ب ام و Z4 در برابر مرسدس بنز SLK و پورشه باکستر

عکس : بامداد صفاییان

ب ام و Z4 2.8 2013 در برابر مرسدس بنز SLK 350 2012 و پورشه باکستر 2012

محبوبیت خودروهای آلمانی در ایران و جهان،دیگر به یک اصل کلی بدل شده.ماشین های آلمانی آنقدر تکنولوژیک و با کیفیت هستند که تقریبا در سرتاسر کره خاکی از آن ها با تعریف و تحسین یاد می شود و میلیون ها نفر شبانه روزی برای خرید یکی از آن ها تلاش می کنند،اما وضعیت در ایران با سایر کشورهای کره خاکی متفاوت است. در چند سال اخیر شرایط بازار خودرو کشورمان به گونه ای تغییر کرده که حتی برای قدرتمند ترین برند های خودروسازی آلمانی هم حواشی زیادی ایجاد شده و این مسئله انتخاب بین خودروهای خارجی را فراتر از رقابت برترین خودروسازان جهان مشکل کرده است.از میان سه رودستر حاضر در این تست، واردات پورشه و مرسدس به دلیل وضع قانون منع واردات خودروهای لوکس ممنوع شده است و مالکین این خودروها حالا با مشکلاتی در رابطه با ضعف خدمات پس از فروش و کمبود قطعات یدکی دست و پنجه نرم می کنند،ب ام و هم تنها با موتور چهار سیلندر 2.0 لیتری توربو به بازار عرضه می شود و دیگر امکان انتخاب نمونه قدرتمند تر آن با موتور شش سیلندر 3.0 لیتری وجود ندارد.بنابراین علیرغم شباهت کامل سه خودرو و رقابت نزدیک آن ها از نظر فنی، شاهد شرایط کاملا نابرابری از نظر شرایط خدمات دهی به آن ها هستیم.شرایطی که تنها به دلیل وضعیت عجیب و غیر منطقی بازار خودرو کشورمان به وجود آمده است.

معرفی

مرسدس بنز SLK نسل جدید، در میان مرسدس بنزهای وارد شده به کشورمان در چند سال اخیر نمونه ای کمیاب و بسیار خاص است.این خودرو همچون مدل نسل قبلی در تعداد انگشت شماری در دو تیپ SLK 250 و SLK 350 به ایران راه یافته که خودرو مورد آزمایش هم از سری 350 و مجهز به موتور شش سیلندر V شکل است.در واقع شاید به نظر برسد که برای رقابت با ب ام و Z4 2.8i، مدل توربو 250 گزینه مناسب تر و هماهنگ تری است، اما ظاهرا فقط یک نمونه قرمز رنگ از این مدل در مشهد وجود دارد و به همین دلیل هم در تهران به سراغ مدل 350 رفتیم تا با یارای حجم موتور بیشتر و دو سیلندر اضافه تر، شانسی برای عرض اندام در برابر Z4 با پیشرانه چهار سیلندر توربو دو لیتری داشته باشد.در مقابل این دو خودرو هم پورشه باکستر نسل قبلی (987) با موتور شش سیلندر تخت 2.9 لیتری حضور دارد که تنها خودرو قدیمی در بین این سه است و مانند بسیاری پورشه های دیگر از آرایش متفاوت فنی سود می برد.چرا که باکستر هم مانند کیمن،خودرویی موتور وسط و دیفرانسیل عقب محسوب می شود و در برابر ساختار های موتور جلو و دیفرانسیل عقب، بنز و ب ام و مزایایی مانند پایداری بهتر محور عقب و معایبی نظیر سختی تعمیرات دارد.در واقع در این سگمنت،تنها خودرو بهتری که با نشان پورشه وجود دارد، مدل تقویت شده و برتری از باکستر معمولیست که با موتور 3.4 لیتری و پسوند S عرضه می شود.باکستر S نسل جدید (با کد فنی 981) در تست های انجام شده توسط نشریات بین المللی به عنوان سریعترین و یکی از جذاب ترین کروکی های بازار قلمداد می شود و برای رویارویی با آن چاره ای جز استفاده از Z4 3.5is نیست، اما بنز برخلاف پورشه و ب ام و، مدلی بالاتر از SLK 350 ارائه نمی دهد و برای مشتریانی که خواهان خودروهای اسپرت و قدرتمند هستند،ناگهان مدل بسیار سریع SLK 55 AMG را با 415 اسب بخار قدرت به عنوان برگ برنده رو می کند که حتی باکستر S ، 340 اسب بخاری و سبک وزن هم حریف آن نمی شود.

