آئودی اسکورپیون، سوپراسپرت دیزلی قوی‌تر از R8 که لغو شد

به گزارش دنده 6 – نزدیک به دو دهه، R8 را در سبد محصولات آئودی دیدیم اما این شرکت زمانی قصد ساخت یک سوپراسپرت دیگر را هم داشته است. بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳، مردان انگولشتات روی سوپراسپرتی با نام داخلی اسکورپیون کار می‌کردند. این خودرو قرار بود نسخهٔ جاده‌ای از مدل مسابقه‌ای R18 باشد که با پیشرانهٔ دیزلی برندهٔ لمانز شده بود. به گفتهٔ آئودی، این سوپراسپرت ناکام بالاتر از نسل دوم R8 قرار می‌گرفت که در همان زمان در دست توسعه بود.

پیشرانه‌های مختلفی برای اسکورپیون در نظر گرفته شده بود که شامل نمونه‌های بنزینی و دیزلی با قدرتی بین ۴۰۰ تا ۵۵۰ اسب بخار می‌شد. مهندسان آئودی حتی روی قوای محرکهٔ هیبریدی که ترکیبی از پیشرانهