فراری منصوری خودروی زیبا و عجیب!

به گزارش دنده 6 – بگذارید همین ابتدای مطلب این را بگوییم که تک‌تک انتقادات ذهنی‌تان به خودروی تازه منصوری وارد است و ما هم هیچ تلاشی برای دفاع از منصوری نمی‌کنیم. پروسانگوئه به خودی‌خود خودرویی چشمنواز به شمار می‌رود اما کاری که منصوری با آن کرده، جلال و جبروت یک فراری را محو کرده و آن را به یک اسباب‌بازی «هات‌ویلز» نزدیک‌تر کرده است. این خودرو که با نام «منصوری پوگناتور» رونمایی شده، یک بازسازی کامل بر پایه تنها شاسی‌بلند فراری به شمار می‌رود که از تجهیزات افراطی در بدنه بیرونی و کمی بهبودی فنی سود می‌برد و برای آن دسته از مشتریان حاشیه خلیج‌فارس یا موناکو مناسب است که هیچ سلیقه‌ای ندارند.

پوگناتور که نام خود را از واژه لاتین «Competitor» به معنای رقیب دریافت کرده است از یک کیت بدنه تماما جدید استفاده می‌کند که نه‌تنها اجزای فیبرکربنی تازه‌ای را به فراری اضافه کرده بلکه پنل‌های اصلی بدنه ان را هم با نمونه‌ها فیبرکربنی منصوری جایگزین کرده است. بدنه اصلی با رنگی موسوم‌به «سرخ ورمیلیون» پوشیده شده تا به همه بفهماند این یک منصوری است نه یک فراری؛ طراحان تیونر آلمانی آنقدر روی این مسئله تاکید داشته‌اند که تمام نشان‌های اسب خروشان فراری را از بدنه و کابین پروسانگوئه حذف کرده‌اند و لوگوی M منصوری را به جای آن قرار داده‌اند. همان‌طور که مشخص است، منصوری ظرافت و دقت را در طراحی پوگناتور کنار گذاشته است.

و اما بدنه بیرونی؛ جایی که تنها یک نگاه به آن باعث سردرد و میگرن خواهد شد! تجهیزات نمای جلوی خودرو، پروسانگوئه را به یک انسان پروتز کرده شبیه کرده است. سپر تماما بازسازی شده و حال با طاق چرخ‌های جدید، برآمده و بی‌مصرف یکی شده است. کاپوت پوگناتور هم بازسازی شده و این‌بار از خطوط استخوانی اسپرت بیشتری سود می‌برد. در نمای جانبی می‌توان همان قطعات افزودنی بزرگ را این‌بار را در ناحیه پنل جلوی درها، طاق‌ چرخ‌های عقب، گلگیر جانبی و آینه‌بغل‌های استخوانی دید.

نمای عقب پوگناتور هم به اندازه نمای جلو عجیب، شلوغ و کودکانه طراحی شده است؛ انگار طراحان منصوری نمی‌دانستند چه زمانی باید دست از طراحی بکشند یا شب قبل از طراحی، با یکدیگر بحث‌وجدل کرده‌اند! هواکش بلااستفاده پشت شیشه‌ها، بال بزرگ سقفی، اسپویلر کوچک بالای چراغ، پنل زیر چراغ‌ها، سپر کاملا بازطراحی شده، سیستم اگزوز چهارگانه و دیفیوزر بزرگ جدید باعث شده تا پوگناتور شبیه خودروهای درون بازی جنون‌سرعت باشد.

رینگ‌های «Fc.5» این خودرو هم در اندازه‌های ۲۲ و ۲۳ اینچی، از جنس آلیاژ آهنگری شده و به‌صورت کاملا یکپارچه تهیه شده است. منصوری برنامه دارد که از طرح‌ رینگ‌های جدید دیگری هم برای پوگناتور رونمایی کند تا بتواند رنگ‌بندی و تنوع را به این قسمت خودرو اضافه کند؛ اما سوال اینجاست که آیا این آپشن به بهبود عملکرد خودرو کمکی می‌کند یا منصوری می‌دانسته که خریدارانش نهایتا از دبی‌مارینا به سمت خانه خود می‌روند و استفاده خاصی از شاسی‌بلند خود ندارد؟ با این همه تیونر آلمانی تایرهای عملکرد بالا را هم به‌عنوان یک آپشن درنظر گرفته است.

منصوری در خلق پوگناتور از ایجاد تغییر در شاسی و فنربندی خودداری کرده اما بهبودهایی در پیشرانه قدرتمند ایجاد کرده است. پروسانگوئه در حالت عادی از یک واحد ۶.۵ لیتری V12 با توان تولید ۷۲۵ اسب بخار قدرت و ۷۱۵ نیوتن متر گشتاور سود می‌برد اما پوگناتور با تکیه‌بر تنظیمات تازه ECU، سیستم اگزوز جدید با فناوری کنترل سوپاپ و مبدل کاتالیستی اسپرت به مرز ۷۵۵ اسب بخار قدرت و ۷۳۰ نیوتن متر گشتاور رسیده است که با سوپراسپرت‌های حال‌حاضر بازار برابری می‌کند.

کابین پوگناتور هم مانند بدنه بیرونی کاملا بازسازی شده اما می‌تواند نظر بسیاری را به خود جلب کند؛ چرا که منصوری برخلاف مدل‌های دیگر خود، به سراغ رنگ‌های آزاردهنده فسفری نرفته و به‌جای آن از چرم باکیفیت سفیدرنگ با دوخت سرخ پررنگ، قطعات فیبرکربنی روی داشبورد و نشان‌گذاری برند خود استفاده کرده است. از آنجا که این شاسی‌بلند اسپرت یک محصول لوکس هم به شمار می‌رود، تقریبا تمام اجزای داخلی با کیفیت بالا، دقت و جزئیات سرسام‌آور ساخته شده‌اند. پدال‌های زیر پای راننده هم با نمونه‌های آلومینیومی منصوری جایگزین شده‌اند. منصوری به خریداران این مدل هم وعده داده که می‌توانند تا جایی که ممکن است، بدنه خارجی و کابین را مطابق با سلیقه خود سفارشی‎‌سازی کنند.

هر چند هنوز قیمت رسمی این خودرو اعلام نشده است اما احتمال می‌رود که پول برای خریداران پوگناتور، فاکتوری حیاتی محسوب نشود. منصوری که به‌خوبی به این مسئله واقف بوده است، پوگناتور را به‌جای نمایشگاه خودرو در نمایشگاه قایق‌های لوکس-تفریحی موناکو رونمایی کرد؛ جایی که خرید یک خودروی ۸۰۰ هزار دلاری هم در برابر خرید یک قایق چند میلیون دلاری، خریدی اقتصادی به چشم می‌رسد. نظر شما درباره پوگناتور چیست؟ چرا منصوری در طراحی خود تا این حد اغراق‌آمیزی می‌کند؟