 

 

به هرحال خلاصه کلام اینکه هر سه خودرو مورد آزمایش علیرغم برخی تفاوت های تکنیکی،از نظر شتاب و عملکرد در یک سطح قرار می گیرند و حجم بیشتر پیشرانه های پورشه و مرسدس، عملا به لطف توربو بودن موتور ب ام و جبران می شود، اما اگر در ایران به دنبال سریعترین رودستر های موجود در بازار می گردید،باید به سراغ معدود نمونه های مرسدس بنز SLK 55 AMG نسل قبل با موتور 360 اسبی و یا ب ام و های Z4 3.5 is ببروید که از پیشرانه ای 335 اسب بخاری نیرو می گیرد. هر دو مورد شتابی در حدود 5 ثانیه را به ارمغان می آوند و البته نمونه های بسیار کم یاب و خاصی هستند.

زیبایی

طراحی موضوعی سلیقه ایست و همه می دانیم که نظرات در این مورد می تواند بسیار متفاوت باشد اما به هرحال هر سه این خودروها رودستر هایی دو نفره و کاملا هم کلاس هستند و از این حیث قیاس زیبایی آن ها با یکدیگر کاملا منطقی به نظر می رسد.پورشه الگوهای کلاسیک طراحی خود را در مورد باکستر هم به کار بسته است و از این نظر می توان گفت که باکستر بر خلاف پانامرا یا کاین، یک پورشه اصیل و بی عیب و نقص به نظر می رسد اما واقعیت این است که طراحی تکراری و نه چندان مهیج باکستر نسل قبل، در بازارهای جهانی برگ برنده بزرگی برای این خودرو نبود و برخی مشتریان را به سوی بنز یا ب ام و فَراری داد،البته این رویه در سال 2012 با معرفی نسل جدید تغییر کرد و برای سال 2016 هم شاهد معرفی یک نمونه فیس لیفت شده فوق العاده زیبا از سوی پورشه هستیم.

به هرحال باکستر مورد آزمایش برخلاف 911 چندان عضلانی و قدرتمند به چشم نمی آید و از انواع بال های بزرگ، رینگ های پهن پیکر و کانال های هوا رسانی عظیم و اغراق شده هم بهره ای نمیبرد.بنابراین حجمی صیقلی و اتوکشیده از طراحی کلاسیک و چشم نواز را به بیننده ارائه می کند که طبیعتا بیش از هرچیز به مذاق طرفداران دو آتشه خودروهای کلاسیک پورشه خوش می آید.

در مقابل پورشه، SLK طرحی سردرگم و نه چندان با پرستیژ به خصوص در نمای جلو دارد.نسل قبلی این خودرو با طرحی هماهنگ که از مدل معروف SL-R برگرفته شده بود، چهره ای بسیار خاص و متمایز داشت اما نسل جدید با اینکه در نمای بغل بسیار نزدیک به مدل های قبلی احساس می شود اما دچار ضعف طراحی در بخش دماغه خودرو است و به نظر می رسد که طراحان مرسدس به نوعی شکل ظاهری و چهارچوب کلی بدنه مدل قدیمی را با چراغ ها و جلو پنجره مستطیلی شکل و کشیده نسل تازه خودروهای مرسدس بنز ترکیب کرده اند و حاصل ماجرا کمی مشوش از آب در آمده، اما در نمای عقب چنین مشکلی احساس نمی شود و طراحی حتی نسبت به مدل بزرگتر (SL) هم هماهنگی بیشتری دارد.

