پژو از جان ایران چه می خواهد؟

با پوزش از همه عزیزانی که چند متن اخیر را خوانده اند و چیزی بجز آزردگی خاطر نصیبشون نشده. در فن نویسندگی گاها نویسنده جملات معترضه ای که با متن اصلی نوشته در تضاد است مینویسد که به چیزی متهم نشود.در اینجا مفهوم متن اصلی در دومین نوشته من استفاده و بهره بردن ساده تر از توان تکنولوژی کشورها و شرکتهای خارجی معتبراست که در زمینه تولید خودرو بسیار پیسرفته تر از ما هستند و برای اینکه اتفاقا به بیگانه پرستی متهم نشوم جمله اولیه را نوشتم که بدیهی است همه ما از تولیدات با کیفیت و به روز ایرانی حمایت میکنیم و آرزوی پیشرفت ایران را تا رسیدن به این حد داریم.کسی که دیدگاه فاشیستی داشته باشد میگوید درها را ببندید و سوار کالسکه دست ساز میشویم تا زمانی که خودمون بتونیم ماشین درست کنیم نمیگوید حالا که خودروساز واقعی نشدیم اینقدر برای شرکتهای معتبر طاقچه بالا نگذاریم.متاسفانه یکی از ایرادهای ما این است که پیرامون یک موضوع کمترین مطالعه را نمیکنیم و صرفا به داشته های ذهنی خودمون بسنده میکنیم اگر کسی متن مصاحبه آقای یکه زارع پس از 10ساعت گفتگوی سنگین با آقای ماکسیم پیکا مدیرعامل پژو را خوانده باشدو از پیش شرطهای بسیار زیاد و سنگینی که برای همکاری با پژو قرار داده اند آگاهی داشته باشد بهتر متوجه مفهوم اصلی صحبت من میشود.لازم به ذکر است زمانی که قرار بود با رنو برای تولید ال90 بعنوان جایگزین پیکان (دقت کنید برای جایگزینی پیکان) تفاهم نامه و قرار داد بسته شود همین گفته ها و همین سخت گیریها و سنگ اندازیها اینقدر انجام شد و ادامه پیدا کرد تا اینکه 3سال این قرارداد به تاخیر افتاد و از نظر قیمتی نه تنها نمیشد دیگر تندر را جایگزین پیکان دانست بلکه باید جایگزین خودروهای بسیار گرانقیمتتر میشد.همان زمان همین آقای پیکا مدیر عامل رنو بود و بسیاری از متخصصان بیطرف صنعت خودرو خط مشی رنو را متفاوت از پژو اعلام کردند (و چه بسا اکنون نیز همان خط مشی که در رنو داشته را دنبال میکند) و از اینکه رنو با دیدگاه انتقال تکنولوژی و آموزش قطعه سازان ایرانی  به میدان اومده بسیار خرسند بودند اینکه ما در سطح ال90 موندیم و حتی حاضر به آوردن مدل فیس لیفت اون هم نشدیم دیگر تقصیر رنو نیست بلکه ناشی از 1-سطح بهره وری بسیار پائین در بنگاههای اقتصادی ایران و از جمله خودروسازان بزرگ است و 2- نادیده گرفتن خواسته های مشتری و صرفا تولید خودروهائی با حاشیه سود بسیار بالا ست که در تمامی خودروهای قدیمی ولی در دست تولید در ایران وجود دارد.شرایطی که آقای یکه زارع مدیرعامل ایران خودرو بعنوان خط مشی و سیاستهای ایران خودرو برای همکاری با پژو اعلام کرده شامل سرمایه گذاری مستقیم پژو در ایران برای ساخت کارخانه های جدید خودروسازی البته با نام ایران خودروو انتقال صددرصد تکنولوژی و در اختیار قرار دادن تمامی کانالهای صادراتی پژو در اختیار ایران خودرو و….  و این در زمانی است که از نظر تکنولوژی  طرف ضعیف ما هستیم و از نظر نیازمند بودن به خودروهای مناسب و به روز باز هم طرف ضعیف ما هستیم. خوب اگر واقعا روی این خواسته ها اصرار بشه تنها یک معنی دارد و اون اینه که نمیخواهیم اجازه بدیم شرکتهای معتبر وارد بازار ایران شوند

