مقایسه و شبیه سازی نبرد پیشرفته ترین زیردریایی های آمریکا و روسیه

زیردریایی کلاس ویرجینیا که کلاسSSN-774  نیز نامیده می شود یک زیردریایی هسته ای سریع از نوع زیردریایی تهاجمی است که در خدمت نیروی دریایی آمریکا قرار دارد. این زیردریایی برای انجام ماموریت در طیف گسترده ای از دریاهای باز تا مناطق ساحلی طراحی شده است. این کلاس به عنوان زیردریایی کم هزینه تر از کلاس سی وولف شناخته می شود و جایگزین زیردریایی های کلاس لوس آنجلس گردید. تعداد زیادی از زیردریایی های کلاس لوس آنجلس بازنشسته شدند. همه تعداد زیردریایی های کلاس ویرجینیا تا سال 2043 به نیروی دریایی آمریکا تحویل داده خواهند شد و انتظار می رور تا سال 2060 در خدمت باقی بمانند. باتوجه به بروز رسانی های اخیر در طراحی و ساخت، انتظار می رود تعدادی از این زیردریایی ها تا سال 2070 در خدمت بمانند.

این کلاس در ابتدا با اسم رمز سنتورین توسعه یافت که بعدا به زیردریایی تهاجمی جدید تغییر نام یافت. مطالعات سنتورین در فوریه سال 1991 آغاز شد. زیردریایی کلاس ویرجینیا اولین کشتی جنگی نیروی دریایی ایالت متحده آمریکاست که با کمک برنامه اتوکد و تکنولوژی تجسمی طراحی شده است. تا سال 2007 در حدود 35 میلیون نفر ساعت برای طراحی این کلاس صرف شده بود. حدود 9 میلیون نفر ساعت برای ساخت و تکمیل یک زیردریایی نیاز بود. بیش از 4000 شرکت در ساخت این زیردریایی همکاری کردند. هر زیردریایی برای 14-15 مرتبه ماموریت در طی 33 سال خدمت برنامه ریزی شده است.

در دسامبر 2008 نیروی دریایی قرارداد 14 میلیارد دلاری با جنرال داینامیکز و نورثروپ گرومن برای تحویل 8 زیردریایی امضا کرد. یک زیردریایی در سال 2009 و یکی دیگر در سال 2010 ودر هر یک از سالهای 2011، 2012 و 2013 دو زیردریایی تحویل داده شد. بر اساس قرارداد 18 زیردریایی باید به ناوگان نیروی دریایی تحویل داده شود.

در طرف دیگر زیردریایی روسی کلاس یاسن (درخت زبان گنجشک) که در دسته بندی ناتو سورودوینسک نامیده می شود قرار دارد که جدیدترین زیردریایی هسته ای چند منظوره تهاجمی است. این کلاس بر مبنای کلاس آکولا و آلفا ساخته شده است و پیش بینی می شود که جایگزین زیردریای های تهاجمی عصر شوروی یعنی کلاسهای آکولا و اسکار گردد.

کلاس زیردریایی سورودوینسک توسط اداره طراحی مرکزی مالاخیت طراحی شد. طراحی این زیردریایی ترکیبی از SKB-143 و TsKB-16 است. بنا به مطالعات اولیه زمان شروع 1977 و سال 1985 زمان تکمیل پروژه در نظر گرفته شده بود. ساخت اولین زیردریایی در 21 دسامبر 1993 آغاز شد تا در سال 1995 تکمیل شود  و از سال 1998 بتواند خدمتش را آغاز کند. اما بدلیل مشکلات مالی پروژه با تاخیر مواجه شد و ظاهرا در سال 1996 کاملا متوقف شد. بنا به بعضی از گزارشها تا سال 1999 تنها 10 درصد پروژه انجام شده بود. در سال 2003 با دریافت سرمایه، دوباره کار ساخت و تکمیل این زیردریایی ادامه یافت.
در سال 2004 گزارش شد که ساخت زیردریایی در حال پیشرفت است اما باتوجه به اولویت زیردریایی جدید کلاس بری، زیردریایی سورودوینسک پیش از 2010 تکمیل نخواهد شد. در جولای 2006، یکی از مقامات روسی اظهار داشت که تا سال 2015 دو زیردریایی  کلاس سورودوینسک به نیروی دریایی روسیه ملحق خواهند شد.

در جولای 2009، کار بر روی دومین زیردریایی کلاس سورودوینسک به نام کازان شروع شد. نیروی دریایی روسیه اعلام کرد که از سال 2011 ، هر سال یک زیردریایی چند منظوره به ناوگان دریایی روسیه ملحق خواهد شد. البته لزوما از کلاس سورودوینسک نخواهد بود.

آگوست 2009 بنا بر برآورد اداره آژانس اطلاعات نیروی دریایی آمریکا زیردریایی کلاس سورودوینسک کم صداترین و غیرقابل شناسایی ترین زیردریایی در میان مجموعه زیردریاییهای روسیه و چین می باشد. اگرچه هنوز از زیردریایی آمریکا عقب تر است.
در آوریل 2010 اعلام شد که اولین زیردریایی کلاس سورودوینسک به آب انداخته خواهد شد. اما به دلایل فنی این زمان به تعویق افتاد.
بلاخره در سپتامبر 2011 اولین زیردریایی سورودوینسک K-329 سفر آزمایش خود را در دریا آغاز کرد.
در نوامبر 2011 کشور روسیه قراردادی برای ساخت 4 زیردریایی تا سال 2016 امضا کرد. در جولای 2013 سومین زیردریایی از این کلاس به آب انداخته شد.

در 30 دسامبر 2013 اولین زیردریایی از کلاس سورودوینسک به نیروی دریایی روسیه تحویل داده شد.جشن برافراشتن پرچم و معرفی به نیروی دریایی روسیه در 17 ژوئن 2014 برپا شد.