کلاسیک ترین خودروهای مردمی

به گزارش دنده 6 – تخمین زده می‌شود که حدود ۱.۲ میلیارد خودرو در سراسر جهان در حال استفاده است و هرسال حدود ۹۵ میلیون دستگاه هم به این تعداد اضافه می‌شود. این روزها چرخهٔ عمر خودروها کوتاه‌تر شده، انتخاب‌ها بسیار گسترده‌تر شده و رقابت در بازار داغ‌تر از همیشه شده است. قبلاً اما اصلاً این‌طور نبود و برخی خودروها سال‌ها و حتی دهه‌ها روی خط تولید می‌ماندند و طی این سال‌ها فروش بسیار زیادی را تجربه می‌کردند. ازاین‌رو، در ادامه قصد داریم با خودروهایی که ملت‌ها را روی چرخ سوار کردند و به ما استقلال دادند آشنا شویم.

فورد مدل T سال ۱۹۰۸

مدل T اولین خودروی تولید انبوهی بود که در تیراژ بسیار بالا ساخته شد و آمریکا را روی چرخ قرار داد. بیش از ۱۵ میلیون دستگاه از این ماشین ساخته شد و زمانی نیمی از تمام خودروهای آمریکا مدل T بودند. با افزایش راندمان تولید، این خودرو ارزان‌تر شد و تا سال ۱۹۲۷ به تولید رسید.

فولکس‌واگن بیتل سال ۱۹۳۸

هرچند بیتل اولین بار قبل از جنگ جهانی دوم معرفی شد اما پس از جنگ بود که جهان را فتح کرد. بیتل بیش از نیم قرن با همان شکل و شمایل اولیه روی خط تولید ماند و بیش از ۲۱ میلیون دستگاه از آن ساخته شد. فولکس‌واگن بعداً نیز بیتل را با استفاده از پلت‌فرم گلف احیا کرد.

سیتروئن ۲CV سال ۱۹۴۸

۲CV یکی از شناخته‌شده‌ترین خودروها در سراسر جهان است. این یک خودروی مردمی واقعی بود زیرا تلاش برای کاهش هزینه‌ها در آن به حداکثر رسیده بود. ۲CV بیش از ۴۰ سال روی خط تولید ماند و مجموعاً با احتساب مدل‌هایی که بر اساس آن ساخته شد مثل ژیان و مهاری، تعداد تولید آن به بیش از ۹ میلیون دستگاه رسید.

ب‌ام‌و ایزتا سال ۱۹۵۵

این خودروی کوچک در اصل توسط شرکت ایتالیایی ایزو طراحی شد اما بعداً ب‌ام‌و امتیاز تولید آن را خرید. ایزتا توسط شرکت آلمانی بسیار بهبود پیدا کرد و حتی در نسخهٔ بزرگ‌تری به نام ب‌ام‌و ۶۰۰ هم به تولید رسید. ایزتا به پرفروش‌ترین خودروی تک سیلندر جهان تبدیل شد.

فیات ۵۰۰ سال ۱۹۵۷

۵۰۰ با پیشرانهٔ ۴۹۹ سی‌سی هوا خنک در عقب، ظرفیت حمل چهار نفر و سیستم تعلیق مستقل در جلو و عقب، برداشت ایتالیایی‌ها از یک خودروی اقتصادی بود. این خودرو به نمادی از احیای ایتالیا پس از جنگ جهانی دوم تبدیل شد. ۵۰۰ تا سال ۱۹۷۵ تولید و نزدیک به ۳.۹ میلیون دستگاه از آن ساخته شد.

موریس مینی سال ۱۹۵۹

مینی را شاید بتوان بهترین جانمایی قطعات در تاریخ خودروسازی دانست زیرا ۸۰ درصد از حجم کل خودرو به کابین سرنشینان اختصاص داشت. این همچنین اولین خودرویی بود که به طبقهٔ خاصی از مردم اختصاص نداشت. مینی تا سال ۲۰۰۰ روی خط تولید ماند و ۵.۳ میلیون دستگاه از آن ساخته شد.