آقای سیامک مطالبی در خصوص کشورهای خلیج فارس مطرح کرده اند که هیچ ارتباطی با این بحث ندارد.در مفاهیم مدیریت سیستمها اصطلاحی داریم بنام benchmarking که ترجمه این کلمه یعنی الگوبرداری منتها این کلمه از سطح یک واژه فراتر میرود و تبدیل به یک سیستم شده است و تنها افراد خاصی که آموزشهای لازم را ببینند میتوانند بعنوان الگوبردار برای یک سازمان کار کنند.که توضیحات کامل آن در حوصله این گفتار نمیگنجد. یکی از برداشتهای اشتباه در ایران در باره همین الگوبرداریست.بسیار پیش آمده که از مسولین دولتی سفرهای اروپائی رفته اند و آنچه که از ظاهر کارها دیده اند بعنوان الگو در ایران پیاده کرده اندو موجب تخریب عظیم روحیه نیروی انسانی و سرمایه  شده اندومثالی میزنم در سال 1382 قانونی وضع شد که سازمانهای دولتی به هیچ عنوان استخدام رسمی نداشته باشند و با کارشناسان و سایر نیروهای خدماتی با قراردادهای موقت نیازها را برطرف کنند وقتی دلیل اصلی این موضوع را جویا شدند  پاسخ این بود که ما در سفری که به آلمان رفته ایم آلمان هم استخدام رسمی نداشته اند  منتها در اینجا یک نکته بسیار ظریف وجود دارد که وضعیت آلمان را با ایران به کلی متفاوت میکند و آن این بود که با توجه به رشد منفی جمعیت در آلمان و همچنین نیازمند بودن آلمان به تامین نیروی کاری که بیشتر از ترکیه تامین میشود این نیروی کار آلمان است که زیر بار استخدام رسمی و مقید کردن خود نمیرود و نفر میخواهد در صورتی که شرکتهای دیگر پیشنهادهای بهتری دادند سریع خود را به اون شرکت منتقل کند.حال غرض از این همه قلم فرسائی وضعیت ایران در زمینه صنعت خودرو با کشورهای حوزه خلیج فارس هیچ سنخیتی ندارد که ما بخواهیم وضعیت ایران را با اونها قیاس کنیم و یا از اونها الگوبرداری کنیم.بحث خودروسازی و مونتاژ و به طور کلی صنعت خودرو در ایران قدمتی بیش از 50 سال دارد و در این زمینه خوب یا بد بسیار سرمایه گذاری شده و بسیاری از نیروی کار ایران در این بخش کار میکنند نه یکشبه میشه کلا این همه نهاده را از ریشه کند و دقیقا راه کشورهای خلیج فارس را پیش گرفت و نه میشه یک شبه از آخرین تکنولوژی روز استفاده کرد.بسیار موضوع پیچیده ایست که حقیقتا اظهار نظرهای اینگونه از توان فردی مثل من که از دور دستی بر آتش صنعت دارم خارج است.با بیان این موضوع که ایران خودرو و به قولی ایران ناسیونال در سال 1347 6مدل پیکان و حتی پیکان دنده اتوماتیک تولید میکرد شاید کمی موجب انبساط خاطر شود و اینکه چه بر سر خودروسازی ما اومده که پس از 47سال از آن زمان تغییر یک داشبورد پلاستیکی برای 405 حتی پس از تصمیم گیری در این مورد اینقدر زمان میبرد و یا در جواب کسی که پرسیده بود چرا عکسهای جدیدتر همین ماشینهای فقط چراغ عوض شده در سایت ایران خودرو قرار نمیدهید پاسخ این بود که هزینه عکسبرداری حرفه ای از ماشین زیاد است.خدا بداد ما برسد مائی که هزینه عکس گرفتن یک ماشین برامون کمرشکن میشود دیگر چگونه میخواهیم واحدهای تحقیق و توسعه را راه اندازی کنیم.در پایان آقای سیامک زحمت بکشند تعریف جامعی از منافع ملی رو برای ما بیان کنند که خدائی نکرده در چند دقیقه در ابتدای  متن نوشته شده ایشان که به فاشیست متهم شدیم در پایان نوشته به وطن فروشی متهم نشویم . اینهمه اتهام برای این بود که من پرسیدم چرا برای کار با شرکتهای معتبر اینقدر سخت گیری میکنید نه در باره خلیج فارس صحبت کردم نه کاری به کار منافع ملی داشتم نه دعوت کردم که بیگانه ها را بکشیم و نه و نه های دیگر.یک سئوال ساده جوابشو میدونید بفرمائید ما هم روشن بشیم. نمیدونید شما هم مثل من صبر کنید شاید کسی پاسخ داد.

جناب سیامک ابتدا یک سئوال از شما دارم لطفا به صورت مختصر پاسخ بدید سپس وارد بحث شما و دوستان متخصص شما در مخابرات میرویم که چه تلاشهائی که نکردید که اینترنت را اینترانت کنید و … منتها قدرت طوفان ارتباطات به حدی بوده که تاکنون بطور کامل موفق به آن نشدید.بگذریم تا بعد و اما پرسش: برداشت خودتون رو از نوشته های من بصورت مختصر بیان بفرمائید.راهکاری که من پیشنهاد دادم در خصوص مسئله برگشتن پژو چی بوده که اینچنین شما را بر آشفته و راهکار شما برای موضوع برگشتن پژو چی هست .ببینید روی موضوع برگشتن پژو تاکید دارم لطفا بحثهای متفرقه نکنید بحثی که در اینجا مطرح شده موضوع قرارداد با پژوست نه تعیین تکلیف صنعت خودروایران.