لوگوی اسب فراری که روی یک پا بلند شده از کجا آمده است؟

ماجرای این اسبِ جذاب و زیبای ایتالیایی در لوگوی فراری چیست؟

لوگوی فراری یکی از لوگوهای شناخته شده و مشهور در دنیا بوده و به نوعی سمبلِ عملکرد بالا در یک خودرو محسوب می شود. می توان گفت اسبی که در لوگوی فراری روی یک پا ایستاده است به اندازه نام فراری نمادین است، اما سوال این است که جریان این اسب در لوگوی این برند ایتالیایی چیست؟ طبق گفته های فراری، موسس این کمپانی یعنی اِنزو فراری (Enzo Ferrari) فقط یک بار درباره قضیه این اسبِ نر در لوگوی فراری صحبت کرده است.

پیش از اینکه اِنزو فراری به یکی از مشهورترین و بهترین تولیدکنندگان خودروهای خیابانی و مسابقه ای تبدیل شود، خود او راننده مسابقات اتومبیل رانی بود. اِنزو موفق شد در سال 1924 میلادی توسط خودروی آلفارومئو RL برنده مسابقات کاپا آچِربو (Coppa Acerbo) در ایتالیا شود. در سال 1929، تیمی تحت عنوان اِسکودِریا فراری (Scuderia Ferrari) شکل گرفت که بیشتر با خودروهای آلفارومئو در دسته بندی های مختلف مسابقه می داد.

یک روز، اِنزو فراری پدر و مادر خلبان مشهور جنگ جهانی اول که فرانچِسکو باراکا (Francesco Baracca) نام داشت را ملاقات کرد. روی بدنه هواپیمای این خلبان سرشناس، طرح یک اسب وجود داشت که روی یک پا ایستاده است. پدر و مادر فرانچِسکو باراکا از اِنزو فراری خواستند تا طرح این اسبِ نر را بر روی خودروی خود قرار دهد تا برایش خوش شانسی بیاورد. اِنزو این درخواست را پذیرفت و این اسب را روی یک پس زمینه زرد رنگ قرار داد تا نشان خودش را بسازد. رنگ زرد نماد کومونه مارانلو (Maranello) است که در استان مودنا (Modena) در ایتالیا واقع شده است (کومونه یکی از تقسیمات کشوری اصلی رایج در ایتالیا است).

در سال 1932 در مسابقات اتومبیل رانی اِسپا گرند پری (Spa Grand Prix)، همه شاهد طرحی جالب روی خودروهای آلفارومئوی تیم اِسکودِریا فراری بودند: یک سپر زرد رنگ که یک اسب سیاه داخل آن روی یک پا بلند شده بود. این اسب توانست برای دو خودروی تیم اِسکودِریا فراری خوش شانسی آورده و این خودروها توانستند رتبه های اول و دوم را کسب کنند. اما در سال 1933 یعنی زمانی که آلفارومئو با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کرد، ناچار شد تیم خودش را منحل کند و اینجا بود که تیم اِسکودِریا فراری تبدیل به تیم آلفارومئو در مسابقات شد. پس از این، آرمِ تاریخی ذکر شده یعنی همان اسب سیاه روی سپری با زمینه زرد رنگ بیشتر مورد توجه قرار گرفته و اهمیت بیشتری پیدا کرد تا حدی که حتی این آرم روی جلو پنجره آلفارومئو بی موتوره (Bimotore) مدل 1935 هم به چشم می خورد.

بعد از این، آلفارومئو بخشی از سهام تیم اِسکودِریا فراری را خرید و آن را در جهتی پیش بُرد تا به تیم آلفا کُرسه (Alfa Corse) توسعه پیدا کند. وقتی به دلیل جنگ جهانی دوم مسابقات اتومبیل رانی متوقف شد، اِنزو هم آلفارومئو را ترک کرد تا بتواند خودروهای مسابقه ای خودش را به تولید برساند. طبق توافقات انجام شده، اِنزو تا 4 سال نمی توانست برای خودروهایی که تولید می کرد از نام فراری استفاده کند. اِنزو به تولید ماشین آلات پرداخت، اما در طی سالهای جنگ، اِنزو همچنان به مسابقات اتومبیل رانی علاقه مند بود تا حدی که حتی پس از بمباران شدنِ دفتر مرکزی جدیدش در مارانلو (Maranello)، باز هم علاقه اش را از دست نداد. اما در سال 1947، اولین خودروی مسابقه ای اِنزو فراری به تولید رسید که اولین فراری محسوب می شود که در مسابقات برنده شده است. این خودرو که تیپو 125 اِس (Tipo 125S) نام داشت، از یک موتور 12 سیلندر بهره می برد و بار دیگر بر روی این خودرو آرم اسب فراری به همراه نام فراری در کنارش به چشم می خورد. ناگفته نماند که تیپو 125 اِس سال 1948 در گرند پری ایتالیا رونمایی شد.

منبع: وبسایت موتور وان (Motor1.com)