نیروی هوایی آمریکا قراردادی 1.2 میلیارد دلاری برای توسعه انواع جدید هواپیمای کنترل و هشدار زودهنگام هوابرد ئی-7 (E-7 Airborne Early Warning & Control) با شرکت بوئینگ امضا کرده است. قرار است این هواپیماها جایگزین ناوگان ۳۱ فروندی هواپیمای ئی-۳ سنتری آواکس شوند.

هواپیمای ئی-۳ سنتری که بر اساس بوئینگ ۷۰۷ شکل گرفته است، خدمت خود در نیروی هوایی آمریکا را در سال ۱۹۷۷ آغاز کرد و طی جنگ سرد به بخشی مهم از ناوگان هوایی آمریکا، بریتانیا، فرانسه، ناتو و دیگران تبدیل شد. از این هواپیما به عنوان مرکز نظارت و فرماندهی هوایی برای تشخیص هواپیماهای دشمن استفاده می شد. هر فروند هواپیمای ئی-۳ سنتری توانایی نظارت بر ترافیک هوایی در منطقه ای به وسعت کشور لهستان را دارد.

هواپیماهای ئی-۳ سنتری برای پیشگیری از غافلگیری های ناخوشایند کمک شایانی به ناتو کردند، اما تقریبا نیم قرن بعد، این مدل دیگر منسوخ شده و طی دو دهه آینده به تدریج حذف خواهد شد. بر اساس تصمیم دولت آمریکا در سال ۲۰۱۸، خرید انواع هواپیمای در حال توسعه ئی-۷ آغازی بر پایان دوران هواپیمای ئی-۳ سنتری در نیروی هوایی آمریکا است.

آشنایی با هواپیمای جاسوسی ئی-۷

هواپیمای ئی-7 در اصل در  دهه 1990 برای نیروی هوایی پادشاهی استرالیا توسعه یافت که به نام ئی-7ای وج‌تیل (E-7A Wedgetail) شناخته می شود. این هواپیما بر اساس بوئینگ ۷۳۷ شکل گرفته و مشهودترین تفاوت آن با هواپیمای ئی-۳ نبود گنبد رادار چرخان روی هواپیما است. به جای آن، یک آنتن رادار آرایه اسکن الکترونیکی فعال ثابت همانند باله ای بالای بدنه هواپیما قرار دارد. حسگر آرایه اسکن الکترونیکی چند منظوره نورثروپ گرومن در این بخش قرار دارد.

این رادار جدید نه تنها به سبک‌تر کردن هواپیمای ئی-۷ نسبت به مدل های پیشین کمک کرده است، بلکه رهگیری همزمان ۳۶۰ درجه ای تهدیدات هوایی و دریایی را ممکن می کند. این رادار همچنین فرماندهی و کنترل انعطاف‌پذیر نیروهای خودی در خشکی، دریا و هوا را از طریق اتصال به شبکه برای آنالیز و هدف‌گیری بی درنگ را ارائه می کند. افزون بر این، طراحی نرم افزاری با معماری باز امکان ارتقا سریع همگام با پیشرفت فناوری را فراهم می کند.

هواپیمای ئی-۷ از دو پیشرانه توربوفن سی‌اف‌ام۸۶-۷بی۲۷ای ساخت شرکت سی‌اف‌ام اینترنشنال نیرو می گیرد. فاصله دو نوک بال این هواپیما ۳۵ متر، بیشینه وزن برخاست آن ۷۷۶۰۰ کیلوگرم است، و برد پروازی ۶۵۰۰ کیلومتر با سرعت کروز ۸۵۳ کیلومتر بر ساعت را ارائه می کند. ئی-۷ می تواند تا ۴۱۰۰۰ پا اوج بگیرد.

داخل کابین این هواپیما فضا برای حضور دو خدمه پرواز و ایستگاه های کاری برای حداکثر ۱۰ افسر ماموریت وجود دارد.