تارانت تیبر یک بمب افکن سه بال بریتانیایی بود که در اواخر جنگ جهانی اول طراحی شد و در آن زمان بزرگ ترین هواپیمای جهان به شمار می رفت! با این وجود تارانت تیبر در اولین پرواز خود که با صدمات و نقص های زیادی همراه بود، دچار شکست کامل شد.
جالب است بدانید که این بمب افکن، نخستین و تنها هواپیمایی است که توسط کمپانی والتر جورج تارانت تولید شده است. کمپانی تارانت واقع در بایفلیت بریتانیا که به خاطر فعالیت در عرصه ی ساختمان سازی مشهور بود، تصمیم به طراحی و تولید یک بمب افکن بزرگ و دور برد گرفت. روند ساخت بمب افکن در ابتدا با چوب و طراحی چند لایه ای بدنه آغاز شد. البته قرار بود تارانت به صورت هواپیمایی دو باله مجهز به موتور هواگرد سیدلی تایگر 600 اسب بخار وارد خط تولید شود، با این حال به علت تاخیر و محدودیت هایی که در توسعه سیستم مذکور به وجود آمد، روند ساخت بمب افکن با استفاده از 6 موتور هواگرد Napier Lion به قدرت 450 اسب بخار ادامه داده شد. از طرفی افزوده شدن یک عدد بال فوقانی نیز، طرح اولیه دو باله را تبدیل به یک بمب افکن سه بال کرد. پهنای بال ها در نسخه ی نهایی بیش از 40 متر برآورد شد در حالی که بال مرکزی نسبت به دو بال دیگر طول قابل توجهی را به خود اختصاص داده بود. لازم به ذکر است که برنامه ریزی های صورت گرفت مبنی بر آن که تارانت تیبر با پایان جنگ، تغییر کاربری داده و به یک هواپیمای مسافربری تبدیل شود.
طرحی که برای بمب افکن تارانت تیبر در نظر گرفته شد، فضای بزرگی را داخل بدنه فراهم می آورد. خلبان ها در قسمت دماغه ی هواپیما قرار گرفته و توسط تیغه ای از محل مخصوص مهندس پرواز و همچنین سیستم کنترلی موتور ها جدا می شدند. مخازن سوخت نیز در طرفین و بالا ی بدنه به منظور حفظ فضای بزرگ مذکور، جایگذاری شدند.
روند توسعه ی هواپیما در پایان جنگ جهانی اول متوقف شد چرا که دیگر نیازی به تولید بمب افکن نبود اما بعد ها با تغییر و تحولاتی که در طراحی این بمب افکن صورت گرفت، مجوز استفاده از آن به عنوان یک هواپیمای تجاری و یا مخصوص حمل نقل صادر شد و درنهایت میزان تولید این پرنده از همان یک فروند آزمایشی فراتر نرفت!
اولین پرواز آزمایشی تارانت تیبر به تاریخ ۲۶ ماه مه سال ۱۹۱۹ باز می گردد. این پرواز به وسیله ی دو خلبان و با همراهی پنج تن دیگر و تنها با استفاده از چهار موتور پایینی انجام گرفت. اگرچه خدمه با رضایت کامل از عملکرد هواپیما تصمیم به فرود گرفتند، تارانت نتوانست فرود موفقیت آمیزی را در کارنامه ی خود به ثبت برساند چرا که دماغه هواپیما به زمین برخورد و خسارات زیادی را وارد کرد. خلبان دوم پس از رسیدن به بیمارستان فوت شد و دیگری نیز چند روز پس از حادثه به دلیل وسعت جراحات درگذشت. در تجزیه و تحلیل هایی که بعدا انجام گرفت، علت برخورد دماغه به زمین حین فرود، در ارتباط با فاصله ی غیر استاندارد موتور های فوقانی از بدنه بوده است.
مشخصات تارانت تیبر
+ ویژگی های عمومی
– خدمه: شش
– ظرفیت: ۹۰۰۰ پوند بار به عنوان هواپیمای مسافربری
– طول: ۲۲.۳۱ متر
– پهنای بال: ۴۰.۰۲ متر
– ارتفاع: ۱۱.۳۶ متر
– مساحت سطح بال: ۴۶۰ متر مربع
– ماهی واره یا ایرفویل: RAF 15
– وزن خالی: ۱۱۲۵۰ کیلوگرم
– وزن بارگیری شده: ۲۰۳۰۵ کیلوگرم
– ظرفیت سوخت: ۱۰۰۰۰ پوند
– موتور هواگرد: 6 موتور هواگرد Napier Lion با قدرت 450 اسب بخار
+ عملکرد
– حداکثر سرعت: ۱۷۷ کیلومتر بر ساعت
– برد: ۱۹۳۲ کیلومتر با ۱۰۰۰۰ پوند سوخت و ۹۰۰۰ پوند بار
– پایداری: ۱۲ ساعت
– سقف پرواز: ۳۹۷۰ متر
– بارگیری بال: ۴۴.۱ کیلوگرم بر متر مربع
+ جنگ افزار ها
– بمب: حداکثر تا وزن ۴۶۰۰ پوند برنامه ریزی شده است
0 seconds of 1 minute, 12 secondsVolume 0% از علوم انسانی تا فنی مهندسی همه رتبه 1ها
