کشیده‌ترین خودروهای آمریکایی تاریخ
طی چهار دهه گذشته، خودروها به دلایل مختلفی کوچک‌تر شده‌اند اما در گذشته طول بیشتر برای خودروسازان آمریکایی به معنای قدرت بود.
به گزارش دنده 6 – سال‌ها است که خودروها از ابعاد کلی گرفته تا اندازه پیشرانه، کوچک‌تر شده‌اند. این کار که به لطف راه‌حل‌های هوشمندانه مهندسی صورت گرفته، رانندگی با خودروها را آسان‌تر کرده و مهم‌تر از آن، باعث سهولت در پارک کردن شده است؛ اما درحالی‌که امروزه تناسبات درست یکی از مهم‌ترین فاکتورها در توسعه خودرو محسوب می‌شود، در دورانی، این آخرین چیزی بود که به ذهن طراحان و مهندسان در آمریکا می‌رسید؛ بنابراین، بدون توضیح بیشتر قصد داریم در ادامه با کشیده‌ترین خودروهای سواری در تاریخ خودروسازی آمریکا آشنا شویم.
لینکلن کانتیننتال مارک V سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹
طول: ۵,۸۵۹ میلی‌متر
نام کانتیننتال در فورد تاریخچه‌ای طولانی دارد. این خودرو ابتدا به‌عنوان یکی از محصولات لینکلن متولد شد، سپس به برندی مجزا تبدیل شد و درنهایت طی شش نسل آخر، دوباره زیر چتر لینکلن قرار گرفت. در سال ۱۹۷۷، نسل جدید کانتیننتال با نام مارک V معرفی شد. این ماشین مثل پیشینیان خود، کوپه پرچم‌دار لینکلن بود که با هدف رقابت با کادیلاک الدورادو ساخته می‌شد. مارک V تنها دو سال با پیشرانه‌های ۶.۶ لیتری V8 و ۷.۵ لیتری V8 تولید شد. این ماشین با طول ۵,۸۵۹ میلی‌متر، پنجمین خودروی سواری بزرگ در تاریخ آمریکا و کشیده‌ترین کوپه ساخت این کشور محسوب می‌شود.
پونتیاک گرند سافاری سال‌ها ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶
طول: ۵,۸۷۵ میلی‌متر
گرند سافاری جدید که در سال ۱۹۷۱ معرفی شد، به استیشن فول سایز پرچم‌دار پونتیاک تبدیل شد. برخلاف مدل‌های کاتالینا، بونویل و گرند ویل که بر اساس پلت‌فرم فول سایز B-Body جنرال موتورز ساخته شده بودند، گرند سافری از پلت‌فرم C-Body مشترک با الدزمبیل کاستوم کروزر و بیوک استیت استفاده می‌کرد. این خودرو با تریم بیرونی چوبی، کابین لوکس وینیلی و پیشرانه‌های ۶.۶ لیتری یا ۷.۵ لیتری V8 تولید می‌شد. نسل اول گرند سافاری از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۹ تولید شد و طی این سال‌ها به‌روزرسانی‌ها و تغییرات زیادی را تجربه کرد که منجر به ایجاد طول و عرض‌های مختلفی شد اما مدل‌های تولید ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶، کشیده‌ترین نسخه بودند. این استیشن لوکس با ۵,۸۷۵ میلی‌متر طول، کشیده‌ترین خودروی تولید تاریخ پونتیاک محسوب می‌شود.
الدزمبیل ۹۸ سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۵
طول: ۵,۹۰۳ میلی‌متر
اولین نسل الدزمبیل ۹۸ در سال ۱۹۴۱ عرضه شد و یک سال بعد کنار رفت. سپس این مدل در سال ۱۹۴۶ بازگشت و تا سال ۱۹۹۶ به‌طور مداوم طی چهارده نسل تولید شد. از بین تمام این نسل‌ها، نسل نهم بیشترین طول را داشت. این نسل از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۶ تولید شد اما مدل‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۷۵ با ۵,۹۰۳ میلی‌متر طول، کشیده‌ترین نمونه بودند. این به دلیل اضافه شدن سپرهای مقاوم در برابر برخورد با سرعت ۸ کیلومتر بر ساعت بود که در سال ۱۹۷۴ الزامی شد و چند سانتی‌متر به طول خودرو اضافه کرد. الدزمبیل ۹۸ در نسل نهم از یکی از بزرگ‌ترین پیشرانه‌های این بخش یعنی ۷.۵ لیتری V8 راکت استفاده می‌کرد.
ایمپریال لبارون سال ۱۹۷۳
طول: ۵,۹۷۷ میلی‌متر
ایمپریال که اولین بار در سال ۱۹۲۶ معرفی شد، محصول پرچم‌دار کرایسلر بود. از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ اما ایمپریال به برند لوکس و مستقلی تبدیل شد که فقط یک مدل خودرو تولید می‌کرد. ایمپریال در طول دوران استقلال از کرایسلر، در پنج نسل تولید شد که نسل چهارم کشیده‌ترین بود. این سدان عظیم‌الجثه با پیشرانه ۷.۲ لیتری تولید می‌شد و در مدل ۱۹۷۳ به‌منظور مطابقت با قوانین جدید فدرال، به سپرهای بزرگ‌تری مجهز شد. با این سپرها، طول خودرو به ۵,۹۷۷ میلی‌متر رسید و ایمپریال لبارون را به کشیده‌ترین خودروی غیرلیموزین جهان تبدیل کرد.
کادیلاک فلیت‌وود ۷۵ سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶
طول: ۶,۴۰۶ میلی‌متر
کادیلاک ۷۵ در بیشتر طول دوران عمر خود، یک لیموزین بود و بنابراین همیشه طول بسیار زیادی داشت. درواقع، می‌توانستیم کل این لیست را با نسل‌های مختلف ۷۵ پر کنیم ولی به خاطر تنوع، فقط کشیده‌ترین نسخه آن را ذکر می‌کنیم. این مدل که از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۵ تولید می‌شد، مثل پیشینیان خود، اوج تجمل و راحتی کادیلاک محسوب می‌شد. هرچند کادیلاک ۷۵ در نسخه معمولی پنج‌نفره هم تولید می‌شد اما باشکوه‌ترین نسخه آن، نه‌نفره بود که ۶,۴۰۶ میلی‌متر طول داشت. درحالی‌که نسخه پنج‌نفره یک سدان چهاردر لوکس معمولی بود، نسخه نه‌نفره بیشتر برای جابجایی افراد برجسته و سلبریتی‌ها استفاده می‌شد. برای نیرو بخشیدن به این خودروی عظیم، جنرال موتورز بزرگ‌ترین پیشرانه خود یعنی ۸.۲ لیتری V8 را در نظر گرفته بود اما چون این سری از کادیلاک ۷۵ در دورانی ساخته شد که قوانین آلایندگی سخت‌گیرانه‌ای اعمال شدند، این پیشرانهٔ بزرگ بسته به سال فقط بین ۱۹۰ تا ۲۰۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.
