت غیر عادی در تصاویر دوربین «Navcam» مشاهده کردند و نام آن را «قلعه فریا» (Freya Castle) گذاشتند. این گروه پژوهشی یک رصد چندطیفی را با استفاده از دوربین «Mastcam-Z» برنامه‌ریزی کرد تا مریخ‌نورد پیش از دور شدن بتواند نگاه دقیق‌تری داشته باشد.

وقتی این داده‌ها چند روز پس از این که مریخ‌نورد استقامت منطقه را ترک کرد فرستاده شدند، مشخص شد که سنگ چقدر غیرعادی است. قلعه فریا حدود ۲۰ سانتی‌متر عرض دارد و دارای یک الگوی چشمگیر با نوارهای سیاه و سفید متناوب است. گمانه‌زنی‌ها درباره این که «سنگ گورخری» ممکن است چه باشد، بلافاصله در اینترنت منتشر شد و دانشمندان ناسا از خواندن نظریه‌های مردم لذت بردند.

به عقیده گروه علمی ناسا، بافت این سنگ به آنچه پیشتر در «دهانه جیزرو» (Jezero Crater) و شاید سرتاسر مریخ دیده شده است، شباهتی ندارد. دانش ناسا درباره ترکیب شیمیایی آن محدود است، اما تفاسیر اولیه حاکی از این هستند که فرآیندهای آذرین یا دگرگونی می‌توانند نوارهای روی آن را ایجاد کرده باشند.

از آنجا که قلعه فریا یک سنگ سست است که به وضوح با سنگ بستر زیرین تفاوت دارد، احتمالا از جای دیگری به اینجا رسیده است و شاید از یک منشا بالاتر به سمت پایین غلتیده باشد. این احتمال، دانشمندان ناسا را هیجان‌زده کرده است و آنها امیدوارند که مریخ‌نورد استقامت با ادامه حرکت در سربالایی، با نمونه‌هایی از این نوع سنگ جدید روبه‌رو شود تا بتوان بررسی‌های دقیق‌تری را انجام داد.

قلعه فریا صرفا جدیدترین مورد از مجموعه سنگ‌های جذابی است که اخیرا یافت شده‌اند. از زمان رسیدن مریخ‌نورد استقامت به نزدیکی لبه دهانه، گروه ناسا متوجه تنوع فزاینده‌ای از سنگ‌ها مانند مجموعه متنوعی از سنگ‌ها در «کوه واشبرن» (Mount Washburn) شده‌اند. شاید این اولین نگاه ما به سنگ‌های باستانی باشد که در اثر برخورد از عمق دهانه جیزرو بالا آمده‌اند و اکنون در لبه دهانه قرار گرفته‌اند. نتیجه را فقط زمان مشخص خواهد کرد.