 

 

چهارچوب طراحی Z4 را باید یک طرح کلاسیک و همیشه برنده دانست که تاکنون توسط خودروسازان مختلفی به اجرا در آمده است.دماغه کشیده و گوه ای شکل، شیشه جلو خوابیده و کم ارتفاع به همراه صندوق عقب کوتاه و جمع و جور، سه رکن اصلی طراحی یک رودستر کلاسیک اروپایی محسوب می شوند و طراحان Z4 موفق شده اند که با دقت تمام این ساختار شناخته شده را با اِلمان های سنتی طراحی ب ام و ترکیب کنند و چهره ای عامه پسند و دلنشین را برای این خودرو به ارمغان آورند.هرچند برخی کارشناسان،طراحی نسل قبلی Z4 را شجاعانه تر و جالب تر توصیف می کنند ولی واقعیت این است که در یک نظر سنجی عمومی بدون شک Z4 فعلی نمره بالایی کسب می کند و کمتر کسی را پیدا می کنید که بتواند از طراحی نسبتا محافظه کارانه اما زیبای آن ایراد بگیرد.البته خودرو مورد آزمایش با صرف هزینه ای قابل توجه (در حدود 40 میلیون تومان) بر طبق سلیقه مالک به کیت بدنه کامل از شرکت ژاپنی SILK مجهز شده که شامل سپر های جلو و عقب،بال عقب و …می شود.بنابراین عجیب نیست که چهره Z4 مورد آزمایش کمی عجیب تر و خشن تر از سایر Z4 های موجود در خیابان به چشم می آید.

 

 

کیفیت و خدمات پس از فروش

این روزها لکسوس به نماد کیفیت مبدل شده و پورشه هم طبق نتایج تحقیق های جهانی با اختلافی نه چندان زیاد نسبت به آن ، رتبه های بسیار بالایی را در اختیار می گیرد.همچنین در برخی بررسی ها وضعیت آئودی و ب ام و از مرسدس بنز هم بهتر است،اما واقعیت این است که نتایج بررسی های جهانی را نمی توان در شرایط عجب کشورمان مورد استناد قرار داد و برای سنجش کیفیت و هماهنگی یک خودرو با شرایط ایران ناچارا باید به سراغ مراکز خدمات و تعمیرگاهی در سطح شهر بروید و خود به تحقیقات میدانی بپردازید.

بر این اساس مشخص می شود که موتور توربو چهار سیلندر ب ام و، حساسیت زیادی نسبت به کیفیت بنزین و روغن دارد و در صورت بی دقتی مالکین در استفاده صحیح از خودرو،تعویض دیر هنگام روغن یا استفاده از روغن نامناسب، بروز عیوب فنی بسیار جدی حتی در کیلومتر های پایین هم کاملا محتمل خواهد بود،البته این مسئله لزوما از ضعف مهندسی ب ام و ناشی نمی شود،بلکه موتور های توربو به شکل کلی نسبت به روغن بسیار حساس هستند و متاسفانه روغن های باکیفیت و متناسب با استاندارد های کیفی خودروسازان غربی نیز در بازار کشورمان کم یابند.پورشه و مرسدس با موتورهای غیر توربو کمتر نسبت به کیفیت روغن حساسیت دارند اما با توجه به نسبت تراکم بسیار بالای موتور آن ها،باز هم بنزین می تواند دردسر ساز شود.پس عملا هر سه خودرو به بنزین خوب و نگهداری صحیح نیازمندند و این مسئله فقط شامل موتور هم نمی شود، بلکه گیربکس دوبل کلاچ پورشه (PDK) یک قطعه فنی پیچیده و حساس محسوب می شود و طبق گفته مالک پورشه در حدود 90 میلیون تومان هم قیمت دارد.بنابراین باید در نگهداری و عدم فشار آوردن به آن کاملا کوشا و حساس بود.این درحالیست که موتور باکستر هم سابقه بروز یک عیب فنی شایع و مربوط به مرحله ریخته گری را در کارنامه دارد و بر خلاف بسیاری دیگر از پیشرانه های پورشه چندان هم بی عیب و نقص نیست.البته این پیشرانه در نسل تازه با مدل های کم حجم تر اما قدرتمند تری جایگزین شده است.

