قدرت نمایی مرسدس بنز در اسپانیا

اینبار پیروزی در خانه راننده فراری

گزارش فرمول یک جایزه بزرگ اسپانیا 2014

شهر زاد تاج الدینی-  پیست بارسلونا-کاتالونیا واقع در منطقۀ مونتملو در حاشیۀ شهر بارسلونا، پیستی آشنا برای رانندگان فرمول یک به حساب می آید چرا که علاوه بر میزبانی مسابقات فرمول یک از سال 1991، تست های بسیاری نیز در این پیست انجام گرفته است.

تا قبل از سال 2013، این پیست تنها با نام کاتالونیا شناخته می شد اما پس از ملحق شدن شورای شهر بارسلونا به جمع اسپانسرهای این پیست، نام بارسلونا نیز به نام این پیست افزوده شد. مسابقۀ جایزه بزرگ اسپانیا از سال 1913 در پیست های مختلف این کشور برگزار می گردید اما تنها از سال 1991 به کاتالونیا منتقل شد.

در تاریخ 23 سالۀ این رقابت، شوماخر با 6 پیروزی پر افتخارترین راننده و فراری با 12 برد پر افتخارترین تیم در کاتالونیا به شمار می روند.

در جریان جلسات آزاد تمرینی این گراندپری نیز، رانندگان مرسدس پیشاپیش سایرین سریع ترین زمان ها را ثبت کردند. در این بین سباستین فتل به دلیل بروز مشکل الکترونیکی در خودرویش هر دو جلسۀ تمرین روز جمعه را از دست داد. پاستور مالدونادو نیز رکورد تصادف های خود را با برخورد به دیوارۀ پیست در تمرین سوم ادامه داد.

تعیین خط

این بار هم رقابت بر سر کسب پل پوزیشن تنها بین دو راننده بود: رزبرگ و همیلتون هر دو از مرسدس. آسیب وارده به خودروی مالدونادو در تمرین آخر به حدی بود که وی را از حضور در دور تعیین خط بازداشت. در مرحلۀ دوم، هر دو رانندۀ مکلارن و فورس ایندیا حذف شدند و رومن گروژان برای اولین بار در این فصل، لوتوس را به مرحلۀ نهایی تعیین خط رساند. در ابتدای مرحلۀ سوم، از کار افتادن گیربوکس فتل و توقف وی در پیچ چهارم، پرچم قرمز را بالا آورد و رقابت برای دقایقی متوقف شد. اما پس از آن رزبرگ و همیلتون رقابت تماشایی برای کسب پل پوزیشن را آغاز کردند که در نهایت با برتری همیلتون به پایان رسید. ریکاردو هم در بین سایرین بهترین بود و به ردۀ سوم رسید. حضور بوتاس و گروژان در رده های چهارم و پنجم، از شگفتی های این دور بود. فتل نیز که پیش از 6 مسابقه ناچار به تعویض گیربوکس خود شد، پنج رده پنالتی دریافت کرد تا رقابت یکشنبه را از ردۀ پانزدهم آغاز کند.

مسابقه

در حضور صد و هفت هزار تماشاگر حاضر در پیست بارسلونا-کاتالونیا، 22 خودروی حاضر، پنجمین رقابت فصل را استارت زدند. رزبرگ استارت موفقی نداشت و نتوانست در ابتدا همیلتون را به چالش بکشد. ریکاردو نیز جایگاهش را به بوتاس واگذار کرد. رانندگان فراری استارت های خوبی داشتند و در کنار ماسا در تعقیب پیشتازان بودند. اما مرسدس ها خیلی زود اختلاف زیادی با سایرین ایجاد کردند و به نظر می رسید این بار هم تنها رقابت غیر قابل پیش بینی بر سر کسب جایگاه های سوم به بعد باشد. ریکاردو که به دلیل حداکثر سرعت کمتر نسبت به خودروی ویلیامز نتوانست در پیست از بوتاس سبقت بگیرد، با استراتژی خوب ردبول، در جریان پیت استاپ از بوتاس پیش افتاد. اما هم تیمی آلمانی ریکاردو، در ابتدا به ردۀ شانزدهم سقوط کرد اما با سبقت هایی دیدنی، بخصوص در پیچ دهم و بدون استفاده از DRS، توانست به رده های بالا برسد و در دورهای رو به پایان با سبقت از هر دو رانندۀ فراری و در نهایت بوتاس، توانست با بیشترین صعود، به ردۀ چهارم برسد. فرناندو آلونسو که فصل قبل آخرین پیروزی فرمول یک خود را در این پیست به دست آورده بود، در حضور هم وطنانش به جایگاهی بهتر از ششمی دست نیافت و هم تیمیش رایکونن نیز با استراتژی بحث برانگیز فراری هفتم شد. گروژان با قرار گرفتن در ردۀ هشتم، اولین امتیازهای فصل خود و تیم لوتوس را کسب کرد. پرز و هولکنبرگ آخرین امتیازات این مسابقه را برای فورس ایندیا کسب کردند. ورن و کوبایاشی نیز تنها رانندگانی بودند که موفق نشدند مسابقه را به پایان برسانند. مکلارن نیز بار دیگر با عملکردی ناامید کننده، از کسب امتیاز باز ماند و باتن و مگنوسن تنها یازدهم و دوازدهم شدند.

اما به مانند مسابقۀ بحرین، این بار نیز رقابت برای کسب پیروزی بین رانندگان مرسدس، به لطف استراتژی های مختلف در دورهای آخر به اوج هیجان رسید. همیلتون که در آخرین پیت استاپ از لاستیک های هارد استفاده می کرد در مقابل رزبرگ با لاستیک های سریع تر مدیوم در تعقیب وی بود کار بسیار سختی پیش رو داشت اما در نهایت رزبرگ شاید تنها یک دور کم آورد و با اختلاف 0.600 ثانیه نسبت به همیلتون، برای چهارمین مسابقه پیاپی دوم شد تا همیلتون چهارمین پیروزی این فصل خود خود را جشن بگیرد و با 100 امتیاز در رده بندی کلی از رزبرگ 97 امتیازی جلو بیفتد. آلونسو، فتل و ریکاردو هم رقابت تنگاتنگی برای کسب ردۀ سوم دارند.

مسابقۀ کلاسیک و محبوب موناکو، دو هفتۀ دیگر برگزار خواهد شد.