رنو این روزها با همکاری با نیسان، یکی از بزرگترین خودروسازان جهان است و درست مانند تویوتا، فولکس واگن و فورد به ساخت خودروهای مردمی برای قشر وسیعی از جامعه شهرت یافته است.
شاید بتوان گفت که برایند 118 سال فعالیت این شرکت فرانسوی نیز بر همین موضوع ساخت خودروهای تولید انبوه برای قشر متوسط جامعه تمرکز داشته است اما واقعیت این است که برای بسیاری مشتریان جنبه های پنهانی در مورد برند رنو وجود دارد که تنها با بررسی تاریخچه این شرکت می توان به آن ها پی برد.
در حاشیه سفر رنو به پاریس که به تست مدل خودران رنو سمبیوز اختصاص داشت، فرصتی دست داد تا به بازدید از مرکز نگهداری از خودروهای کلاسیک رنو برویم. در واقع رنو قصد دارد ظرف ماه های آینده موزه ای جدید را برای نمایش تاریخچه خود افتتاح کند و حالا سخت مشغول بازسازی خودروهای قدیمی موجود و نگهداری از آن ها در یک سوله بزرگ است.
خبرنگاران ایرانی نیز در این برنامه فرصت یافتند تا در کنار محل نگهداری از خودروهای کلاسیک کمپانی، مرکز بازسازی این خودرو ها را نیز مشاهده کنند، یک کارگاه نه چندان عظیم با حدود 10 نفر پرسنل که به شکل اختصاصی مشغول بازسازی قطعات خودروهای قدیمی و بازپروری ستارگان تاریخ این کمپانی بودند.
شاید جالب باشد که بدانید یکی از اولین محصولات رنو که به آخرین سال های قرن نوزدهم میلادی (حدود 1898) مربوط می شود، براساس برخی روایات در زمره اولین خودروهای راه یافته به ایران نیز قرار می گیرد.
این خودرو کوچک به نوعی در حد یک کالکسه بدون اسب با قابلیت حمل یک یا دو نفر ا طراحی ظریف و جذابی برخوردار بوده است و ظاهرا توجه مظفرالدین شاه قاجار را به خود جلب کرده است.
البته صحت و سقم این روایت چندان روشن نیست، به خصوص که ظاهرا هر دو خودرو راه یافته به ایران در آن زمان طی سال های بعد از بین رفته اند و به همین دلیل اطلاعات چندانی در مورد آن ها در دسترس نیست.
از دیگر خودروهای جالب در مرکز بازسازی می توان به مجموعه خودروهای آبی رنگی اشاره کرد که در نیمه نخست قرن بیستم توسط رنو برای شکستن رکورد سرعت ساخته شده اند.
شکستن رکورد میانگین سرعت 200 و 300 کیلومتر در ساعت طی دو دهه متوالی و دست یابی به دانش طراحی آیرودینامیک خودروها از جمله دستاورهای مهندسی رنو در پروژه ساخت این مدل ها محسوب می شود.
همچنین می توان گفت که رنو تقریبا در تمامی طول تاریخ خود در زمینه مسابقات اتومبیل رانی بسیار موفق عمل کرده است، از این رو حالا نیز مدل های زیادی به عنوان ستارگان مسابقات اتومبیل رانی در مجموعه خودروهای کلاسیک رنو دیده می شوند.
برای مثال نمونه هایی از خودروهای شرکت کننده در مسابقات جایزه بزرگ (رقابت های اتومبیل رانی قبل از پیدایش فرمول یک)، نمونه های رالی صحرایی، رنو 5 های شرکت کننده در رالی مونت کارلو، نمونه های توسعه یافته مخصوص مسابقات رالی قهرمانی جهان، رنو 21 مخصوص رقابت های تورینگ کارز، تنها نمونه مسابقه ای رنو برای حضور در سری رقابت های استقامت لمانز در اواخر دهه 70 میلادی، چند نمونه از سری نخست خودروهای فرمولاوان در دهه 70 و 80 و در نهایت خودروهای قهرمانی فرناندو آلونسو در فرمول یک 2005 و 2006 از جمله شاخص ترین جنگنده های رنو در طول دوران حیات کمپانی محسوب می شوند.
رنو همچنین در زمینه طراحی و ساخت خودرهای مفهومی و توسعه مفاهیم تازه در جهان خودروسازی نیز ید طولایی دارد و به همین سبب هم بخشی بزرگی از فضای سوله به نمایش مدل های مفهومی جالب رنو در طول تاریخ کمپانی اختصاص یافته است. این بخش که طیف وسیعی از هاچ بک های برقی و کم مصرف تا ون های خانوادگی پر امکانات را شامل می شود، نماد خلاقیت و شجاعت مهندسان و مدیران رنو است که به تحولات در محصولات خود می اندیشیدند.
با این وجود می توان گفت که در میان محصولات تولید انبوه در تاریخ 118 ساله رنو، کمتر خودرو شاخصی وجود دارد که در این موزه بدرخشد، برای مثال نمونه اسپرت از سری RS مدل مگان به عنوان اولین خودرو جهان با 5 ستاره ایمنی در تست تصادف در موزه دیده می شود اما از نمونه های معمولی پر فروشی نظیر کلیو اثری نیست، البته این احتمال نیز وجود دارد که چنین خودروهایی در مراحل بعدی پس از افتتاح ساختمان اصلی موزه به گنجینه رنو اضافه شوند.
به هرحال آنچه واضح است اینکه رنو پیشینه بسیار موفق و ارزشمندی در صنعت خودروسازی جهان دارد که با مشاهده چنین موزه ای می توان به ابعاد آن پی برد اما باید منتظر ماند و دید که بزرگترین خودروساز فرانسه و شریک نیسان در آینده به چه شکل از قدرت مهندسی خود در محصولاتش استفاده می کند و آیا می تواند بنا بر وعده کارلوس گون با پشت سر گذاشتن فولکس واگن به بزرگترین خودروساز جهان مبدل شود یا خیر؟