در مجموع این احساس وجود دارد که موتور V6 مرسدس بنز که اتفاقا ساختاری نسبتا قدیمی هم دارد می تواند گزینه با کیفیت تری باشد و بهتر از سایرین شرایط جنگی ایران را از نظر وضعیت بنزین تحمل کند،اما واقعیت این است که بنز متاسفانه از نظر خدمات پس از فروش و تعداد تعمیرگاه های تخصصی به گرد پای BMW هم نمی رسد و مالک مرسدس از نحوه خدمات دهی شرکت ستاره ایران راضی نیست.او برای تعمیرات جزئی خودرو خود ناچارا به تعمیرگاه های متفرقه مراجعه کرده و برای برخی قطعات رایج (نظیر پمپ کولر) چندین ماه انتظار کشیده است.پورشه هم وضعیت بینابین این دو رقیب دارد ولی به هرحال از نظر تعداد نمونه های موجود در ایران از شرایطی بهتر نسبت به SLK برخوردار است و برای قطعه فروشان و تعمیرکاران،خودرو شناخته شده تری به حساب می آید.جالب است بدانید که از نظر هزینه های رایج نگهداری، نظیر هزینه تعویض روغن تفاوت نسبتا محسوسی بین این سه رودستر آلمانی به چشم میخورد.آنچنان که ب ام و با توجه به کوچکتر بودن پیشرانه چهار سیلندر،ظرفیت روغن کمتری هم دارد،اما پورشه در هر تعویض،به حدود 7 لیتر روغن نیاز پیدا می کند و مانند مرسدس بنز، هزینه ای افزون بر یک میلیون تومان را در هر تعویض روغن به مالک تحمیل می کند،اما برای ب ام و این رقم به شرط استفاده از با کیفیت ترین روغن موجود در بازار هم به حدود 800 هزار تومان محدود می شود.

 

رانندگی

Mercedes Benz SLK 350

SLK به علت حضور محدودش در بازار، خاص ترین خودرو گروه است و بنابراین برای تجربه کردن رانندگی با آن اشتیاق بیشتری دارم.پشت فرمان همه چیز دقیقا همانطور است که از یک مرسدس بنز انتظار دارید.در ایجاد حس هیجان و استفاده از المان های اسپرتی درون فضای داخلی به هیچ عنوان اغراق نشده و همه چیز کاملا اتوکشیده و در چهارچوب موازین اخلاقی، شخصیتی مرسدس بنز قرار گرفته است.تسلط راننده به پیرامون خودرو کاملا مناسب به نظر می رسد و برخلاف Z4 طول کاپوت نیز چندان بلند و طویل نیست.خودرو مورد آزمایش از نظر سطح تجهیزاتی در رده متوسط قرار می گیرد و ظاهرا نمونه های اصطلاحا فول آپشن با سقف تمام شیشه ای هم به ایران وارد شده اند که خودرو ما از چنین آپشن های لوکس و سنگین وزنی بی بهره است.به هرحال بعد از آزاد کردن ترمز دستی همیشه غیر معمولی مرسدس و درگیر کردن گیربکس هفت سرعته در حالت درایو حرکت را آغاز میکنم.برای تنظیمات موتور و گیربکس SLK سه حالت اسپرت، اکونومی و منوال در نظر گرفته شده است که طبیعتا با توجه به زمان محدود آزمایش یک راست به سراغ حالت اسپرت می رویم.خوشبختانه به نظر می رسد که از تاخیر معروف گیربکس هفت سرعته جی ترونیک در آغاز حرکت خبری نیست و پدال گاز هم کاملا گوش به فرمان ظاهر می شود.مرسدس بنز فنربندی SLK را نرمتر از پورشه و ب ام و تنظیم کرده و بر اساس تست های خارجی این مسئله در پیست مسابقه،سرعت ستاره اشتوتگارتی را می گیرد، اما از آنجا که متاسفانه در کشورمان دسترسی چندانی به پیست مسابقه وجود ندارد و در عوض خیابان ها پر از خندق و گودال هستند، این نرمی بیشتر می تواند برای سرنشینان SLK یک مزیت بزرگ و لذت بخش باشد.ترمزها عملکردی خوب و اطمینان بخش ارائه می دهند و از این نظر بسیار بهتر از ترمزهای پورشه به نظر می رسند که علیرغم مجهز بودن به دیسک های سوراخ دار،در شرایط اضطراری کمی نامطمئن ظاهر می شوند.

