پنج سوپراسپرت مدرن که روح پورشه کاررا GT را دارند

به گزارش دنده 6 – اگر از عشق ماشین‌ها بپرسید بهترین سوپرکار بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ کدام است، پاسخ اکثر آن‌ها احتمالاً پورشه کاررا GT خواهد بود. این دستاورد بسیار بزرگی است خصوصاً با توجه به اینکه در این بازهٔ زمانی سوپرکارهای فوق‌العادهٔ زیادی مثل فراری انزو، بوگاتی ویرون و پاگانی زوندا هم ساخته شدند؛ اما چرا کاررا GT این‌قدر قابل‌احترام است؟ دلایل متعددی برای این موضوع وجود دارد اما مهم‌تر از همه اینکه کاررا GT آخرین سوپرکار واقعاً آنالوگ جهان بود که آن را در دنیایی که سازندگان سوپراسپرت بیشتر به تکنولوژی متکی هستند تا راننده، بسیار ترسناک می‌کرد.

در کاررا GT فقط ترمز ABS و یک کنترل کشش ابتدایی وجود داشت که فقط برای جلوگیری از چپ کردن ماشین روی جاده‌های خیس در نظر گرفته شده بود. البته در آن سال‌ها کنترل پایداری هم وجود داشت اما پورشه ترجیح داد از آن استفاده نکند تا سوپرکارش تا حد امکان خالص باشد. حال اخیراً هنسی در ادعایی جنجالی، اعلام کرده که قصد ساخت سوپراسپرتی آمریکایی را دارد که جانشین واقعی کاررا GT باشد. پس از اعلام این خبر، نشستیم و فکر کردیم که آیا خودروی مدرنی ساخته شده که روح کاررا GT را داشته باشد؟ پاسخ منفی است اما سوپرکارها و هایپرکارهایی هستند که عناصر خاصی از فرمول کاررا GT را در ذات خود دارند.

۵-مرسدس AMG One
پیشرانهٔ فرمول یک

این دو ماشین ۲۰ سال باهم اختلاف سن دارند اما ریشهٔ پیشرانهٔ هردو به فرمول یک بازمی‌گردد. البته پیشرانهٔ کاررا GT ابتدا قرار بود در خودروهای لمانز استفاده شود اما این برنامه کنار گذاشته شد و سپس کانسپت کاررا GT در سال ۲۰۰۰ آن‌قدر سروصدا به راه انداخت که پورشه متقاعد به تولید آن شد. بااین‌حال، پیشرانهٔ V10 پورشه پیش از لمانز برای فرمول یک در نظر گرفته شده بود. پورشه به‌طور مخفیانه این پیشرانه را برای تیم فرمول یک آروز طراحی کرده بود اما پس‌ازاینکه فوت‌ورک بیشتر سهام آروز را خرید، تصمیم گرفت از پیشرانهٔ امتحان پس دادهٔ V12 پورشه استفاده کند. به همین دلیل، موتور V10 در سال ۱۹۹۲ کنار گذاشته شد و در سال ۱۹۹۹ پورشه برای مسابقات لمانز دوباره سراغ آن رفت. بااین‌حال، این موتور نهایتاً در سینهٔ کاررا GT قرار گرفت. نسخهٔ مسابقه‌ای این موتور ۵.۵ لیتر حجم داشت اما در نسخهٔ تولیدی پورشه حجم موتور را به ۵.۷ لیتر افزایش داد و تغییرات دیگری مثل جایگزینی سوپاپ‌های بادی با نمونه‌های فنری معمولی را هم در آن اعمال کرد. از سوی دیگر، مرسدس AMG One قصد داشت نشان دهد می‌توان از پیشرانه‌های فرمول یک دوران هیبرید در یک هایپرکار جاده‌ای استفاده کرد. البته این اصلاً کار آسانی نبود و به مأموریت بسیار پیچیده‌ای تبدیل شد که مرسدس AMG را سال‌ها درگیر کرد. بااین‌حال، نهایتاً مردان افلترباخ از پس این چالش برآمدند.

۴-دوج وایپر
شخصیت عصبانی

وایپر و کاررا GT سه ویژگی مشترک دارند: پیشرانهٔ V10، گیربکس دستی و شخصیت وحشی و عصبانی. بااین‌حال، شباهت‌ها در همین‌جا به پایان می‌رسد زیرا وایپر سوپرکاری موتور جلو و محرک عقب است درحالی‌که پیشرانهٔ کاررا GT در وسط نصب شده است. علاوه بر این، سوپرکار پورشه یک شگفتی تکنولوژی بود درحالی‌که دوج در وایپر از فرمول سادهٔ ماسل کارها استفاده کرد. از سوی دیگر، شخصیت این دو ماشین شبیه هم است. وایپر تا زمانی که با آن مدارا کنید رام است اما اگر بخواهید کمی با پدال گاز بازی کنید وحشی خواهد شد. کاررا GT همین شخصیت را داشت و خودروی ترسناکی بود. این ماشین در تصادفی مشهور باعث کشته شدن پل واکر شد و حتی شکایت دختر وی از پورشه را به دنبال داشت.

۳-آستون‌مارتین والور
گیربکس دستی اختصاصی

زمانی که کاررا GT معرفی شد، گیربکس‌های اتوماتیک با پدال‌های پشت فرمان (پَدِل شیفت) بسیار محبوب شده بودند و حدود نیمی از سوپراسپرت‌های آن زمان مثل فراری انزو و آستون‌مارتین ونکوئیش به این نوع گیربکس مجهز بودند؛ بنابراین، پورشه هم می‌توانست همین کار را انجام دهد و کاررا GT را به گیربکس دوکلاچهٔ مشهور خود مجهز کند. بااین‌حال، آلمانی‌ها می‌خواستند لذت ناب رانندگی خالص را ارائه کنند و بنابراین باید از گیربکس دستی استفاده می‌کردند اما گیربکس دستی که بتواند قدرت موتور V10 را تحمل کند وجود نداشت و به همین دلیل پورشه اقدام به ساخت یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی اختصاصی با کلاچ کامپوزیت سرامیکی کرد. آستون‌مارتین هم که زودتر از بقیه گیربکس‌های پدل شیفت را به کار گرفته بود، بیست سال پس از کاررا GT در مدل تولید محدود والور سراغ یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی رفت.

۲-لکسوس LFA
پیشرانهٔ V10 پیشرفته

از زمان کاررا GT تاکنون خودروهای V10 زیادی ساخته شده‌اند اما فقط یکی از آن‌ها می‌تواند از لحاظ تکنولوژی و صدای موتور با سوپرکار پورشه رقابت کند. پیشرانهٔ V10 لکسوس LFA نسبت به خودروهایی مثل لامبورگینی هوراکان و دوج وایپر کوچک‌تر است و زاویهٔ ۷۲ درجه دارد اما می‌تواند تا ۹ هزار rpm دور بگیرد و یکی از پیشرانه‌هایی محسوب می‌شود که سریع‌ترین دورگیری را دارد. این موتور به لطف پیستون‌های فورج‌کاری شده، آن‌قدر سریع دور می‌گیرد که دورسنج آنالوگ نمی‌توانست همپای آن پیش برود و به همین دلیل لکسوس اقدام به توسعهٔ یک صفحه آمپر دیجیتالی LCD کرد.

۱-فورد موستانگ GTD
سیستم تعلیق پوشراد

سیستم تعلیق پوشراد بیشتر در خودروهای فرمول یک استفاده می‌شود اما پورشه کاررا GT به این سیستم مجهز بود و سوپرکار موستانگ GTD هم در عقب از همین نوع تعلیق بهره برده است. تعلیق پوشراد از دو بازوی کنترلی مثل تعلیق دو جناقی تشکیل شده است اما بجای نصب کمک‌فنر روی جناقی‌ها، یک میلهٔ مستحکم به توپی چرخ‌ها متصل می‌شود که به آن پوشراد گفته می‌شود. این میله در سمت دیگر به کمک‌فنرها متصل است که معمولاً به‌صورت افقی نصب می‌شوند. بدین ترتیب، با حرکت چرخ‌ها به بالا در اثر ناهمواری‌های مسیر، پوشراد به کمک‌فنرها فشار وارد می‌کند. این نوع سیستم تعلیق نه‌تنها وزن کمتری دارد بلکه ازآنجایی‌که موازی با زمین نصب می‌شود، مرکز ثقل را کاهش می‌دهد و باعث جریان هوای بهتر در اطراف چرخ‌ها می‌شود.