به گزارش دنده 6 – شورلت کامارو و دوج چلنجر از خط تولید کنار رفتند و این باعث شد فورد موستانگ در بازار ماسل کارهای آمریکا تنها شود. بااین‌حال، چند روز پیش دوج نسل جدید چارجر را در نسخه‌های سدان و کوپهٔ الکتریکی و بنزینی معرفی کرد که نسخهٔ کوپهٔ آن در اصل جایگزین چلنجر محسوب می‌شود و بنابراین طبیعی است که آن را رقیب موستانگ بدانیم. بااین‌حال، اگر این دو ماشین را باهم مقایسه کنیم، خواهیم فهمید که واقعاً رقیب مستقیم یکدیگر نیستند.

دوج چارجر جدید در کلاس کاملاً متفاوتی نسبت به موستانگ قرار دارد زیرا فقط ۴ سانتی‌متر از مرسدس بنز S کلاس کوتاه‌تر است. این اندازهٔ بزرگ اما فقط مختص چارجر سدان نیست و نسخهٔ کوپه هم به همین اندازه عظیم‌الجثه است. آخرین باری که یک برند آمریکایی چنین کوپهٔ بزرگی تولید کرد را به یاد نمی‌آوریم. طول چلنجر هیچ‌گاه از ۵ متر فراتر نرفت و کوپه‌های بزرگ دههٔ ۹۰ مثل فورد تاندربرد و شورلت مونت‌کارلو همگی نزدیک به ۵ متر یا کمی بیش از این طول داشتند؛ بنابراین، اگر بخواهیم آخرین کوپه‌های آمریکایی که بزرگ‌تر از چارجر جدید بودند را پیدا کنیم باید سراغ لینکلن کانتیننتال مارک VIII و بیوک ریویرا دههٔ ۹۰ با طول حدود ۵,۲۶۰ میلی‌متر برویم. این یعنی طی ۲۵ سال گذشته کوپه‌ای به بزرگی چارجر از خودروسازان آمریکایی ندیده‌ایم.

اگر چارجر کمی کوچک‌تر بود شاید می‌توانستیم با اغماض آن را رقیب موستانگ بدانیم اما مسئلهٔ وزن هم در اینجا مطرح است. نسخهٔ الکتریکی این خودرو که با نام دیتونا شناخته می‌شود، با ۲۶۵۰ کیلوگرم وزن، ۸۵۰ کیلوگرم از موستانگ سنگین‌تر است. البته هنوز از وزن چارجر بنزینی خبر نداریم ولی بااین‌حال، هنوز هم موستانگ در برابر ماسل کار جدید دوج کوچک به نظر می‌رسد. البته می‌دانیم که دوج در طول توسعهٔ چارجر جدید شورلت کامارو و پورشه تایکان را معیار قرار داده است و بنابراین، هرچند در دستور پخت این ماشین بزرگ کمی ادویهٔ پونی کار ریخته شده اما مطمئناً رقیب موستانگ نخواهد بود. این یعنی چارجر جدید به‌تنهایی در یک کلاس قرار خواهد گرفت. در جدول زیر می‌توانید مقایسهٔ ابعاد و وزن نسل جدید چارجر را با دیگر خودروها ببینید.