شگفتی‌های مهندسی در ابرخودروی مک لارن W1

به گزارش دنده 6 – بیش از یک دهه پس از معرفی P1، مک‌لارن از جدیدترین هایپرکار خود با نام W1 رونمایی کرده است. این خودروی جذاب همانند پدر خود از پیشرانه ۸ سیلندر هیبریدی در میانه ساختار استفاده کرده و نیروی تولیدی را راهی چرخ‌های عقب می‌کند. اما این شباهت در طراحی بازگو کننده همه داستان نیست چراکه W1 از هر لحاظ پیشرفته‌تر شده و نظرات زیادی را به خود جلب می‌کند.

داون فورس بالا، آیرودینامیک عالی
یکی از ویژگی‌های برجسته ابر خودروی مک لارن W1 را می‌توان آیرودینامیک آن دانست که البته همین موضوع نیز از شرکتی که با فرمول یک پیوندی عمیق دارد انتظار می‌رود. مک لارن می‌گوید داون فورس تولیدی W1 در سرعت ۲۸۰ کیلومتر در ساعت حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم است، رقمی که به داون فورس استون مارتین والکری نزدیک بوده و بهتر از داون فورس تولیدی مک لارن سنا است. والکری خودرویی جالب برای مقایسه است زیرا تنها خودروی جاده‌ای محسوب می‌شود که بجای طراحی سنتی، اهمیت ویژه‌ای برای طراحی زیر بدنه و آیرودینامیک آن قائل شده است. این امر باعث می‌شود حداکثر داون فورس بدون اضافه شدن مقدار زیادی درگ به دست آید و نتیجه آن پرفورمنس خیره کننده در خط مستقیم خواهد بود. سیستم‌های آیرودینامیک فعال به W1 اجازه می‌دهند به سقف سرعت مشابه P1 یعنی ۳۴۹ کیلومتر در ساعت دست یابد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که W1 داون فورس بیشتری نسبت به سلف خود تولید می‌کند.
بال جلوی خودرو از نوع فعال است و در زاویه مشخصی کار می‌کند تا به تولید داون فورس موردنیاز اکسل جلو کمک کند. همچنین در بخش عقب هم بالی نصب شده که مک لارن آن را دم دراز فعال می‌نامد. بخش پشتی بدنه ابر خودروی مک لارن W1 از بدنه خودروی مسابقه‌ای F1 GTR 1997 الهام گرفته و امکان افزایش چند میلی‌متری آن برای افزایش تأثیر دیفیوزر زیر بدنه وجود دارد. این دفیوزر از تونل‌های وسیعی سود می‌برد که درست از پشت کابین و جلوی اکسل عقب شکل می‌گیرند.

همانند بوگاتی توربیون، دیفیوزر W1 می‌تواند به عنوان سپر عقب عمل کند و به خاطر ساختار قوی خود توانایی تحمل ضربات جدی خودروهای دیگر را دارد. به همین خاطر نیازی به تقویت ساختاری سنگین‌وزن عقب خودرو نبوده است. حتی قوای محرکه نیز با زاویه ۳ درجه رو به پایین نصب شده تا فضای کافی برای کانال‌های دیفیوزر وجود داشته باشد.

مک لارن از فرمول یک برای بخش‌های دیگر W1 نیز الهام گرفته است. برای مثال ورودی‌های هوای این خودرو شبیه نمونه‌های بکار رفته در خودروهای فرمول یک چند سال اخیر هستند. صندلی‌ها نیز در جای خود ثابت شده‌اند و به کاهش فضای جلوی خودرو کمک کرده‌اند. در عوض جعبه پدال‌ها و چرخ‌ها کمی به سمت راننده کشیده می‌شوند. به این ترتیب پای راننده در ارتفاعی بالاتر از لگن قرار می‌گیرد، شبیه همان چیزی که در خودروهای مسابقه‌ای فرمول یک و دیگر رشته‌های موتور اسپرت وجود دارد.

سیستم تعلیق برگرفته از فرمول یک
حتی سیستم تعلیق جلو نیز به بهبود داون فورس و خنک کاری سیستم ترمز کمک می‌کند. مک لارن از طراحی دوبل جناغی استفاده کرده اما درعین‌حال پوشراد، فنرهای میله پیچشی و دامپرهای مشابه خودروهای فرمول یک وجود دارد. این نوع طراحی و تحرک بالای قطعات سیستم تعلیق به بهبود جریان هوا کمک شایانی کرده‌اند. تعلیق دوبل جناغی و برخی قطعات بالایی از تیتانیوم پرینت سه‌بعدی ساخته شده‌اند و بخش‌های پایینی نیز شکلی شبیه آیروفویل دارند تا به افزایش داون فورس ابر خودروی مک لارن W1 کمک نمایند. به این لیست باید دامپر جدیدی را اضافه کنیم که از فرمول یک گرفته شده و مانع پایین آمدن بیش از حد ارتفاع خودرو در زمان بالا رفتن وزن آن می‌شود. خبری از ساب فریم جلوی جداگانه برای W1 نیست و قطعات سیستم تعلیق مستقیماً به شاسی فیبر کربنی خودرو پیچ شده‌اند.

