پرواز پایانی استارشیپ چگونه بود؟
شرکت اسپیسایکس در پرواز آزمایشی چهارم با موشک استارشیپ به موفقیتی در زمینه ورود مجدد به جو و فرود نرم در اقیانوس رسید و دادههای ارزشمندی به دست آورد که برای ماموریتهای فضایی آینده از جمله فرود بر ماه در برنامه آرتمیس مفید خواهند بود.
به گزارش دنده6 از سوپرکلاستر، پرتابگر فوقسنگین استارشیپ به طول ۱۲۲، یک پرتابگر دومرحلهای با قابلیت استفاده مجدد و در حال توسعه توسط شرکت اسپیسایکس از سال ۲۰۱۲ است. این پرتابگر همراه با یک بوستر (تقویتکننده) به نام بوستر سوپر هوی ۱۱ هفته گذشته از پایگاه هوایی در تگزاس پرتاب شد. این پرتاب باعث شد مهندسان دادههای ارزشمندی به دست آورند و ضمن تایید تغییراتی نسبت به پروازهای قبلی، به نقاط عطفی در خصوص قابلیت استفاده مجدد پرتابگر دست یافتند.
استارشیپ با ۳۲ موتور راپتور از مجموع ۳۳ موتور، پرواز را شروع کرد و مطابق مسیر طراحی شده اوج گرفت. پس از جداسازی مرحله داغ، بوستر (تقویت کننده) «سوپر هوی» بازگشت و ۷ دقیقه و ۲۴ ثانیه پس از شروع پرواز، با موفقیت یک فرود نرم را در خلیج مکزیک انجام داد.
یکی از هدفهای کلیدی برای این پرواز اثبات عملیاتی یک فرود نرم روی آب برای بوستر سوپر هوی بود. برای این پرواز، شرکت اسپیس ایکس با اصلاح سختافزارها داخل محفظههای اکسیژن قابلیتهای پیشرانی را بهبود بخشید تا اشکالات پروازهای قبلی را برطرف کند.
استارشیپ نیز به مسیر طراحی شده خود ادامه داد و با سرعت ۲۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در ساعت به ارتفاع نزدیک به ۱۵۱ کیلومتری رسید. در این زمینه نیز اشکالات پروازهای قبلی برطرف شد، ۴۵ دقیقه پس از برخاستن از زمین، منظره از استارشیپ شروع به انتقال کرد در زمانی که این موشک وارد اتمسفر زمین شد و با سرعت بیش از ۲۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در ارتفاع ۱۰۷ کیلومتری حرکت میکرد.
پرواز۴ اطلاعات زیادی برای گروههای کارشناسی اسپیسایکس فراهم کرد که میتواند به این شرکت در کنار اداره کل ملی هوافضای ناسا برای تحقق هدفهای بلندپروازانه استارشیپ برای فرود آوردن فضانوردان روی کره ماه در ماموریت آرتمیس یاری برساند. این آزمایش همچنین انتخاب جنجالی اسپیس ایکس برای استفاده از فولاد ضدزنگ به جای کامپوزیتهای کربنی که سبکتر هستند را تایید کرد.
اسپیس ایکس بر اساس فرود دقیق سوپر هوی در خلیج مکزیک تلاش خواهد کرد بزرگترین و قویترین تقویتکننده راکت جهان را روی سکوی پرتاب فرود آورد.