خودروسازان چینی؛ فرصت هستند یا تهدید؟

وجدانا با این سرانه در آمد و قیمت دلار جدا از بحث تحریم ها ، اگه بلفرض چینی ها نبودن ما به جز سمند و پراید چی برای خریدن داشتیم ؟

پراید نهایتا 4 هزار دلاره
که تو خود عراق به گفته خودشون 15 میلیون بیشتر قیمت نداره
بعد ملت تو گیر این پراید 4000 دلاری که تو کشورای دیگه شوخی بیش نیس موندن

تحریم هم کاری کرد که ال نود ساخت داچیا رومانیا که تو اروپا شرقی یه خودرو ارزون محسوب میشه ( تو فرانسه اصلا یه دونه سدانش هم نیس ) تو ایران بشه خودرو لوکس

به عقیده من چینی ها هم برای این ملت هم برای صنعت خودروسازی خوب بودند
در ثانی یه سهم قابل توجهی از قیمتشون به خود دولت ایران می رسه ، چون جک جی 5 دنده دستی تو بازار چین که مطمئنا محدودیت هایی داره به قیمت سی میلیون تومن فروش می ره
حالا با وجود دامپینگ خودرو سازان چینی ( یعنی فروش با سود اندک یا حتی با ضرر ) و … این ماشین 47 میلیون فروش می ره تو ایران ، خوب این 17 میلیون مابه تفاوت مگه کجا می ره ؟

در آخر هم بگم با وجود بی کیفیت بودن اسباب بازی های چینی ( البته بدون توجه به قیمتشون ) تنها مشکلی تهدیدی که چینی ها برای خودروسازان دارن اینه که سطح توقع این ملت رو بالا بردن
یعنی شاید در گذشته برقی بودن شیشه های جلو یه ماشین مزیت بود ، شاید رنگی بود جلو پنجره ال نوت آپشن محسوب می شد 🙂
و …
اما امروز با وجود چینی ها دیگه مانیتور و سانروف آپشنه ، دیگه دوستان نمی تونن با چراغ سمند و پژو هنرنمایی کنن
که حتی طفلی ایرانخودرو مجبور شد اتاق پژو پارس رو تغییر بده

بازم این ملت ماشین داخلی رو به چینی ترجیح می دن ، هنوز این ملت گول آرم پژو رو می خورن ، هنوز این ملت صندوق صدقات ( ال نود ) واسشون نماد تکنولوژی و کیفیته
ایرانخودرو باید بجای هارتون پورتون بیدار شه

البته بین همه چینی ها من تا حدی کرمان موتور رو قبول دارم و الی بقیه هم نسبت به قیمتشون چیزی نیستن

كوتاه مدت خوبه جون از خودرو ما بهتره ايمنيشم بهتره اما ديكه اسم ايران كامل از صنعت حذف ميشه الانم شده قانون راه جاره است انصاف مديران اين كه ايا حاضرن فرزندان خودشون بشت برايد بنشينن ؟ يا همين ٢٠٦ كه الان ديكه ايمني فرانسه ر نداره؟