رنو ۴ سال ۱۹۶۱

رنو ۴ قطعاً جایی در لیست آرزوهای اکثر علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک ندارد اما با ساخت ۸ میلیون دستگاه نمی‌توان محبوبیت آن را انکار کرد. این همچنین اولین خودروی دیفرانسیل جلوی رنو بود و تولید آن تا سال ۱۹۹۲ ادامه پیدا کرد.

هیلمن ایمپ سال ۱۹۶۳

ایمپ برای رقابت با مینی ساخته شد و هرچند روی کاغذ به نظر می‌رسید توان این کار را داشته باشد اما در دوران ابتدایی عرضه با مشکلات قابلیت اطمینان مواجه بود. هرچند بعداً این مشکلات برطرف شدند اما متأسفانه تصویر ایمپ خراب شده بود و تا سال ۱۹۷۶ که از روی خط تولید کنار رفت نتوانست بیشتر از ۴۴۰ هزار دستگاه بفروشد.

فورد موستانگ سال ۱۹۶۴

هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد که موستانگ این‌قدر محبوب شود. این ماشین به لطف آپشن‌های متعدد و قیمت رقابتی، در دو سال اول عرضه بیش از یک میلیون دستگاه فروخت و به خوش‌فروش‌ترین خودروی تاریخ آمریکا تبدیل شد. همچنین برخلاف اکثر خودروهای این لیست، موستانگ همچنان در حال تولید است.

تویوتا کرولا سال ۱۹۶۶

هرچند نام کرولا برای علاقه‌مندان به خودرو هیچ هیجانی به دنبال ندارد اما این ماشین به لطف یازده نسل و بیش از نیم قرن تولید، توانسته بیش از ۵۰ میلیون دستگاه در سراسر جهان فروش داشته باشد. کرولا هنوز هم یکی از پرفروش‌ترین محصولات تویوتا محسوب می‌شود.

فیات ۱۲۴ سال ۱۹۶۶

هرچند ۱۲۴ کمتر از یک دهه توسط خود فیات تولید و تنها کمی بیش از دو میلیون دستگاه از آن ساخته شد اما این خودرو وقتی در اختیار شرکت روسی لادا قرار گرفت، تا سال ۲۰۱۲ با همین شکل و شمایل روی خط تولید ماند و ۱۷ میلیون دستگاه از آن ساخته شد تا پس از بیتل به دومین خودروی پرفروش تاریخ تبدیل شود.

پژو ۵۰۴ سال ۱۹۶۸

آفریقا هنوز هم پر از نسخه‌های استیشن و وانت پژو ۵۰۴ است زیرا این خودروی جان‌سخت و کاربری تا سال ۲۰۰۴ در کنیا و تا سال ۲۰۰۶ در نیجریه در حال تولید بود. از ۵۰۴ بیش از سه میلیون دستگاه فقط در اروپا ساخته شد درحالی‌که در کشورهای دیگری مثل نیجریه هم ۴۲۵ هزار دستگاه از آن به تولید رسید.

فیات ۱۲۷ سال ۱۹۷۱

هرچند امروز کسی فیات ۱۲۷ را به یاد نمی‌آورد اما در سال ۱۹۷۲ به‌عنوان خودروی سال اروپا انتخاب شد. این ماشین علاوه بر ایتالیا، در اسپانیا هم با برند سئات و در یوگسلاوی با برند زاستاوا تولید شد. مجموعاً بیش از ۳.۷ میلیون دستگاه از ۱۲۷ ساخته شد.

فیات ۱۲۶ سال ۱۹۷۲

۱۲۶ به‌عنوان جایگزین ۵۰۰ معرفی شد و در اصل چیزی بیش از ۵۰۰ با بدنهٔ جدید نبود. هرچند ۱۲۶ بیشتر از ۵۰۰ فروخت و حدود ۴.۷ میلیون دستگاه از آن ساخته شد اما نتوانست مثل سلف خود به مدلی نمادین تبدیل شود. ۱۲۶ هم مثل ۱۲۷ توسط سئات و زاستاوا تولید شد.

هوندا سیویک سال ۱۹۷۲

سیویک به‌عنوان یک خودروی مردمی ارزان‌قیمت متولد شد اما بعداً به هاچ‌بکی نسبتاً لوکس‌تر و گران‌تر از دیگر خودروهای مردمی آن زمان تبدیل شد. این خودرو هم‌اکنون در نسل یازدهم قرار دارد و تاکنون نزدیک به ۲۰ میلیون دستگاه در سراسر جهان فروخته است.

