درباره بمب افکنی که می خواهد ۱۰۰ ساله شود!

 بمب افکن راهبردی بوئینگ بی-۵۲ استراتوفورترس با هفتاد سال سن یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین هواگردهای فعال در ارتش آمریکا محسوب می شود. انتظار می رود پس از بروزرسانی های صورت گرفته، این هواپیما تا سال ۲۰۵۰ خدمت خود در نیروی هوایی آمریکا را ادامه دهد. اما آیا این امکان وجود دارد که بی-۵۲ عمر پروازی بیش از ۱۰۰ سال را تجربه کند؟
سال ها پیش، توسعه دهندگان تسلیحات نیروی هوایی آمریکا متوجه شدند که بدنه هواپیماهای بی-۵۲ به رغم قدمت هواپیما همچنان بادوام و قابل استفاده است. از این رو، مهندسان سال ها برای تقویت ساختار بدنه هواپیما و ادغام طیف گسترده ای از بروزرسانی های مدرن در آن تلاش کرده اند.

ارتقا و بروزرسانی بمب افکن بی-۵۲

از جمله این بروزرسانی ها می توان به سامانه رادیویی جدید کانکت (CONECT) با قابلیت استفاده از شبکه های دیجیتال برای به اشتراک گذاشتن بی درنگ داده های اطلاعاتی هنگام پرواز اشاره کرد که خلبانان را از اطلاعات هدف گیری جدید آگاه می سازد.
حتی به تازگی، بمب افکن های بی-۵۲ در حال آماده شدن برای شلیک تسلیحات ابرصوت هوا پرتاب، موشک های کروز و حتی تسلیحاتی بوده اند که هنوز معرفی نشده اند.

از دیگر اقدامات برای عملیاتی نگه داشتن این هواپیما می توان به تلاش برای جایگزینی پیشرانه های قدیمی با نمونه های جدید با مصرف سوخت بهینه‌تر اشاره کرد که کاهش سوخت مصرفی و الزامات تعمیر و نگهداری را هدف قرار داده اند.در کنار سامانه راداری کاملا جدید، بمب افکن راهبردی بی-۵۲ به فناوری های ارتباطی و شبکه ای جدید برای پشتیبانی از ارتباطات تسلیحات هسته ای مجهز شده است. فناوری ارتباطات رادیویی دیتالینک خدمه پرواز را قادر می سازد بروزرسانی های اطلاعاتی و تنظیمات هدف گیری را در زمان واقعی دریافت کرده که اتکای صرف بر داده های اطلاعاتی پیش از انجام ماموریت را از بین می برد.
بمب افکن بی-۵۲ طی سال های اخیر در زمینه قابلیت حمل تسلیحات نیز بروزرسانی هایی را تجربه کرده است که از آن جمله می توان به ارتقا محفظه داخلی حمل سلاح با پیکربندی جدید و نقاط اتصال سلاح روی بال ها اشاره کرد که این هواپیما را قادر می سازد تعداد بیشتری مهمات حمله مستقیم مشترک (JDAMS)، موشک های استندآف هوا به سطح مشترک (JASSMS)، و سلاحی به نام طعمه هوا پرتاب مینیاتوری (Miniature Air Launched Decoy) یا نوع مختل کننده سیگنال MLAD-J را حمل کند.
ارتقا محفظه داخلی حمل سلاح که به یک رابط دیجیتالی و یک پرتابگر چرخشی برای افزایش محموله تسلیحاتی متکی است، به بمب افکن بی-۵۲ اجازه حمل هشت موشک کروز هسته ای یا هشت مورد از جدیدترین بمب های موجود را می دهد.
با توجه به بروزرسانی ها و سازگاری های صورت گرفته، بمب افکن بی-۵۲ با افزوده شدن چندین سلاح آینده‌نگر مانند موشک استندآف دوربرد هسته ای ای‌جی‌ام-۱۸۱ (AGM-181) که در حال توسعه هستند، به پرنده ای بسیار مرگبارتر تبدیل خواهد شد.
نیروی هوایی آمریکا استفاده از بی-۵۲ را برای شلیک موشک های ابرصوت را نیز مد نظر قرار داده است. در همین راستا، شبیه سازی هایی انجام شده اند که از آن جمله می توان به شلیک به هدفی در فاصله ۶۰۰ مایل دریایی (۱۱۱۱ کیلومتر) با یک موشک هوا پرتاب ای‌جی‌ام-۱۸۳ (AGM-183) اشاره کرد. طی این آزمایش، بی-۵۲ داده های مربوط به هدف را از حسگرهایی در فاصله ۱۰۰۰ مایلی (۱۶۰۹ کیلومتر) در پایگاه مشترک المندورف-ریچاردسون، آلاسکا دریافت کرد.
با توجه به شواهد و قراین، دور از انتظار نیست که تولد ۱۰۰ سالگی بمب افکن نمادین بوئینگ بی-۵۲ استراتوفورترس را نیز در آینده شاهد باشیم.