بعد از جنگنده اف ۴۷، آمریکا به دنبال ساخت هواپیمای سوخت رسان پنهانکار است!
انتخاب جنگنده اف 47 به عنوان برنده رقابت جنگنده نسل بعدی برتری هوایی (NGAD) توسط نیروی هوایی ایالات متحده، ابهامات جدیدی را در خصوص برنامه‌های هواپیمای سوخت رسان پنهانکار آمریکا برانگیخته است. قبلا، این نیرو اعلام کرده بود که این دو پروژه به طور جدایی‌ناپذیر به یکدیگر وابسته هستند، اما تأمین هزینه‌های هر دو هواپیما به صورت هم‌زمان، امری ناممکن به نظر می‌رسد. در حال حاضر، افزایش طول عمر KC-135sهای موجود نیز به منظور تضمین ظرفیت سوخت‌رسانی هوایی برای پاسخگویی به نیازهای کنونی و آینده، در دستور کار قرار گرفته است.
آمریکا هواپیمای سوخت رسان پنهانکار می‌سازد
دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، به‌تازگی در مراسمی که در کاخ سفید برگزار شد، از جنگنده اف ۴۷ رونمایی کرد. در این مراسم، پیت هگست وزیر دفاع و ژنرال دیوید آلوین رئیس ستاد نیروی هوایی، او را همراهی می‌کردند.
پروژه اف 47 که بخشی از طرح کلان‌تر NGAD محسوب می‌شود، شامل عناصری فراتر از یک جنگنده است. در این طرح، پهپادهای جنگی همکار (CCA)، موتورهای جت پیشرفته، تسلیحات نوظهور، سیستم‌های جنگ الکترونیک مدرن، حسگرهای پیچیده، معماری‌های شبکه‌ای جدید، قابلیت‌های مدیریت نبرد پیشرفته و موارد دیگر مورد توجه قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، نیروی هوایی در حال بازبینی و اصلاح چشم‌انداز خود برای سیستم سامانه‌های سوخت‌رسانی هوایی نسل بعدی (NGAS) است. هدف این بازبینی، طراحی و تولید هواپبمای سوخت رسان پنهانکار تا سال 2040 یا حتی زودتر است.
ژنرال جان لامونتاین، فرماندهی ترابری هوایی آمریکا (AMC)، در مورد وضعیت کنونی پروژه NGAS گفت: «ما در حال انجام یک تحلیل جامع از گزینه‌های مختلف هستیم تا بتوانیم بهترین رویکرد را برای این پروژه تعیین کنیم.»
اظهارات فرمانده AMC درست یک روز قبل از معرفی اف 47 مطرح کرد. سال گذشته نیروی هوایی ایالات متحده، برنامه مربوط به جنگنده نسل ششم NGAD را متوقف کرد. پس از بررسی‌های دقیق‌تر، این نیرو در نهایت به این نتیجه رسید که برای کسب برتری هوایی در نبردهای پیچیده آینده، داشتن یک جنگنده نسل ششم سرنشین‌دار و پنهانکار، امری ضروری خواهد بود.
مقامات نیروی هوایی آمریکا تأکید کرده‌اند که تصمیم‌گیری در مورد جنگنده NGAD، تأثیرات مستقیمی بر برنامه NGAS خواهد داشت. هنوز اطلاعات زیادی در مورد جنگنده اف ۴۷، از جمله برد بدون سوخت‌گیری آن، در دسترس نیست. جنگنده‌های تاکتیکی به طور معمول، مصرف سوخت بالایی دارند. جنگنده‌های NGAD با ابعاد بزرگتر و برد بیشتر، در مقایسه با هواپیماهای کوچکتر و برد کمتر، به سوخت‌رسانی هوایی کمتری نیاز دارند، اما در عوض هزینه‌های بیشتری به همراه دارند.
مدت‌هاست که تجهیز ناوگان هوایی آمریکا به هواپبماهای سوخت رسان پنهانکار، به منظور تامین نیازهای سوخت‌گیری هوایی با قابلیت بقای بالاتر، به عنوان یک گزینه مطرح شده است. با این حال، نگرانی‌های زیادی در مورد هزینه‌ها و پیچیدگی‌های توسعه یک هواپیمای سوخت‌گیری هوایی با ویژگی‌های پنهان‌کاری وجود دارد.
سال گذشته، فرانک کندال وزیر سابق نیروی هوایی، به صراحت در مورد توانایی نیروی هوایی برای تامین مالی برنامه NGAS و همچنین برنامه‌های جت جنگنده NGAD و پهپادهای CCA هشدار داد. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که تصمیم برای ادامه برنامه NGAD می‌تواند آینده NGAS را در هاله‌ای از ابهام قرار دهد.
لامونتاین در پاسخ به پرسشی درباره امکان حضور سامانه‌های بدون سرنشین در ناوگان سوخت‌رسانی هوایی آینده آمریکا گفت:
بی‌شک، ما در حال بررسی دقیق این موضوع هستیم. شرکت‌های متعددی نیز در تلاش برای توسعه فناوری سوخت‌رسانی هوایی خودکار هستند. هدف این است که یک پلتفرم بتواند بدون نیاز به دخالت مستقیم انسان، با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته تانکر و گیرنده، عملیات سوخت‌گیری را به انجام برساند. بنابراین، به نظر من، این ایده کاملاً امکان‌پذیری به نظر می‌رسد.
علاوه بر این، نیروی هوایی آمریکا در حال ارزیابی سامانه‌های سوخت‌رسانی هوایی غلاف‌دار است. این سامانه‌ها به هواپیماهای جنگنده امکان می‌دهند تا به عنوان یک گزینه جایگزین، نیازهای سوخت‌رسانی آینده را برآورده سازند. همچنین، تلاش‌هایی برای ارتقای توانایی‌های هواپبماهای سوخت رسان موجود، از جمله تجهیز آن‌ها به سامانه‌های دفاعی جدید و قابلیت‌های ارتباطی و تبادل داده پیشرفته، در حال انجام است.
با رونمایی از جنگنده اف ۴۷ و اتمام بررسی‌های اولیه مرتبط با برنامه NGAS، احتمالاً چشم‌انداز آینده نیروی هوایی ایالات متحده در زمینه استفاده از هواپبمای سوخت رسان پنهانکار، به‌زودی روشن خواهد شد.