رنو ۵ سال ۱۹۷۲

این یکی دیگر از موفقیت‌های بزرگ رنو بود و تنها ظرف ۱۲ سال حدود ۵.۵ میلیون دستگاه از آن ساخته شد. هرچند اکثر نمونه‌های رنو ۵ هاچ‌بک‌هایی ارزان و اقتصادی بودند اما نسخه‌های اسپرت جذابی مثل توربوی موتور وسط هم ساخته شد. رنو همچنین به‌تازگی از این خودرو را در قالب هاچ‌بکی الکتریکی احیا کرده است.

فولکس‌واگن گلف سال ۱۹۷۴

ساخت جایگزینی برای بیتل هرگز کار آسانی نبود اما فولکس‌واگن به لطف طراحی فوق‌العادهٔ جوجارو این کار را به بهترین نحو انجام داد. گلف با جانمایی عالی و طیف گسترده‌ای از پیشرانه‌ها، هاچ‌بکی بسیار عالی بود و چندین سال به پرفروش‌ترین خودروی اروپا تبدیل شد.

فورد فی‌یستا سال ۱۹۷۶

فی‌یستا هرچند اولین تلاش فورد برای ساخت خودرویی دیفرانسیل جلو با پیشرانهٔ عرضی بود اما موفقیت بزرگی را به دنبال داشت. بااین‌حال، پس از هفت نسل، در اواسط سال ۲۰۲۳ فورد پس از تولید بیش از ۲۲ میلیون دستگاه، به ساخت فی‌یستا پایان داد.

پژو ۲۰۵ سال ۱۹۸۳

۲۰۵ که توسط پینین‌فارینا طراحی شد، نزدیک به ۱۵ سال روی خط تولید ماند و مجموعاً بیش از ۵.۲ میلیون دستگاه فروخت تا به یکی از موفق‌ترین محصولات تاریخ پژو تبدیل شود. ۲۰۵ حتی هنوز هم جذاب به نظر می‌رسد و تعداد زیادی از آن در فرانسه در حال استفاده است.

کیا پراید سال ۱۹۸۷

پراید هرچند ابتدا توسط مزدا برای فورد طراحی شده اما بزرگ‌ترین موفقیت خود را در ایران به دست آورد. این خودرو که از طریق کیا به ایران رسید، بیش از دو دهه توسط سایپا تولید شد و هم‌اکنون بیش از ۶.۲ میلیون دستگاه از آن در جاده‌های کشورمان در حال تردد هستند که معادل ۲۸ درصد از کل خودروهای ایران است.

پژو ۴۰۵ سال ۱۹۸۷

۴۰۵ نه‌تنها با دستیابی به‌ عنوان خودروی سال ۱۹۸۸ اروپا انتخاب شد و فروش حدود پنج میلیون دستگاه، در اروپا به موفقیت چشمگیری دست پیدا کرد بلکه تا سال‌ها بعد در مصر و ایران به تولید رسید. پژو پارس که اساساً نسخهٔ فیس‌لیفت ۴۰۵ محسوب می‌شوند نیز همچنان در ایران در حال تولید است.

رنو کلیو سال ۱۹۹۲

کلیو به‌عنوان جانشین رنو ۵ معرفی شد و توانست راه موفق آن را ادامه دهد. هرچند نسل اول کلیو به خودروی محبوبی تبدیل شد اما این نسل دوم بود که به فروش فوق‌العاده‌ای دست پیدا کرد. این نسل در سال ۱۹۹۸ معرفی شد و حدود ۵.۴ میلیون دستگاه از آن در فرانسه و آمریکای جنوبی ساخته شد.

پژو ۲۰۶ سال ۱۹۹۸

۲۰۶ با فروش بیش از ۹ میلیون دستگاه، پرفروش‌ترین خودروی تاریخ پژو محسوب می‌شود. این خودرو در کشورهای مختلفی مثل شیلی، اندونزی و چین تولید شد و نسخهٔ فیس‌لیفت آن با نام ۲۰۷ هنوز هم در ایران در حال تولید است.