فرمول یک در شهر

گزارش گرندپری موناکو 2014

شهرزاد تاج الدینی-گرچه تنها با 3.340 کیلومتر طول، موناکو کوتاه ترین و کندترین پیست فرمول یک می باشد اما قطعا یکی از قدیمی ترین و مهم ترین مسابقات تقویم فرمول یک به حساب می آید. این پیست خیابانی که از دل خیابان های تنگ موناکو با می گذرد، با پیچ هایی تنگ و تغییرات متعدد ارتفاع از جملۀ سخت ترین پیست های فرمول یک برای رانندگی است و با وجود سرعت نسبتا کم اتوموبیل ها، همواره از خطرناک ترین مسابقات فرمول یک به شمار می رود. موناکو تنها پیستی می باشد که استاندارد فیا در مورد حداقل مسافت مسابقه (305 کیلومتر) را رعایت نمی کند.

از میان رانندگان حاضر، شش نفر تاکنون در این پیست به پیروزی رسیده اند: سباستین فتل، جنسن باتن، لوئیس همیلتون، نیکو رزبرگ، کیمی رایکونن و فرناندو آلونسو (دو بار).

مرسدس در حالی به ششمین رقابت فصل قدم می گذاشت که مطمئن بود در این پیست، رقبایش به آن ها نزدیک تر خواهد بود. زمان های ثبت شده در خلال جلسات تمرینی نیز نشان می داد که مرسدس مانند 5 مسابقۀ گذشته، اختلاف یک ثانیه ای با رقبای خود ندارد و حتی فرناندو آلونسو توانست سریع ترین زمان تمرین پنج شنبه را از آن خود کند. اما رزبرگ با ثبت سریع ترین زمان در تمرین سوم در آستانۀ تعیین خط، برای هم تیمی و جدی ترین رقیبش ، همیلتون، خط و نشان کشید.

تعیین خط

به دلیل موقعیت تنگ و پر پیچ پیست، در خلال مسابقه سبقت گیری زیادی در آن دیده نمی شود به طوری که نلسون پیکه، قهرمان سابق فرمول یک، رانندگی در این پیست را به دوچرخه سواری در اتاق نشیمن خانه تشبیه کرده است! از این رو تعیین خط در موناکو بیش از هر مسابقۀ دیگری حائز اهمیت است و رانندگان تمام تلاش خود را برای کسب بهترین جایگاه در خط استارت به کار می بندند. در مرحلۀ دوم تعیین خط رانندگانی چون باتن، هولکنبرگ و ماسا برخلاف انتظار حذف شدند در حالی که هر دو رانندۀ تورو روسو به مرحلۀ نهایی راه یافتند. در مرحل، سوم و نهایی تعیین خط، این رزبرگ بود که با لاستیک های سوپرسافت (که برای اولین بار در این فصل مورد استفاده قرار می گرفت) بهترین زمان را کسب کرد، اما هنگاهی که در صدد بهبود زمان خود بود، کنترل اتوموبیل را از دست داد و از پیست خارج شد. همین امر پرچم زرد را بالا آورد و دور سریع بقیه رانندگان را نیز تحت تاثیر قرار داد. بدین ترتیب با این پرچم زرد رانندۀ دیگری فرصت ثبت زمان جدیدی را به دست نیاورد و رزبرگ مالک پل پوزیشن لقب گرفت. برخی معتقد بودند که رزبرگ به عمد از پیست خارج شده تا مانع همیلتون برای کسب پل پوزیشن شود. از همین رو، ناظرین مسابقه فیلم های تعیین خط را بررسی کرده اما نتوانستند عمدی بودن خطای رزبرگ را ثابت کنند و بدین ترتیب پنالتی به او تعلق نگرفت. این امر آشکارا همیلتون را عصبانی کرد به طوری که وی در کنفرانس خبری با جواب های تلگرافی به همه نشان داد که از هم تیمی خود خشمگین است. ریکاردو پس از دو رانندۀ مرسدس سوم شد و فتل هم که با مشکل ERS مواجه بود به ردۀ چهارم دست یافت. آلونسو و رایکونن نیز برای مسابقۀ روز یکشنبه در خط 5 و 6 قرار گرفتند.