 

BMW Z4 2.8i

پس از مرسدس،نوبت به Z4 2.8 می رسد.رودستر زیبایی که چندی قبل به سراغ یک نمونه 3.5i تقویت شده اش هم رفته بودیم و بنابراین تجربه چندان جدیدی در بازار فعلی نیست اما پرسش مهم این است که بین این نمونه چهارسیلندر با برادر بزرگتر و شش سیلندرش تا چه تفاوت وجود دارد؟ خودرو مورد آزمایش ظاهرا از نمونه های تولید سفارشی محسوب می شود و از کیفیت بالاتر در قطعات داخلی کابین در کنار پوشش جیر و کمربند های زرد رنگ بهره می برد و این رنگ اتفاقا در مقابل رنگ سورمه ای تیره بدنه خودرو، تضاد بصری جالبی را پدید آورده است.موتور 2.0 لیتری توربو N20 بی هیچ شک و تردید،یکی از برترین ساخته های مهندسی دنیاست که خوشبختانه به کشورمان هم راه یافته است و این معجزه مهندسی در همراهی با گیربکس هشت سرعته خودکار ZF به اوج کمال خود می رسد.ب ام و مورد آزمایش به مجموعه اگزوز اسپرت منطبق با تریم M PACKAGE مجهز است اما از نظر حجم صدای تولیدی طبیعتا نمی تواند با موتور V6 مرسدس رقابت کند،البته صدای اگزوز در مقام یک موتور چهار سیلندر توربو چندان هم کم نیست و گوشنواز و لذت بخش به نظر می رسد.در حالت اسپرت پلاس و در شرایطی که DSC همچنان در مدار است به محک زدن خودرو می پردازیم.با بنزین خوب و افزوده شدن مکمل سوخت،هیچ تاخیری در واکنش موتور به پدال گاز احساس نمی شود و LAG توربو هم عملا وجود ندارد،اما نکته جالب تر اینجاست که همانند مدل شش سیلندر در هنگام تخت کردن پدال گاز شاهد بلند شدن دماغه طویل این Z4 هستیم که حسی کلاسیک و مهیج از شتاب گیری سریع را به راننده القا می کند.در بنز شاید این پدیده ای به دلیل گشتاور کمتر موتور در دور پایین و وزن بیشتر موتور V6 کمتر دیده شود و پورشه هم به دلیل کوتاه بودن دماغه خودرو و تفاوت در تقسیم وزن کلا احساس متفاوتی از شتاب گیری و دینامیک را به راننده منتقل می کند.به هرحال پشت فرمان Z4 همه چیز ایده آل به نظر می رسد و این حس به لطف تعویض مجموعه رینگ و تایر ران فلت با نمونه معمولی نشات می گیرد.با این تغییر ساده دیگر از کوبش های مکرر و خشکی تایرهای ران فلت اثری دیده نمی شود و سواری خودرو به شکل محسوسی نسبت به مدل استاندارد بهتر شده است.در واقع اگر قرار باشد تا کیفیت سواری هر سه خودرو را در حالت استاندارد بررسی کنیم، تقریبا شکی نیست که برتری از آن مرسدس بنز SLK خواهد شد،اما در مورد دوم یا سوم شدن پورشه کمی اختلاف نظر وجود دارد.

مجموعه داشبورد و فضای داخلی باکستر در مجموع بسیار شبیه به 911 فعلی است و احساس خوشایندی را از مواجه با یک خودرو با کیفیت و خوش ساخت به سرنشینان منتقل می کند،البته اینکه این احساس در واقعیت تا چه زمانی ماندگار است، در آزمایش بلند مدت مشخص می شود اما در نگاه اول کابین پورشه و مرسدس بنز بعد از 50 و 60 هزار کیلومتر، مقداری با کیفیت تر از Z4 (به خصوص مدل پایه آن) به نظر می رسد و این نکته در مورد کیفیت پوشش چرمی صندلی های باکستر هم صادق است.

 

Porsche boxster

 

پورشه از نظر امکانات رفاهی یا برخی جزییات طراحی از مرسدس بنز و ب ام و عقب تر و قدیمی تر است، اما در عوض امکانات و تجهیزات فنی پایه را با بیشترین کیفیت و عملکرد در اختیار خریداران خود قرار می دهد و این نکته ایست که در اولین لحظات نشستن پشت فرمان باکستر به خوبی آن را درک خواهید کرد.

