محسن کارتاب – این تایرسازِ فرانسوی در سال ۱۸۸۹ میلادی کار خود را با ساخت لاستیکِ دوچرخه آغاز کرد و هم‌اکنون در کنار بریجستون و گودیر، به عنوان یکی از برترین تایرسازانِ دنیا شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۲، میشلن برای امتحانِ تایرهای جاده‌ایِ خود، نیاز به یک خودروی سریع داشت و از آنجا که در آن سال‌ها مالکیتِ خودروسازی سیتروئن را بر عهده داشت، با همکاریِ این کارخانه دست به ساختِ خودرویی عجیب غریب می‌زنند.
به نقل از کارنوتر – از قطعات سیتروئن DSسافاری به صورتِ گسترده بر روی این خودرو استفاده شد و برای آن ده چرخ در نظر گرفته شد، چهار چرخِ جلویی برای فرمان‌پذیری و شش چرخِ عقب وظیفه‌ی انتقال نیرو به جاده را داشتند. وزن این خودروی غول پیکر بالغ بر ۱۰ تُن است و دارای حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت می‌باشد، واضح است که برای رسیدن به این سرعت نیاز به یک نیروگاهِ عظیم احساس می‌شود که در اینجا از دو موتورِ V8 ساخته‌ی شورولت، هر کدام با حجمِ ۵.۷ لیتر استفاده شده است.
سیتروئن و میشلن نامِ این خودرو را PLR (به فرانسوی Poids Lourd Rapide) گذاشتند، که به معنایِ خودرویِ سریع است.
در قسمت عقب ، وسط خودرو بین 6 تایر یک تایر بزرگ بوده که وظیفه ی انتقال قدرت را داشته.