زور جنگنده‌ چینی به F-۲۲ آمریکایی چربید!

به گفته این تیم، پلتفرم آن‌ها شامل مدل‌های واقع‌گرایانه از جت‌های جنگنده در خدمت، مدل‌های حسگر و شبیه‌سازی موشک است که قادر به تکرار نبردهای هوایی باسرنشین و بدون سرنشین در دنیای واقعی هستند. مشخصات فنی هواپیمای نیروی هوایی ارتش چین (PLAAF) ازجمله توانایی‌های راداری و رادار گریزی آن، عمداً کمتر از رپتور تنظیم‌شده است. بااین‌حال، هواپیماهای چینی در هر سناریو جنگی با درصد پیروزی فوق‌العاده ۹۵ درصد پیروز شدند.

البته این موفقیت در پیروزی، به توانایی همکاری جنگنده J-۲۰ با پهپادهای وفادار وینگمن (wingman) نسبت داده شده است. گویا در این نبردها، پهپادها حملات چندجهته را انجام دادند و جت جنگنده J-۲۰ آخرین ضربه را وارد کرد.

این اقدام چند روز پس‌ازآن صورت می‌گرفت که PLA آخرین نوع جنگنده رادار گریز سنگین خود، “J-۲۰S” را در نمایشگاه هوایی چین در ژوهای معرفی کرد. J-۲۰S اولین هواپیمای رادار گریز دو نفره در جهان است و گفته می‌شود که دارای پیکربندی خاصی است که در آن یکی از خلبانان می‌تواند روی پرواز و تسلیحات تمرکز کند و دیگری می‌تواند آزادانه ارتباط و هماهنگی با هواپیماهای بدون سرنشین وینگمن را مدیریت کند. علاوه بر این، J-۲۰S ازنظر فرماندهی و کنترل تاکتیکی، اختلالات الکترونیکی و آگاهی از موقعیت توانایی بیشتری دارد و برای انجام نبردهای مشترک سرنشین دار و بدون سرنشین طراحی‌شده است.

عصر پهپادهای وینگمن وفادار درنبرد

پیشرفت‌های سریع در فناوری اطلاعات و هواپیماهای بدون سرنشین باعث تغییر الگو در چشم‌انداز نبرد هوایی مدرن شده است. درحالی‌که هنوز شکافی بین خودمختاری هواپیماهای بدون سرنشین و خواسته‌های نبرد هوایی وجود دارد، همکاری سرنشین‌دار و بدون سرنشین راه‌حل امیدوارکننده‌ای است. محققان بر این باورند که دو خلبان J-۲۰S کارهای زیادی برای انجام دارند: آن‌ها باید اطلاعات ماهواره‌ها، هواپیماهای هشداردهنده، رادارهای زمینی و پهپادها را ترکیب کنند، شرایط میدان نبرد را ارزیابی کنند، اهدافی را برای پهپادها تعیین کنند و در مورد اینکه حمله کنند یا نه، تصمیم بگیرند.

این شبیه‌سازی‌ها همچنین نشان داد که یک فروند J-۲۰ مجهز به ۸ موشک میان‌برد هوا به هوا کمتر از ۱۰ درصد شانس شکست یک F-۲۲ مجهز به شش موشک AIM-۱۲۰C را دارد.البته بااین‌حال که موشک‌های چینی برد بیشتری داشتند، رادار جت آمریکا در شناسایی مزیت داشت اما اضافه شدن دو پهپاد تعادل را تغییر داد و با اضافه شدن سه پهپاد، مزیت J-۲۰ به حدی افزایش یافت که می‌توانست بدون جنگ پیروز شود.

با این اوصاف، توسعه و ادغام پهپادهای وینگن وفادار نیز با جدیت کامل در ایالات‌متحده در حال انجام است. در حال حاضر، ایالات‌متحده در حال ارزیابی گزینه‌ها برای هواپیمای رزمی مشترک (CCA)، یک نوع هواپیمای بدون سرنشین وفادار است که در کنار جنگنده‌های نسل پنجم خودکار می‌کند و به برتری هوایی در برابر دشمن کمک می‌کند. همچنین USAF قصد دارد از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۸ بیش از ۶ میلیارد دلار برای برنامه‌های CCA خود هزینه کند.

همچنین محققان چینی قاطعانه اعلام کردند که یک مانع مهم که پیش روی آن‌ها است و هنوز در مراحل آزمایشی خود است، نحوه کنترل هواپیماهای بدون سرنشین در طول نبرد توسط یک خلبان است. بنابراین، آن‌ها به‌طور نامحسوس بر مزیت تاکتیکی که یک J-۲۰S در برابر جنگنده‌های رادار گریز ایالات‌متحده برخوردار می‌شود، تأکیددارند.

کارشناس دیگری بر این باور است که در یک هواپیمای دو سرنشین، افسر ایستگاه تسلیحاتی (WSO) پهپادهای وینگمن، سلاح‌ها، مهمات، EW و… را کنترل می‌کند اما صندلی دوم فضای زیادی را از هواپیما می‌گیرد و می‌تواند بر ظرفیت حمل سوخت و برخی سلاح‌ها تأثیر بگذارد و این بر کیفیت رادار گریزی تأثیر خواهد گذاشت.

اما مزایای داشتن افسر ایستگاه تسلیحاتی (WSO) برای مأموریت‌های خاص مهم است. بنابراین، اگرچه ادعاهای چین کاملاً درست نیست و به هواپیماهایش مزیت تاکتیکی واضحی درنبرد نمی‌دهد، اما قابلیت‌های آن نیز نباید نادیده گرفته شود. اما به‌هرحال، شبیه‌سازی چنین موقعیتی می‌تواند تأییدی بر آمادگی در برابرF-۲۲ رپتور، جنگنده قدرتمندی که ایالات‌متحده آن را بهترین هواپیمای رادار گریز در جهان توصیف می‌کند باشد.

برخی کارشناسان نظامی تمایل تزلزل‌ناپذیر چین برای توسعه فناوری به‌اندازه یا فراتر از توانایی‌های جنگنده رادار گریز قدرتمند را نشانه روشنی از وسواس آن نسبت به F-۲۲ رپتور نامیده‌اند. گفته‌شده است که از ادعای ایجاد سیستم‌های رادار کوانتومی پیشرفته گرفته تا موشک‌های مافوق صوت زمین به هوا که به‌طور خاص برای شکست دادن F-۲۲ ساخته‌شده‌اند پیشرفت‌های هوانوردی چین اغلب باقابلیت‌های F-۲۲ مقایسه شده است.

تحلیلگران چینی مدت‌هاست که J-۲۰ را به‌عنوان پاسخی به F-۲۲ رپتور آمریکا پیش‌بینی کرده‌اند. به‌عنوان‌مثال، رپتور به خاطر قدرت مانور فوق‌العاده‌اش معروف است. دانشمندان و مقامات چینی بی‌وقفه روی ارائه این قابلیت به J-۲۰ کارکرده‌اند که برای انواع مأموریت‌هایی که قرار است J-۲۰ انجام دهد بسیار مهم است.