آشنایی با سیستم تعلیق بازوهای پیرو Trailing Arm Suspension
سیستم تعلیق بازوهای پیرو بیشتر در محور عقب خودروها استفاده می‌شود، هر چند در بعضی خودروها مانند فولکس واگن بیتل (2003-1938) همزمان در محور جلو و عقب مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم تعلیق از نوع مستقل است و بیشتر در خودروهای قدیمی مورد استفاده قرار می‌گرفت اما در بعضی خودروهای امروزی نیز همچنان استفاده می‌شود.
این نوع سیستم تعلیق دارای یک بازوی تقریباً مثلثی شکل بوده، به طوری که یک راس آن نقطه ی اتکای محور چرخ است و قاعده ی آن عمود بر شاسی قرار می‌گیرد . مجموعی فنر نیز به همین بازو و نزدیک چرخ ها متصل است. هنگامی که خودرو در ناهمواری جاده قرار می گیرد، بازوی پیرو حول محوری که به شاسی متصل شده است، به بالا و پایین حرکت می‌کند و ناهمواری جاده را از طریق کمک فنر جذب می کند.
در این سیستم تنها به چرخ ها اجازه ی حرکت به سمت بالا و پایین داده می‌شود و هرگونه حرکت جانبی و عرضی (Lateral) و تغییر زاویه ی کمبر از طریق مجموعه تعلیق در آن غیر ممکن است. زاویه ی کمبر در این سیستم فقط به تبعیت از وضعیت بدنه ی خودرو تغییر می‌کند. به طوری که وقتی خودرو وارد پیچ می‌شود با چرخش بدنه ی خودرو، زاویه کمبر نیز به همان اندازه تغییر می‌کند و هر دو چرخ به سمت خارج پیچ متمایل می‌شوند. این وضعیت سبب کم فرمانی در خودرو می شود.
مزایا و معایب: مزایا: 1- سادگی طراحی و ساخت 2- پایداری و خوش فرمانی 3-مستقل بودن چرخ های یک محور در تعلیق معایب: 1- قیمت بالاتر نسبت به انواع دیگر سیستم تعلیق 2- اشغال فضای زیاد
