ساخت نانوکامپوزیتهایی برای تولید پوششهای رادار گریز
محققان کشورمان موفق شدند با ساخت نانوکامپوزیتهایی به تولید پوششهای ضد رادار یا رادار گریز کمک کنند.
به گزارش دنده6 : امیر بهرام قراگوزلو بهرامی، دانشآموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «ساخت نانو کامپوزیتهای جاذب امواج الکترومغناطیس با استفاده از اکسید گرافن عامل دار شده با مایعات یونی» گفت: با رشد و پیشرفت جوامع بشری و ساخت دستگاههای الکترونیکی جدید، پدیده تداخل امواج الکترومغناطیسی و محافظت در برابر آن، تبدیل به یک موضوع حساس و حیاتی شده است.
وی با بیان این که این پروژه با راهنمایی دکتر سید هژیر بهرامی و دکتر سعید صابر سمندری و با مشاوره دکتر الهه کوثری از اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده است، گفت: امواج الکترومغناطیس حاصل از دستگاههای الکترونیکی و همچنین ماهوارهها و دستگاههای ارتباطی علاوه بر تاثیر منفی بر روی سلامت انسان سبب ایجاد خطا و تداخل در عملکرد سایر دستگاههای حساس میشوند؛ از این رو پوششهای محافظتی امواج الکترومغناطیس اهمیتی فراوانی پیدا کردهاند. از طرف دیگر در صنایع دفاعی، نیاز به ملزومات دفاعی رادار گریز یکی از اولویتهای اصلی این صنعت به شمار میرود.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه در گذشته روش مقابله با این تداخلات امواج، استفاده از صفحات فلزی و یا توریهای فلزی بود، گفت: ولی به مرور ضعفهای این دسته از محافظ ها مانند عدم انعطاف پذیری، ضخامت بالا، خوردگی در برابر عوامل محیطی، وزن بالا و غیره سبب شد که پوششهای پلیمری و به مرور کامپوزیتها، راه خود را به این صنعت باز کنند.
به گفته وی، یکی از مشکلات روشهای جدید، پیچیدگی تولید و گاها هزینههای بالای آنها است، در این راستا هدف ما در این پروژه، بهره گیری از یک روش ساده و کارآمد با بازدهی قابل قبول در جذب و اتلاف امواج الکترومغناطیس بود تا سبب ارتقاع دانش و محصولات در این حوزه شویم.
قراگوزلو افزود: در این تحقیق ما با استفاده از مواد در دسترس و مایعات یونی جدید و تولید کامپوزیتهای ساده ولی کارآمد توانستیم بازدهی بالایی در اتلاف و جذب امواج الکترومغناطیسی بدست آوریم که حتی قابلیت اجرا به صورت یک پوشش را داشته باشند.
وی گفت: بعلاوه در ضخامت کم و درصد پایین نانوکامپوزیت، نتایج قابل قبولی در فرکانس مورد آزمایش با پهنای باند بالا بدست آوریم.
به گفته وی، از این تحقیق میتوان در زمینههای زیادی بهره برد به عنوان مثال صنایع نظامی به عنوان پوششهای ضد رادار یا رادار گریز، صنایع الکترونیک به عنوان شیلدینگ و یا محافظ های قطعات و بخشهای حساس در مقابل تداخلهای الکترومغناطیسی که سبب ایجاد نویز یا خطا میشوند، درمان و سلامت به عنوان پوششهای محافظ در مقابل آلودگیهای امواج از جمله کاربردهای نتیجه این پروژه به شمار میرود.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: این پروژه هنوز پتانسیلهای زیادی در بخش تئوری و آزمایشگاهی دارد که میتوان روی آن کار کرد و در نهایت به صورت نیمه صنعتی از آنها بهره برد.
قراگوزلو گفت: طرحهای این چنینی با توجه به کاربردی که دارند، در خارج از کشور بسیار بیشتر به آنها بها داده میشود و شرکتهایی وجود دارند که تخصصی بر روی پوشش های محافظ امواج کار میکنند.