رویارویی اینیوس گرنادیر با لندروور دیفندر

به گزارش دنده 6 – همه میدانیم که اینیوس گرنادیر با الهام از نسل اول لندروور دیفندر افسانه‌ای ساخته شده است. این ادای احترامی به گذشته است که قصد دارد با شاسی‌بلندهای مدرن رقابت کند. در همین حال، دیفندر جدید یک شگفتی محسوب می‌شود. این خودرو ظاهر خشن و ساختار قدیمی را برای ارائهٔ پکیجی راحت‌تر بدون از دست دادن توانایی‌های آفرود خارق‌العادهٔ خود کنار گذاشته است. در ظاهر ممکن است این خودروها رقیب مستقیم هم نباشند اما روی کاغذ این دو آفرودر بریتانیایی کاملاً همسو هستند.

هردو خودرو به پیشرانه‌های ۳ لیتری شش سیلندر خطی مجهزند و برای فتح مسیرهای خشن طراحی شده‌اند. برای اینکه بفهمیم کدام‌یک بهتر است، در مسیرهای ناهموار نزدیک کالیفرنیا، حد نهایی توانایی‌های دو ماشین را به چالش کشیدیم. دیفندر حاضر در این رویارویی از نوع کشیدهٔ ۱۳۰ است که فضای داخلی راحت و مناسبی را فراهم می‌کند و باید با گرنادیر نسخهٔ تریل‌مستر به رقابت بپردازد. دیفندر و گرنادیر یک هدف مشترک دارند که تسخیر مسیرهای چالش‌برانگیز است و هرکدام با روش‌های متمایزی به این هدف دست پیدا می‌کنند. این آزمایش نقاط قوت هرکدام را مشخص خواهد کرد.

در آفرود
هرچند بیشتر خریداران این خودروها صرفاً روی آسفالت رانندگی می‌کنند اما این مقایسه بدون آزمایش خودروها روی مسیرهایی که برای فتح آن ساخته شده‌اند ناقص خواهد بود. دیفندر با فرمان برقی خود که مانور دادن با این شاسی‌بلند بزرگ را به‌راحتی امکان‌پذیر می‌کرد، ما را تحت تأثیر قرار داد. از سوی دیگر، سیستم فرمان ساچمه چرخشی اینیوس با نیروی کمکی هیدرولیک، چالش‌برانگیزتر بود و به زور بیشتری برای چرخاندن غربیلک نیاز داشت. این نوع فرمان در خودروهایی که عملکرد در آفرود را نسبت به‌راحتی در اولویت قرار می‌دهند معمول است اما قفل تا قفل این فرمان تقریباً چهار دور است که هدایت خودرو را دشوار می‌کند. گاهی مانور دادن با این خودرو در سرعت‌های پایین آن‌قدر سخت می‌شد که خودروهای آفرود دههٔ ۹۰ را به یاد می‌آورد.

در مقابل، دیفندر با فرمان پاسخگوتر که مانور دادن را تسهیل می‌کند، تفسیر مدرن‌تری از یک خودروی آفرود ارائه می‌دهد و باعث کاهش استرس برای هدایت خودرو در مسیرهای چالش‌برانگیز می‌شود. در مسیری دشوار که واقعاً توانایی‌های آفرود این خودروها را به چالش می‌کشید، اولین فرصت برای درگیری حالت سنگین خودروها فراهم شد. در دیفندر، یک دکمهٔ اختصاصی روی کنسول مرکزی، حالت ۴ Low را درگیر می‌کند و عجیب اینکه برای عبور از این مسیر نیازی به قفل کردن دیفرانسیل مرکزی نداشتیم زیرا لندروور در مسیرهای چالش‌برانگیز کشش چشمگیری از خود نشان داد. پیمودن همان مسیر برای گرنادیر اما سخت‌تر بود و جابجایی بین حالات ۴ High و ۴ Low به تلاش زیادی نیاز داشت. دسته‌دنده گیربکس کمکی گرنادیر هم سفت است و هنگام درگیر کردن صدایی ناخوشایند ایجاد می‌کند.

همچنین علیرغم برخورداری از ضریب سنگین و سه قفل دیفرانسیل جلو، عقب و مرکزی، این مسیر چالش‌هایی را برای گرنادیر ایجاد کرد و حتی با وجود سامانهٔ چهارچرخ محرک دائمی و اکسل‌های صلب، همچنان مجبور بودیم برای عبور از موانع، دیفرانسیل مرکزی را درگیر کنیم. در ادامهٔ مسیر، با موانع چالش‌برانگیزتری مواجه شدیم و اینجا بود که گرنادیر خودی نشان داد. زاویهٔ ورود ۳۶.۲ درجه، زاویهٔ شکست ۲۸.۲ درجه و زاویهٔ خروج ۳۶.۱ درجه کمک کردند تا این شاسی‌بلند بریتانیایی بدون کشیده شدن کف روی سنگ‌ها، از مسیر آزمایش عبور کند درحالی‌که گیربکس کمکی و قفل دیفرانسیل‌ها هم کشش لازم را فراهم می‌کردند.

