همه چیز درباره Alfa Romeo AR6/AR8 و Daily با Scudetto

به گزارش دنده 6 – احتمالاً فقط خبره‌های کامل این برند می‌دانند: آلفارومئو مدت‌هاست که خودروهای تجاری می‌سازد. کامیون‌های سنگین بین سال‌های 1930 و 19 67 از خط مونتاژ خارج شدند، مانند خودروی آفرود ماتا در دهه 1950. از سال 1954 تا 1983 آلفا رومئو رومئو (که اشتباه تایپی نیست!) و سری های بعدی F11 تا A12 وجود داشت.

جانشینان این سری حمل و نقل دو وسیله نقلیه هستند که به طور خود به خود بیننده را شگفت زده می کنند: یک فیات دوکاتو و یک Iveco Daily با یک آلفا اسکودتو در کوره. حتماً فتوشاپ در کار است! هرگز چنین چیزی وجود نداشته است! ولی. اما فقط در ایتالیا.

اول از همه: همه چیز در سال 1978 با سرمایه گذاری مشترک به نام “Sevel” شروع شد. این مخفف مخفف “Società Europea Veicoli Leggeri” است که تقریباً “انجمن اروپایی خودروهای تجاری سبک” است. شرکت های فیات و PSA هر کدام 50 درصد سهام دارند که به نوعی پیشروی شبکه امروزی Stellantis است.

اثر بزرگی در آتسا ایتالیا خلق شد که هنوز هم وجود دارد. پیشینه اقتصادی واضح است: توسعه مشترک وسایل نقلیه تجاری باعث صرفه جویی در پول و منابع می شود. نمونه‌های مشابه شامل اولین مرسدس اسپرینتر با نام VW LT، تویوتا همراه با Stellantis یا اخیراً VW T7 Transporter جدید مبتنی بر Ford Transit/Tourneo Custom است.

اما بازگشت به اوایل دهه 1980 به Sevel: از ژانویه 1982، فیات دوکاتو I و همچنین سیتروئن C25، پژو J5 و تالبوت اکسپرس (نوع 280) تا آگوست 1990 به عنوان خودروهای تجاری سبک از خط مونتاژ خارج شدند.

سرمایه گذاری مشترک با وسایل نقلیه تقریباً یکسان از پنج و در نهایت سه مارک اصلی دو شریک همکاری نشان داده می شود. اولین نسل دوکاتو تا حد زیادی مشابه پژو J5، سیتروئن C25 و تالبوت اکسپرس است. در ایتالیا نیز دوکاتو با نام آلفارومئو AR6 از آوریل 1985 تا دسامبر 1989 عرضه شد. چرا اینقدر دیر؟ خب، در این مرحله، تصاحب آلفا توسط فیات نزدیک است. و پس از توقف A12، به نظر می رسد که برند مبتنی بر Arese همچنان شاهد یک پایگاه مشتری برای خودروهای تجاری سبک است.

ظاهراً به اندازه‌ای بزرگ است که می‌توان در قالب آلفارومئو AR8 یک قدم جلوتر رفت. از سال 1973، فیات، آلفارومئو و Officine Meccaniche (OM) در حال توسعه یک حمل‌ونقل بزرگ به عنوان سری S فیات هستند که در نهایت در سال 1978 با نام فیات دیلی ارائه شد. این مجموعه بعداً استاندارد شد تا Iveco Daily را تشکیل دهد.

مانند AR6 بعدی، آلفارومئو AR8 نیز فقط در ایتالیا موجود است. سری AR در ابتدا شامل سه مدل پایه است: «30 AR.8»، «35 AR.8» و «40 AR.8» که وزن آنها بین 1300 تا 2000 کیلوگرم متغیر است.

تمامی مدل ها به همان موتور دیزلی «فیات سوفیم 8140»، موتور 4 سیلندر با تزریق غیر مستقیم و پیش محفظه مجهز هستند. این موتور 2445 سی سی حجم دارد و 72 DIN اسب بخار در 4200 دور در دقیقه تولید می کند. گیربکس دارای پنج دنده جلو و یک دنده عقب است.شاسی با پرتوهای طولی C خود، معیارهای خودروهای تجاری سنگین‌تر را برآورده می‌کند. در محور جلو نیز ترمزهای دیسکی وجود دارد. کابین راننده یک وسیله نقلیه نیمه جلو با محور جلو در جلوی درها است.

این سری در مجموع شامل کمتر از 40 نسخه با فاصله بین محورها و ارتفاعات مختلف است که برای حمل و نقل کالا و افراد در قالب مینی بوس مناسب است.هنگامی که سری مدل برای اولین بار در سال 1979 تجدید نظر شد، تعداد نسخه ها به 57 افزایش یافت.

در 1 ژانویه 1981، کارخانه آلفارومئو “Apomi” در Pomigliano d’Arco، در نزدیکی ناپل، جایی که موتورهای هواپیما و تمام مدل های خودروهای تجاری این برند تولید می شوند، به یک شرکت تابعه دوگانه تبدیل شد که یکی از آنها به “ARAVIO” تغییر نام داد. و تبدیل به آلفارومئو آویو شد، در حالی که دیگری در حال حاضر “ARVECO” نامیده می شود و تابع بخش “آلفا رومئو ویکولی تجاری” است.

در هفتمین سالن خودروهای صنعتی و تجاری تورین در ماه می 1981، آلفارومئو به طور رسمی سری دوم AR8 را ارائه کرد. این سری دوم با یک فضای داخلی اصلاح شده مشخص می شود. علاوه بر این، به لطف یک موتور توربو جدید که حجم آن ثابت است، اما خروجی آن به 95 اسب بخار افزایش می یابد، عملکرد بهتری دارد.

محدوده مدل نیز با نسخه های جدید “Minibus” و “Scuolabus”، یک وسیله نقلیه بسیار خاص که در ایتالیا تنظیم می شود، و همچنین یک نسخه “استیشن واگن” در حال بازتعریف است. این محدوده اکنون شامل 44 نوع است. در همان سال 1981، فیات دوکاتو و نوع آن با برند آلفارومئو AR6 معرفی شدند. تولید سری AR8 تا پایان سال 87 ادامه خواهد داشت. از 1 ژانویه 1988، آلفارومئو دیگر وسایل نقلیه تجاری را به بازار عرضه نمی کند، بلکه فقط خودرو را به بازار عرضه می کند. سری حرفه ای فیات جای آن را می گیرد.