به گزارش دنده 6 – خودروهای ارتباطی مدرن داده‌های زیادی را جمع‌آوری می‌کنند و شاید برخی از این اطلاعات برای تعیین حق بیمه رانندگان مورد استفاده قرار گرفته باشد. در واقع گزارش‌ها نشان می‌دهد احتمال استفاده آگاهانه یا مخفیانه از داده‌های رانندگان وجود دارد و معمولاً نیز این اطلاعات از طریق برنامه‌های موبایلی ساخت خودروسازان به شرکت‌های بیمه ارسال می‌شود. خودروسازان که همواره به مشتریان خود سفارش می‌کنند از ابزارهای مناسب برای افزایش ایمنی در زمان رانندگی استفاده کنند برنامه‌هایی را تهیه کرده‌اند که با رانندگی خوب به مالکان امتیاز می‌دهد. البته شرکت‌هایی همچون جنرال موتورز در حال فروش داده‌های جمع‌آوری شده از طریق برنامه‌هایی همچون آن استار اسمارت درایور به شرکت‌های دیگر هستند و بیمه‌ها از این اطلاعات برای تعیین حق بیمه خودروها استفاده می‌کنند.

یکی از منابع ناشناس که برای جنرال موتورز کار می‌کند در گفت‌وگو با نیویورک‌تایمز اعلام کرده درآمد سالانه این برنامه در کمترین حالت به چندین میلیون دلار می‌رسد؛ اما این درآمد در حالی کسب می‌شود که برخی از مالکان خودروها از ارسال اطلاعات خود به بیمه‌ها آگاه نیستند. مالک یکی از خودروهای کادیلاک در فلوریدا به نیویورک‌تایمز گفته که هفت شرکت بیمه درخواست او را رد کرده‌اند و او پس از پیگیری‌ها فهمیده که علت این کار ترمزها و شتاب گیری‌های سنگین خودرو و همچنین جریمه‌های سرعت غیرمجاز بوده است. او می‌گوید:

من مفهوم ترمز سنگین را نمی‌فهمم. سر سرنشین خودروی من به داشبورد برخورد نکرده است. همین موضوع درباره شتاب گیری هم صدق می‌کند. من مطمئن نیستم که خودرو چگونه این موضوع را تعیین و تعریف می‌کند. من حس نمی‌کنم که سبک رانندگی خطرناکی داشته باشم

این راننده آمریکایی اظهار می‌دارد از وجود برنامه آن استار اسمارت درایور آگاه نبوده و هرگز آن را در برنامه مای کادیلاک ندیده است. همچنین نشانه‌ای از ثبت‌نام در این برنامه طی حضور در نمایندگی کادیلاک نیز وجود ندارد؛ اما برای مالکان خودروهای اسپرتی همچون کوروت مشخص نیست که آیا برنامه موردبحث تفاوت‌های بین حضور در خیابان و پیست را متوجه می‌شود یا خیر.

مهم اینکه جنرال موتورز اعتراف کرده برخی داده‌های انتخابی درباره ترمز و شتاب گیری و سرعت ‌بالای ۱۳۰ کیلومتر در ساعت را در اختیار شرکت‌ها دیگر قرار داده است. البته این خودروساز آمریکایی می‌گوید مشتریان در زمان ثبت‌نام برای برنامه موبایلی موردبحث با قوانین و شرایط موجود موافقت کرده‌اند. تنها جنرال موتورز نیست که چنین کاری را انجام می‌دهد. برنامه موبایلی دیگر خودروسازان همچون کیا، میتسوبیشی، هیوندای، هوندا و آکورا نیز بازخوردها و داده‌ها را به دیگر شرکت‌ها ارسال می‌کنند. آن‌ها نیز می‌گویند این کار تنها با موافقت راننده انجام می‌شود اما قوانین و شرایط شرکت هوندا شامل سندی ۲۰۰۰ کلمه‌ای است که شاید هیچ‌کسی آن‌ها را مطالعه نکند.

اگرچه همه خودروسازان چنین اقداماتی را انجام نمی‌دهند اما کیا می‌گوید به رضایت بیشتر و صریح‌تر مشتریان نیاز دارد و سوبارو نیز اظهار می‌دارد فقط اطلاعات کیلومتر شمار را با سایر شرکت‌ها به اشتراک می‌گذارد؛ اما این حقیقت که اکثر رانندگان نمی‌دانند اطلاعاتشان به دست شرکت‌های دیگر می‌رسد نگران‌کننده خواهد بود. ماه قبل سناتور ادوارد مارکی از ایالت ماساچوست از کمیسیون تجارت فدرال خواست که درباره جمع‌آوری اطلاعات رانندگان تحقیق کند. حتی برخی طرفداران شرکت‌های بیمه نیز چنین حرکتی را نوعی “ثبت‌نام مخفیانه” دانسته‌اند و اقدامات خودروسازان را زیر سؤال برده‌اند. یکی از این افراد مدعی است رانندگانی که از تحت نظر بودن خود آگاه هستند رانندگی بهتری دارند اما زمانی که آن‌ها ندانند ردیابی می‌شوند استدلال موجود درباره برنامه‌های موبایلی قابل دفاع نخواهد بود.