موتور 2.9 لیتری و تخت (BOXER) این خودرو به وضوح یک موتور سرحال است که به شکل ملموسی سریعتر از رقیب شش سیلندر مرسدس نشانش دور می خورد و به لطف تمهیدات مالک که تغییراتی را در سیستم اگزوز اعمال کرده است،بسیار پر طنین و خشمگین هم فریاد می کشد.پورشه ایده خاصی را برای پدال های تعویض دنده از طریق فرمان اجرا کرده تا از بروز اشتباه در سبک و سنگین کردن دنده ها در هر شرایطی جلوگیری کند.جالب تر آنکه تعویض دنده ها علیرغم قرار گرفتن خودرو بر روی حالت اسپرت و کارکرد نسبتا زیاد خودرو مورد آزمایش، به نرمی و دقت صورت می گیرد و اثری از ضربات و تکان های معروف گیربکس دوبل کلاچ دیده نمی شود.فرمان هر سه خودرو دقت بالایی دارد و از این نظر نمی توان تفاوت بارزی را میان آن ها قائل شد اما این یک واقعیت است که به هرحال وزن کمتری بر روی محور جلو پورشه قرار گرفته و در صورت کهنه بودن تایرهای جلو ، این آلمانی چابک تمایل اندکی به کم فرمانی از خود نشان می دهد که بعضا می تواند خطرناک هم باشد.از این رو می توان گفت که علیرغم هندلینگ بسیار خوب و چسبندگی بالای باکستر به مسیر، عملکرد Z4 برای رانندگی شیطنت آمیز قابل پیش بینی تر احساس می شود و تمایل به بیش فرمانی مرسدس هم به راحتی قابل کنترل است.این در حالیست که پورشه می تواند راننده های مبتدی را به دردسر بیاندازد و از این رو تخت کردن پدال گاز باکستر در هر شرایطی جایز نیست و باید پیش بینی های لازم برای اسپین شدن یا بروز کم فرمانی نسبتا شدید خودرو لحاظ شود.

به قول معروف، پورشه در قبال خطاهای تکنیکی راننده چندان بخشنده نیست اما پشت فرمان ب ام و شانس بیشتری برای جمع کردن خودرو در مواجه با شرایط خطرساز دارید و مجموعه DSC هم در این شرایط بسیار موثر ظاهر می شود.بنا به تست مجله آلمانی Auto motor und sport،هندلینگ باکستر نسل جدید کاملا اصلاح شده و این خودرو در کلاس رودستر ها بهترین است. Z4 هم با اختلاف اندکی برتر از SLK ظاهر می شود، اما در شرایط ایران مطمئن باشید که اختلاف هندلینگ بین Z4 و SLK چندان واضح نیست و هر دو خودرو رفتاری یکسان توام با بیش فرمانی را از خود نشان می دهند، اما پورشه به دلیل تقسیم وزن خاص و سبک بودن محور جلو، شخصیتی متفاوت دارد و بیشتر مناسب رانندگانی است که به جای دریفت به مسابقات سرعت علاقه دارند و بر طبق اصول رانندگی حرفه ای می رانند. به هرحال بی دلیل نیست که حتی در دنیای خودرهای تیون شده هم به ندرت از پورشه برای حضور در رقابت های دریفت استفاده می شود و در عوض ب ام و با بیش فرمانی کنترل شده ذاتی خود،حضوری چشمگیر در چنین رقابت هایی دارد.

 

