مقایسه بوگاتی توربیون و ریمک نورا

به گزارش دنده 6 – هنوز مبهوت جدیدترین هایپرکار بوگاتی هستیم. توربیون خودرویی است که این برند را وارد عصر الکتریکی می‌کند. البته الکتریکی‌سازی در توربیون به معنای کنار گذاشتن پیشرانهٔ بنزینی نیست. هرچند زمانی که ۵۵ درصد از سهام بوگاتی در اختیار ریمک قرار گرفت خیلی‌ها فکر می‌کردند دوران هایپرکارهای بنزینی این شرکت به پایان رسیده است اما شاید جالب باشد بدانید که دلیل اصلی حفظ پیشرانهٔ بنزینی در هایپرکار جدید بوگاتی مت ریمک بوده است. چه کسی فکر می‌کرد مردی که با ساخت هایپرکارهای تمام الکتریکی شناخته می‌شوند ناجی موتور بنزینی در بوگاتی باشد؟
پس از اتحاد با ریمک، حرکت بوگاتی در مسیر تمام الکتریکی خیلی آسان بود. کافی بود شرکت یک نورا را بگیرد و از آن یک بوگاتی بسازد اما مت می‌دانست این مسیر نیست که مناسب بوگاتی باشد و به همین دلیل ایدهٔ ساخت هایپرکار هیبریدی را مطرح کرد. بااین‌حال، مقامات فولکس‌واگن ازجمله «هربرت دیس» مدیرعامل وقت گروه آلمانی با این ایده مخالف بودند و ریمک حتی بعد از متقاعد کردن دیس، همچنان با مخالفان زیادی در داخل گروه فولکس‌واگن مواجه بود. آن‌ها می‌گفتند هایپرکار بعدی باید الکتریکی باشد زیرا شما تجربهٔ توسعهٔ خودروی هیبریدی ندارید و چگونه می‌خواهید یک خودروی بنزینی توسعه دهید درحالی‌که قبلاً چنین کاری نکرده‌اند؟
بااین‌حال، ریمک نهایتاً حرف خود را به کرسی نشاند و توربیون تحت نظارت مت متولد شد. البته به نظر می‌رسد هایپرکار هیبریدی بوگاتی هنوز هم بر اساس نورا ساخته شده باشد زیرا ساختار کلی و مونوکوک دو خودرو شباهت بسیار زیادی به هم دارد. درهرحال، در توربیون پیشرانهٔ W16 چهار توربوی افسانه‌ای بوگاتی کنار گذاشته و شده و جای آن را یک موتور V16 تنفس طبیعی گرفته که با همکاری کاسورث ساخته شده است. علاوه بر این، سه موتور الکتریکی هم وجود دارد که دوتا در جلو و دیگری در عقب پشت پیشرانهٔ بنزینی نصب شده است و مجموع خروجی را به ۱۸۰۰ اسب بخار قدرت می‌رساند یعنی ۲۰۰ اسب بخار بیشتر از شیرون سوپراسپرت. بااین‌حال، قدرت توربیون هنوز هم اندکی از نورا با ۱۹۱۸ اسب بخار کمتر است. همچنین این هایپرکار کروات از مزیت چهار موتور الکتریکی بهره می‌برد که ۲۳۶۰ نیوتن متر گشتاور را به‌صورت فوری به هر چهارچرخ تحویل می‌دهد.

هرچند محور جلوی توربیون هم به‌صورت الکتریکی نیرو می‌گیرد اما سه موتور الکتریکی بوگاتی قدرت بسیار کمتری از نورا دارند. این سه موتور مجموعاً ۸۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کنند و مابقی نیرو توسط پیشرانهٔ بنزینی تأمین می‌شود. البته با وجود قدرت بیشتر و فقدان گشتاور فوری، از لحاظ حداکثر سرعت برتری با توربیون است زیرا در صورت استفاده از سوئیچ سرعت، سقف سرعت این ماشین به ۴۴۵ کیلومتر می‌رسد درحالی‌که این عدد برای نورا ۴۱۲ کیلومتر است. بااین‌حال، سقف سرعت مهم‌ترین معیار برای ارزیابی یک هایپرکار نیست و احساسی که هنگام تخته کردن پدال گاز به راننده دست می‌دهد هم به همین اندازه مهم خواهد بود و اینجا است که نورا برتری خود را بر توربیون نشان می‌دهد.
هرچند توربیون ظرف تنها ۲ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد که رقم چشمگیری است؛ اما نورا این کار را در ۱.۸ ثانیه انجام می‌دهد. همچنین برتری ریمک فقط در شتاب اولین نیست و این هایپرکار الکتریکی در ادامه هم همچنان به شتاب گیری سریع خود ادامه می‌دهد به‌گونه‌ای که ظرف ۴.۴ ثانیه به سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت، ظرف ۹.۲ ثانیه به ۳۰۰ و در ۲۱.۳ ثانیه به ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این در حالی است که گفته شده توربیون در کمتر از ۵ ثانیه به ۲۰۰، در کمتر از ۱۰ ثانیه به ۳۰۰ و در کمتر از ۲۵ ثانیه به ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
و در آخر به قیمت می‌رسیم یعنی جایی که بازهم برتری با ریمک است زیرا درحالی‌که نورا با قیمت معقول‌تر ۲ میلیون یورو عرضه می‌شود، توربیون تقریباً دو برابر یعنی ۳.۸ میلیون یورو قیمت دارد. همچنین هایپرکار بوگاتی با وجود قیمت گران‌تر خودروی خاص‌تری نخواهد بود زیرا ۲۵۰ دستگاه از آن ساخته خواهد شد درحالی‌که تعداد ساخت نورا به ۱۵۰ دستگاه محدود است؛ اما با وجود همهٔ این‌ها، قطعاً جذابیت توربیون برای علاقه‌مندان ازهرجهت بسیار بیشتر نورا خواهد بود.