با وجود چنین داون فورس بالایی شما نیازمند یک پلتفرم آیرودینامیک پایدار خواهید بود و همین موضوع توسط سیستم تعلیق فراهم می‌شود. W1 همانند P1 از تنظیمات مخصوص جاده و پیست برخوردار است و در حالت پیست ارتفاع خودرو چند میلی‌متری کاهش می‌یابد و درعین‌حال میزان بازی فنرها و نیروی دامپرها به شدت بیشتر می‌شود. البته سیستم تعلیق عقب خودرو پیچیدگی و نوآوری کمتری نسبت به بخش جلو دارد و از فنرهای پیچشی سنتی با دامپرها استفاده شده چراکه داون فورس عقب توسط دیفیوزر تولید می‌شود.

نوآوری در پیشرانه ۸ سیلندر هیبرید

همان‌طور که می‌دانید مک لارن تا به حال از پیشرانه ۸ سیلندر توئین توربوی برگرفته از طراحی مسابقه‌ای نیسان در دهه ۸۰ میلادی استفاده کرده است. اما این خودروساز با معرفی W1 دومین پیشرانه تولیدی خود پس از نمونه ۶ سیلندر آرتورا را تولید می‌کند. این نیروگاه جدید از نوع ۸ سیلندر ۴ لیتری توئین توربو است که ۹۱۶ اسب بخار قدرت و ۹۰۰ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند و ردلاین ۹۲۰۰ دور در دقیقه دارد. قدرت تولیدی این پیشرانه جدید به اندازه خروجی ترکیبی پیشرانه ۸ سیلندر و سیستم هیبریدی P1 است. طبیعتاً در این بخش هم جزئیات خیره کننده‌ای وجود دارد. همانند اکثر پیشرانه‌های درون‌سوز پرقدرت این روزها، نیروگاه MHP-8 مک لارن بجای تایپیت های هیدرولیکی سنتی، دارای انگشتی‌هایی برای فعال‌سازی فنرهای سوپاپ است. برخلاف اکثر پیشرانه‌های موجود در بازار، نیروگاه ۸ سیلندر جدید مک لارن فاقد دامپر پیچشی فلزی برای سیستم دامپینگ مایع بوده و حدس می‌زنیم این موضوع به کاهش وزن خودرو کمک کرده است.

همچنین W1 برخلاف بسیاری از هایپرکارهای هیبریدی دیگر، قدرت تولیدی را فقط به چرخ‌های عقب می‌فرستد و این کار را با گیربکس ۸ سرعته دوکلاچه جدید انجام می‌دهد. همچنین این هیولا در مقایسه با آرتورا از موتور برقی نصب شده در کناره گیربکس سود می‌برد. پشتیبان این موتور برقی باتری ۱.۴ کیلووات ساعتی است که ۳۴۲ اسب بخار قدرت و ۴۳۹ نیوتون متر گشتاور دارد و قدرت و گشتاور ترکیبی خودرو را به ۱۲۵۸ اسب بخار و ۱۳۳۹ نیوتون متر می‌رساند. اگرچه W1 توان پیمایش برقی بسیار کمی دارد اما موتور برقی همیشه در دنده‌عقب فعال می‌شود. این موتور همچنین دارای بوست های مختلف برای کمک به پیشرانه اصلی است. یک دکمه بوست روی فرمان نیز به راننده اجازه می‌دهد حداکثر قدرت را در اختیار داشته باشد.

آفتاب‌گیرهای فیبر کربن

اگرچه این قطعه همانند سایر بخش‌های مک لارن W1 پیشرفته و خیره کننده نیست اما جزو ویژگی‌های جالب آن به حساب می‌آید. آفتاب‌گیرها از فیبر کربن ساخته شده‌اند و ضخامت آن‌ها تنها ۲.۵ میلی‌متر است. همین قطعه به شما یادآوری می‌کند که مک لارن چقدر به کاهش وزن خودرو اهمیت می‌دهد. برند موردبحث می‌گوید W1 وزن خشک ۱۳۸۲ کیلوگرمی دارد بنابراین اگر تمامی مایعات ضروری را در نظر بگیریم احتمالاً وزن خودرو حدود ۱۴۹۷ کیلوگرم خواهد بود. چنین رقمی برای یک خودروی هیبریدی با این سطح از پرفورمنس بسیار خوب است و بسیار سبک‌تر از خودروهایی همچون والکری و مرسدس AMG وان محسوب می‌شود. همچنین W1 اندکی سنگین‌تر از ۷۵۰S است، خودرویی که ۵۰۰ اسب بخار ضعیف‌تر بوده و داون فورس تولیدی آن بسیار کمتر است.

هنوز جزئیات شگفت‌انگیز زیادی درباره W1 وجود دارد که منتشر نشده و ما مشتاقیم آن‌ها را شنیده و با شما در میان بگذاریم. به نظر می‌رسد W1 از بهترین تکنولوژی‌های موجود در صنعت خودرو استفاده کرده و بازی هایپرکارها را به جلو خواهد برد. شاید W1 فقط حدود ۳۰۰ اسب بخار قوی‌تر از P1 باشد اما بسیار سریع‌تر است. یک دهه پیش رسیدن به چنین پرفورمنسی شاید قابل‌باور نبود اما حالا بسیاری از مرزها جابجا شده‌اند…