تعلیق بادی دیفندر فاصله از زمین را افزایش می‌دهد و زوایای ورود، شکست و خروج را هنگام مواجهه با موانع به میزان قابل‌توجه بهبود می‌بخشد. دیفندر با حداکثر فاصله از زمین به زوایای چشمگیر ۳۷.۵ درجه برای ورود، ۲۷.۹ درجه برای شکست و ۲۸.۸ درجه برای خروج دست پیدا می‌کند. بااین‌حال، عرض بیشتر و ۱۰ سانتی‌متر فاصلهٔ محوری بیشتر چالش‌هایی در مسیرهای ناهموار ایجاد می‌کند. فاصلهٔ محوری کشیده به زاویهٔ شکست لطمه میزند و باعث می‌شود گاهی کف خودرو به زمین کشیده شود. به‌طورکلی، در آفرود دیفندر خودرویی راحت‌تر و مطلوب‌تر ظاهر شد و گرنادیر هرچند توانایی‌های آفرود چشمگیری دارد اما همچنان به تکنولوژی‌های سنتی آفرود متکی است که استفاده از آن‌ها دشوار خواهد بود. گرنادیر همچنین کیفیت سواری ضعیف‌تری نسبت به دیفندر دارد.

روی جاده
این دو شاسی‌بلند روی آسفالت رفتارهای متفاوتی از خود نشان می‌دهند و همان‌طور که انتظار می‌رفت، دیفندر سواری لوکس‌تر با راحتی و آسایش بیشتری را نسبت به اینیوس ارائه می‌کرد. لندروور به لطف ساختار یکپارچه و تعلیق مستقل، کیفیت سواری استثنایی دارد و گویی روی مسیر شناور است. این نقطهٔ مقابل گرنادیر است که برای ارائهٔ حداکثر کشش و انعطاف در آفرود از شاسی نردبانی و تعلیق اکسل صلب استفاده می‌کند. این ترکیب برای رانندگی روی جاده خیلی مناسب نیست و سواری خودرو احساس غیرقابل‌پیش‌بینی و ناپایداری دارد. سیستم فرمان بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف گرنادیر روی جاده است زیرا در مسیر مستقیم اغلب نیاز به اصلاح جزئی فرمان داشت و هنگام مانور دهی در پارکینگ یا پیچ‌ها نیز در قیاس با دیفندر تلاش بیشتری را می‌طلبید درحالی‌که دیفندر فرمان عالی و قابل‌کنترل داشت.

گرنادیر به خاطر ظاهر کلاسیک و جعبه‌ای همراه با کابینی که از تکنولوژی‌های سنتی و جت‌های جنگنده الهام گرفته، خودروی متمایزی است. این ماشین در داخل هم فضایی سخاوتمندانه و فضای سر کافی را فراهم می‌کند که از مزیت‌های سقف بلند است اما فاصلهٔ قابل‌توجه ۲۶ سانتی‌متری از زمین می‌تواند ورود و خروج را چالش‌برانگیز کند. در همین حال، ترکیبی از توانایی‌های آفرود عالی با راحتی و تجمل، دیفندر را به انتخابی برجسته تبدیل کرده است. دیفندر ۱۳۰ در داخل نیز فضایی استثنایی را ارائه می‌کند که فضای کافی برای بزرگ‌سالان در صندلی‌های جلو و ردیف دوم دارد. همچنین کابین این خودرو از ویژگی‌های لوکسی برخوردار است و طراحی کلی آن حسی عالی دارد.
نتیجه‌گیری
دیفندر و گرنادیر هرکدام نقاط قوت خاص خود را به نمایش می‌گذارند اما درعین‌حال، هدف مشترکی دارند. این دو خودرو در حمل‌ونقل خانواده‌ها و علاقه‌مندان ماجراجویی در مناطق دورافتاده عالی هستند اما چه در آفرود و چه روی آسفالت، یکی از این دو شاسی‌بلندها قطعاً برتر خواهد بود. دیفندر در این رقابت مقام اول را به خود اختصاص می‌دهد. ویژگی‌های مدرن این خودرو آن را به شاسی‌بلند لذت‌بخش‌تری برای رانندگی تبدیل می‌کند و شاسی یکپارچه، گیربکس کمکی پیشرفته و تعلیق مستقل نیز توانایی‌هایی استثنایی را فراهم می‌کنند. از سوی دیگر، هرچند گرنادیر به لطف ویژگی‌های نوستالژیک، جذاب به نظر می‌رسد و در توانایی‌های آفرود در حد دیفندر عمل می‌کند اما شخصیت کلاسیک آن مشکلاتی مثل سواری ناآرام و فرمان کند را به همراه دارد. این موضوع اختلاف قابل‌توجهی را در راحتی و هندلینگ در قیاس با لندروور ایجاد می‌کند.

مقام دوم: اینیوس گرنادیر

نقاط مثبت: طراحی سنتی، کابین الهام گرفته از جت، توانایی‌های آفرود فوق‌العاده

نقاط منفی: سواری ناراحت، فرمان نامناسب، کابین پرسروصدا

چکیده: گرنادیر کاملاً به نسل اول دیفندر وفادار است اما رویکرد سنتی آن باعث می‌شود کاملاً با آفرودرهای راحت و به همان اندازه توانمند امروزی مطابقت ندارد.

مقام اول: لندروور دیفندر ۱۳۰

نقاط مثبت: تعلیق بادی، طراحی بیرونی برجسته، کابین مدرن

نقاط منفی: قیمت گران، فاصلهٔ محوری کشیده‌ای که همیشه ایده‌آل نیست، به‌اندازهٔ قبل در آفرود توانمند نیست

چکیده: دیفندر جدید نسبت به نسل قبلی بشدت تغییر کرده و مناسب کسانی است که به دنبال تکنولوژی و راحتی در کنار توانایی‌های آفرود و درعین‌حال کیفیت سواری خوب هستند.