رقابت شتاب

به هیجان انگیزترین مرحله تست این سه کروکی جذاب می رسیم.پورشه با حدود 1400 کیلوگرم وزن 255 اسب بخار قدرت خالص دارد و به لطف گیربکس PDK و قرار گرفتن وزن موتور بر روی محور عقب می تواند در 5.9 ثانیه به تندی یکصد کیلومتر بر ساعت دست یابد.مرسدس بنز SLK 350 در حدود 100 کیلوگرم از پورشه سنگین تر است ولی در عوض می تواند 302 اسب بخار قدرت را با اقتدار تحویل گیربکس اتوماتیک هفت سرعته ارتقاء یافته از سری 7جی ترونیک پلاس بدهد و بر اساس اعداد رسمی شتاب گیری 5.6 ثانیه را برای خریدار خود به ارمغان می آورد.در نهایت Z4 با موتور چهار سیلندر کمی سبک تر از برادر شش سیلندر خود و رقیب ستاره نشان ظاهر می شود اما بازهم نمی تواند در پَر وزنی با پورشه رقابت کند و از نظر وزنی در حد فاصل بین این دو خودرو قرار می گیرد.موتور 2.0 لیتری توربو ب ام و تنها 245 اسب بخار قدرت تولید می کند و از این نظر ضعیف ترین عضو گروه است.با این حساب نمی توان شانس زیادی را در شرایط استاندارد برای Z4 متصور بود، اما عدد و رقم رسمی شتاب گیری آن توسط ب ام و چیزی در حدود 5.5 ثانیه اعلام شده است و بنابراین Z4 به لطف گشتاور 350 نیوتن متری اش که از دور بسیار پایین تولید می شود، حتی در مقابل مرسدس بنز با گشتاور 370 نیوتن متری و گشتاور 290 نیوتن متری پورشه، حرف های زیادی برای گفتن دارد.به عبارت ساده تر می توان گشتاور زیاد در دور پایین را به قدرت بیشتر در لحظات اولیه معنا کرد و چنین قدرتی از دور 1250 RPM در اختیار راننده خوش شانس ب ام و است، اما فرمانده مرسدس برای دست یافتن به چنین حدی از توان و عملکرد، به رسیدن دور موتور در محدوده 3500 RPM نیاز دارد و کاپیتان پورشه هم هرگز به چنین رقمی از گشتاور دسترسی نخواهد داشت.

متاسفانه یا خوشبختانه ، محل تست و آزمایش از شیب قابل توجهی برخوردار است که اندازه گیری رسمی زمان را بی معنا می کند، اما در عوض امکان محک زدن شتاب خودروها در هر دو شرایط شیب مثبت و منفی فراهم است و این نکته خود می تواند نتیجه رقابت را عوض کند.

سه رودستر زیبای آلمانی برای یک رقابت غیر رسمی به صف می شوند.پس از تنظیم خودروهای در حالت اسپرت، موتورها برای دست یابی به بیشترین عملکردشان فریاد می کشند.در لحظه موعد هر سه راننده پدال ترمز را رها می کنند و رقابتی تماشایی میان قدرت موتور،وزن و شیب مسیر روی می دهد.پورشه با وزن اندک و گیربکس دوبل کلاچ خود استارتی طوفانی دارد،اما مرسدس و ب ام و هم به هیچ عنوان کم نمی آورند و به لطف قدرت و گشتاور بیشتر ، اختلاف وزنی با پورشه را جبران می کنند.گرد و خاکی عجیب پشت سر خودروها به پا شده است که از کثیف بودن سطح مسیر حکایت می کند.رقابت هر سه رودستر تا نزدیکی سرعت 100 کیلومتر بسیار نزدیک است، اما در مسیر سربالایی، گشتاور خوب موتور ب ام و و اتلاف قدرت مرسدس و پورشه (در اثر ارتفاع زیاد تهران از سطح دریا) به یارای شرکت کننده مونیخی می آیند و در نهایت این خودرو با اختلاف اندکی نسبت به مرسدس و فاصله نسبتا قابل توجهی جلوتر از پورشه از خط پایان رد می شود.عجیب آنکه در مسیر برگشت و سرازیری نتیجه کاملا متفاوت است و ب ام و از هر دو رقیب عقب می ماند.توجیه این مسئله کمی پیچیده به نظر می رسد و احتمالا به این نکته مربوط می شود که در مسیر سرازیری، مرسدس و پورشه،ضعف گشتاور کمتری در برابر ب ام و دارند و در واقع با گشتاور کمتر در دور پایین هم می توانند شتاب اولیه سریعی را تجربه کنند. به هرحال تست چند بار در مسیرهای رفت و برگشت تکرار می شود و هر بار نتیجه به همین شکل است.

