سالین اسپیدستر

به گزارش دنده 6 – برای بسیاری از علاقه‌مندان، نام سالین مترادف با سوپرکار S7 است که در سال ۲۰۰۰ با الهام از مک‌لارن F1 معرفی شد اما این تیونر کالیفرنیایی سابقه‌ای بسیار طولانی در ساخت خودروهای چشمگیر دارد. این شرکت که در سال ۱۹۸۳ توسط رانندهٔ سابق مسابقه «استیو سالین» تأسیس شد، کار خود را با تقویت موستانگ‌های فاکس بادی و شرکت در مسابقات مختلف اتومبیلرانی آغاز کرد. در عرض تنها چند سال، موستانگ‌های سالین در سراسر آمریکا مشهور شدند و علاوه بر موفقیت در پیست، به‌عنوان تهاجمی‌ترین نسخه‌های موستانگ فاکس بادی (نسل سوم) در دسترس عموم قرار گرفتند. طی سال‌ها و دهه‌های بعدی نیز سالین همچنان به ساخت نسخه‌های بسیار قدرتمند از هر نسل موستانگ ادامه داد.

ارتقاء پلت‌فرم S550
در دسامبر ۲۰۱۳، فورد نسل ششم موستانگ را با کد S550 معرفی کرد. طراحی مدرن این خودرو همچنان به پیشینیان خود وفادار بود و مهم‌تر اینکه زیر کاپوت از جدیدترین نسخهٔ موتور V8 کایوت بهره می‌برد. در طول عمر نسل ششم موستانگ، چندین نسخهٔ پرفورمنس چشمگیر ارائه شد که بدون شک جذاب‌ترین آن‌ها شلبی GT500 با موتور ۵.۲ لیتری سوپرشارژ پردتور و ۷۵۰ اسب بخار قدرت بود اما از نظر سالین، حتی این هم کافی به نظر نمی‌رسید.

جشن چهل‌سالگی به سبک سالین
در سال ۲۰۲۳ درحالی‌که نسل ششم موستانگ به پایان عمر خود رسیده بود، سالین به‌عنوان بخشی از برنامه‌های ویژهٔ چهلمین سالگرد تأسیس خود، از یک موستانگ ویژه و تولید محدود بنام SA-40 اسپیداستر رونمایی کرد. این خودرو بر پایهٔ مدل S302 بلک لیبل ساخته شده بود که قوی‌ترین موستانگ ساخت سالین محسوب می‌شد. SA-40 ترکیبی از تکنولوژی‌ها برگرفته از مسابقه با طراحی روباز چشمگیری بود که مرز بین ماسل کار و سوپرکار را محو کرد. این رودستر ویژه که فقط با رنگ زرد خاصی ارائه می‌شد، مثل مدل S302، در ظاهر ارتقاءهایی مثل تجهیز کاپوت، جلوپنجره، سپرها، رکاب‌های جانبی و اسپویلر عقب اختصاصی سالین را تجربه کرده بود. اکثر این قطعات از فیبر کربن ساخته شده بودند.

بااین‌حال، چشمگیرترین ویژگی ظاهری SA-40 کاوری کربنی بود که این موستانگ روباز را به یک اسپیداستر دونفرهٔ واقعی تبدیل می‌کرد. جالب‌تر اینکه کاور مذکور قابل برداشتن بود و صندلی‌های عقب که حذف نشده بودند را قابل‌استفاده می‌کرد. در جلو نیز شاهد همان طراحی استاندارد موستانگ بودیم که صرفاً با تودوزی چرمی ویژهٔ آلکانترا، دوخت زردرنگ و تریم‌های اختصاصی سالین تزئین شده بود.

نیروگاه V8 سوپرشارژ
این ظاهر جذاب و تهاجمی، با نسخه‌ای بشدت تقویت‌شده از پیشرانهٔ کایوت همراه بود که از مدل پرچم‌دار S302 بلک لیبل سالین گرفته شده بود. خروجی این موتور به لطف یک سوپرشارژر، اینترکولر، انژکتورهای جریان بالا و اگزوز اختصاصی، به ۸۰۰ اسب بخار قدرت و ۹۱۵ نیوتن متر گشتاور رسید که حتی از موتور پردتور GT500 هم بیشتر بود. برای کنترل چنین قدرت عظیمی، مهندسان سالین سیستم تعلیق را هم با کمک‌فنرهای سفارشی و آنتی‌رول بارهای قوی‌تر اصلاح کردند. قدرت توقف ماشین هم با دیسک‌های ترمز ۱۳.۹ اینچی و لنت‌های سالین ارتقاء پیدا کرد. علاوه بر این، یک پکیج ترمز سفارشی با دیسک‌های ۱۵ اینچی و کالیپرهای شش پیستونه هم قابل انتخاب بود که پشت رینگ‌های ۲۰ اینچی اختصاصی سالین با لاستیک‌های کانتیننتال قرار می‌گرفتند.

کلاسیک آینده
سالین اعلام کرد که تنها ۱۰ دستگاه از SA-40 تولید خواهد کرد. همچنین ازآنجایی‌که این خودرو آخرین مدل بر اساس نسل ششم موستانگ محسوب می‌شد، می‌توانست به خودرویی به‌یادماندنی تبدیل شود. بااین‌حال، SA-20 خیلی زود تحت‌الشعاع معرفی نسل هفتم موستانگ و همین‌طور نسخهٔ بعدی خود سالین یعنی S302 قرار گرفت. البته قطعاً دارک هورس، GTD و حتی S302 جدید خود سالین همگی موستانگ‌های فوق‌العاده‌ای هستند اما SA-40 آن‌طور که واقعاً سزاوار بود موردتوجه قرار نگرفت. این خودرو با قیمت ۱۴۲ هزار دلار توسط سالین به فروش می‌رسید درحالی‌که چندی پیش یکی از ۱۰ نمونهٔ آن با قیمت ۱۳۸ هزار دلار برای فروش گذاشته شده بود.