به گزارش دنده 6 – ۱۲ چیلیندری یا همان «۱۲Cilindri» (بخوانید دودیچی چیلیندری) نسخه مدرن و جایگزین سوپراسپرت GT پیشین این شرکت ایتالیایی، ۸۱۲ سوپرفست، به شمار می‌رود که خود جایگزین F12 برلینتا شده بود. ریشه تمام این مدل‌ها هم به ۵۹۹ و ۵۷۵ باز می‌گردد. این روند همین‌طور ادامه پیدا می‌کند تا اینکه شجره‌نامه‌ای از سریع‌ترین و زیباترین پرچمداران فراری تشکیل می‌شوند؛ خودروهایی که وظیفه‌ای سنگین را بر دوش دارند و به‌عنوان سوپراسپرت‌های موتورجلو، بخشی جدانشدنی از تاریخ این شرکت محسوب می‌شوند.
انزو فراری هم در دهه‌های مدیریتی خود بر خودروسازی‌اش باور داشت که یک فراری اصیل همواره باید به پیشرانه V12 تکیه کند. او باور داشت که ۱۲ سیلندر شالوده یک فراری خالص خواهد بود و باقی نسخه‌ها، از این مدل نشات می‌گیرند. پس مدیران این برند لوکس-اسپرت تصمیم گرفتند تا با وجود روند برقی‌شدن صنعت خودرو، همچنان پرچمدارشان را با پیشرانه‌ای V12 روانه بازار کنند و با تکیه‌بر فناوری‌های دیگر، به استقبال عصر تازه بروند. اما آیا در این آزمون موفق شده‌اند؟
همان فرمول قدیمی؟
هر چند فراری برای رسیدن ۱۲ چیلیندری مسیری یکسان را طی کرده اما به نتیجه‌ای متفاوت رسیده است. این خودروساز مدعی شده که توانایی‌های پرچمدارش در حوزه‌های مختلف بیشتر شده و حال بدون مضایقه عملکرد و پویایی موردانتظار یک فراری، تمرکز بیشتری روی راحتی و طراحی مدرن دارد.
«فلاویو مانزونی»، سرطراح برند فراری، باور دارد که برخی المان‌های به‌کاررفته در طراحی این مدل باعث سرگشتگی مخاطب می‌شوند؛ گویا ۱۲ چیلیندری را برای مخاطبانی طراحی کرده که به نحوه درست رشد طراحی در گذر زمان واقف هستند، هر چند مخاطبان نگاهی عمومی‌تر دارند. او علاقه‌ای به طراحی کهنه ندارد اما همیشه از تاریخچه غنی طراحی فراری استفاده می‌کند؛ به همین دلیل می‌توان نشانه‌هایی از ۳۶۵GTB4 دیتونا را هم در چهره ۱۲ چیلیندری دید.
طراحی این خودرو را به‌طور خلاصه می‌توان مدرنیزه‌شده، یکپارچه، آینده‌نگرانه و جسورانه توصیف کرد. فراری با استفاده از ایجاد تناقض رنگی مشخص در بخش انتهای خودرو، سقف و پنل میان چراغ‌ها، روی تازه خود را به جهان نشان داده و عملا اعلام کرده که برای هر نوع تغییر آماده است. ۱۲ چیلیندری خاتمه‌دهنده دهه‌ها طراحی خودروهای درون‌سوز نیست؛ بلکه نقطه عطفی برای آغاز حرکت بعدی این شرکت است.
پیشرانه
از آنجا که این خودرو پرچمدار تازه فراری به شمار می‌رود، مسیر خود را از جایی آغاز می‌کند که بهترین نسخه ۸۱۲ یعنی کامپتیت‌زیونه کار خود را به اتمام رساند. این خودرو هم مانند پدرش ۸۳۰ اسب بخار قدرت دارد و در موتور آن از مواد باکیفیتی چون تیتانیوم و درجه متفاوتی از آلومینیوم استفاده شده است تا وزن آن کاهش پیدا کند. خوشبختانه و برخلاف انتظار، ۱۲ چیلیندری هم به یک واحد تنفس‌طبیعی مجهز شده است.
شاسی و عملکرد
شاسی آلومنیومی تازه ۱۲ چیلیندری در مقایسه با نمونه به‌کاررفته در ۸۱۲ حدودا ۱۵ درصد سفت‌تر عمل می‌کند. فراری برای تولید این شاسی از آلومینیوم بازیافت‌شده استفاده کرده و موفق شده تا مجموعه اجزای کوچک آن را با ۱۷ بار قالب‌گیری سرهم کند؛ بنابراین اهالی مارانلو به ازای تولید هر دستگاه ۱۲ چیلیندری ۱۴۶ گرم دی‌اکسید‌کربن کمتری را در جو منتشر می‌کنند. هر چند فاصله محوری این مدل در مقایسه با ۸۱۲ سوپرفست، ۲۰ میلی‌متر کاهش پیدا کرده اما به گفته فراری در ستون A و C استحکام بیشتری دارد که خود منجربه ایمنی بالاتر خودرو می‌شود.
هر چند سطوح بدنه یکدست به نظر می‌رسند اما فراری همچنان از المان‌های آیرودینامیکی گوناگونی استفاده کرده است؛ طراحی بخش زیرین بدنه، هوای داغ را از رادیاتورها دور می‌کند و با تکیه‌بر پنل‌های ایجادکننده جریان چرخشی، هوا را به نحوی مدیریت می‌کند که نیروی عمودی بیشتری در جلو و عقب خودرو تولید می‌شود. صفحات آیرودینامیکی کناره بالچه روی صندوق عقب در حالت «low drag»، غیرفعال می‌مانند و تنها برای تولید نیروی عمودی زیاد، برانگیخته می‌شوند. این فلپ‌ها با توجه به سرعت راننده از ۰ تا ۱۰ درجه تغییر زاویه می‌دهند. در سرعت‌های بالاتر از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت، کامپیوتر ۱۲ چیلیندری تصور می‌کند که راننده قصد دستیابی به حداکثر سرعت را دارد پس وارد حالت low drag می‌شود.
نتیجه
۱۲ چیلیندری همان فرمول سابق فراری را دنبال می‌کند اما این‌بار از المان‌هایی بهره می‌برد که آن را با دنیای مدرن صفحات دیجیتالی، دستیارهای هوشمند و… سازگارتر می‌کند. هر چند باطن این خودرو برخلاف ظاهرش چندان انقلابی نیست اما وظیفه خود را به بهترین نحو ممکن انجام می‌دهد. احتمالا خود فراری هم می‌داند که با تولید ۱۲ چیلیندری کامل‌ترین محصولش را به بازار عرضه کرده است؛ تجربه‌ای که می‌تواند مشتریان خاص‌تری را به این برند جذب کند و در عین حال، دل مشتریان همیشگی آن را هم نشکند. ۱۲ چیلیندری خودرویی کاریزماتیک به شمار می‌رود که به زیبایی طراحی شده و بر فناوری مدرن و کیفیت بالا تکیه می‌زند تا کیفیت تولید بالای فراری را بار دیگر به هوادارانش نشان دهد. اهالی مارانلو کار خود را آنقدر خوب انجام داده‌اند که تقریبا بی‌زحمت به نظر می‌‌رسد. نظر شما درباره فراری دودیچی چیلیندری چیست؟ ازدید شما کدام خودروی مدرن امروزی رقیب این سوپر GT به شمار می‌رود؟