رقابت فوق نزدیک

اگر قرار به نتیجه گیری برای تعیین برنده و بازنده این مقایسه باشد،از زوایای متفاوتی می توان به هر سه خودرو نگاه کرد و نتیجه نیز هر بار تغییر می کند.در مجموع فارغ از مسائل خدمات پس از فروش،مرسدس با کیفیت ساخت خوب و موتور کم دردسر نسبت به سایرین،نرمی سیستم تعلیق،صدای فوق العاده زیبا و خاص بودن در بازار، می تواند به عنوان انتخابی بسیار ویژه مطرح باشد و به راحتی برنده این تست شود ،اما Z4 در بین این سه،تنها خودرویی است که همچنان به صورت صفر کیلومتر در بازار حضور دارد و از نظر خدمات پس از فروش،تعمیرات و تهیه لوازم یدکی، با اختلاف چشمگیری کم دردسر تر از دو خودرو دیگر ظاهر می شود.در واقع اگر نسبت به بنزین و کیفیت روغن حساس باشید و فشار غیر معمولی به موتور و گیربکس وارد نکنید،این احتمال وجود دارد که N20 مطمئن و کم خرج ظاهر شود و از طرف دیگر با توجه به اشتراک فنی تمام ب ام و های جدید وارد شده به ایران که همگی از موتور N20 و گیربکس هشت سرعته اتوماتیک ZF استفاده می کنند،در بلند مدت نگهداری از این مدل بسیار ساده تر از دو خودرو دیگر خواهد بود.مهمترین نقطه ضعف Z4 نسبت به مرسدس به کیفیت نه چندان جالب داشبورد خودرهای استاندارد (غیر سفارشی)، حساسیت فنی موتور و سفت و خشن بودن تایرهای ران فلت آن مربوط می شود که این مورد آخر به راحتی با تعویض تایر قابل رفع است.در نهایت به پورشه می رسیم که به غیر از پارچه ای بودن سقف،پیچیدگی تعمیرات و قدیمی بودن، مشکل شاخص دیگری ندارد ولی به هرحال از نظر لذت رانندگی هم شاید به اندازه Z4 ، SLK و حتی برادر مسقفش یعنی کیمن،دوست داشتنی ظاهر نشود.

در نهایت انتخاب با شماست ، اما با در نظر گرفتن جمیع جهات، Z4 انتخاب معقولانه تری به نظر می رسد که با کمی ارفاق تقریبا تمام خوبی های دو خودرو دیگر را به صورت صفر کیلومتر ارائه می دهد و حتی می تواند با خودروهای قوی تر از خود نیز رقابت کند.مرسدس انتخاب افراد شجاع و خاص پسند است که مشکلی با صبر کردن برای تامین قطعات یدکی ندارند و به جای رانندگی مسابقه ای، اهل استفاده جاده ای از رودستر دو نفره خود به منظور مسافرت های آخر هفته هستند.پورشه هم در شهر و پیست مسابقه می تواند با پرستیژ بیشتر، حس و حال راندن یک سوپر اسپرت جمع و جور و اصیل را برایتان تداعی کند.

 

در پایان ضمن قدردانی از آقایان راهبر،داروگین،مجتهد زاده،بهرامی و سایر دوستانی که در تهیه این گزارش یاور ما بودند،از مالکین محترم خودروها جناب آقای مسعود شیرزاد،امیر مسعود و امیر کبیری نیز تشکر می کنیم.

 

 

 

	ب ام و	مرسدس بنز	پورشه
مدل	Z4 2.8i – 2013	SLK 350 – 2012	BOXSTER – 2012
موتور	چهار سیلندر 2.0  لیتری	V6 3.5 لیتری	شش سیلندر تخت 2.9 لیتری
پرخوران	توربوچارجر	–	–
قدرت (HP)	245 در 5000	302 در 6500	255 در 6400
گشتاور (lb-ft)	350 از 1250 RPM	370 از 3500 RPM	290 از 4200 RPM
نسبت تراکم	10:1	12:1	11.5:1
گیربکس	هشت سرعته اتوماتیک	هفت سرعته اتوماتیک	هفت سرعته دوبل کلاچ
شتاب (0-100) رسمی	5.5	5.6	5.9
شتاب تست شده (آلمان)	5.7	5.7	6.0
حداکثر سرعت (کیلومتر بر ساعت)	250	250	260
وزن خالص (کیلوگرم)	1491	1558	1395
مسافت ترمز گیری (متر)	36.0 از سرعت 100 کیلومتر بر ساعت	38.1 از سرعت 100 کیلومتر بر ساعت	34.8 از سرعت 100 کیلومتر بر ساعت
قیمت پایه (یورو)	43.950	53.104	51.020