مسابقه

ششمین مسابقۀ فصل در خیابان های مونت کارلو استارت خورد. رانندگان مرسدس جایگاه های خود را حفظ کردند اما ریکاردو با از دست دادن دو جایگاه پشت سر فتل و رایکونن جای گرفت. هنوز جایگاه های ابتدایی تثبیت نشده بود که برخورد پرز با دیوارۀ پیست، قبل از هرپینِ گرند هتل، خودروی ایمنی را برای نخستین بار در این مسابقه به پیست آورد. در شروع مجدد، فتل که در جایگاه سوم قرار داشت با از دست دادن قدرت موتور خود روبرو شد و تلاش مکانیک های ردبول در پیت استاپ زود هنگام وی نیز بی فایده بود و قهرمان چهار دورۀ اخیر جهان، برای دومین بار در این فصل و در صدمین مسابقه اش با تیم ردبول مجبور به کناره گیری از رقابت شد. برخورد سوتیل با دیواره های پیست در خروجی تونل، بار دیگر خودروی ایمنی را به پیست کشاند. جایگاه سوم برای رایکونن نیز خوش یمن نبود؛ پس از خروج اتوموبیل ایمنی برای دومین بار، برخورد اتوموبیل ماروسیای مکس چیلتون با وی منجر به پنچری لاستیک این رانندۀ فنلاندی و یک پیت استاپ اضافه برای او شد. در نهایت، شش رانندۀ دیگر نیز از دور مسابقه کنار رفتند تا مسابقه تنها با 14 اتوموبیل به پایان برسد. رقابت رزبرگ و همیلتون برای کسب ردۀ اول دیدنی بود اما دورهای پایانی همیلتون با اذعان به ورود گرد و غبار به چشمم، مدعی شد که با چشم های بسته رانندگی می کند و دیگر رزبرگ را نمی بیند!!! اما در حقیقت رزبرگ با رانندگی بی عیب و نقص فاصلۀ مطمئنی با همیلتون ایجاد کرد و افت عملکرد همیلتون، می رفت تا جایگاه دوم وی را نیز به خطر بیندازد زیرا ریکاردو توانسته بود به فاصلۀ DRS وی برسد اما در نهایت موفق به سبقت گیری از وی نشد. رزبرگ برای دومین سال پیاپی فاتح گراندپری موناکو شد و همیلتون به جایگاه دوم بسنده کرد. ریکاردو نیز که برای اولین بار موفق می شد در موناکو به خط پایان برسد، سکوی قهرمانی این مسابقه را تکمیل کرد. آلونسو و هولکنبرگ نیز چهارم و پنجم شدند. باتن هم پس از مدت ها در محدودۀ امتیازها قرار گرفت و با قرار گرفتن در ردۀ ششم، 8 امتیاز کسب کرد. ماسا هم که به طرز خارق العاده ای 46 دور با لاستیک های سوپرسافت طی کرده بود هفتم شد. اما بزرگترین شگفتی مسابقه قرار گرفتن ژول بیانکی، رانندۀ فرانسوی تیم ماروسیا، در ردۀ هشتم بود. البته با توجه به پنالتی 5 ثانیه ای که در پایان مسابقه به وی تعلق گرفت وی جایگاه خود را به رومن گروژان از لوتوس واگذار کرد اما همین دو امتیازی نیز که وی با ردۀ نهمی خود کسب کرد، نخستین امتیازات تاریخ تیم ماروسیا و بیانکی بود.

در رده بندی کلی رقابت ها، رزبرگ با کسب دومین پیروزی این فصل خود، با صدر جدول بازگشت و همیلتون هم با 4 امتیاز اختلاف در ردۀ دوم او را تعقیب می کند. آنچه مسلم است پس از رقابت موناکو، جنگ روانی شدیدی بین دو رانندۀ مرسدس آغاز شده است به طوری که همیلتون در یک اظهار نظر جنجالی اعلام کرد که رزبرگ دوست وی نیست!

مرحلۀ هفتم مسابقات، دو هفتۀ دیگر در پیست ژیل ویلنوو مونترال در کانادا برگزار خواهد شد.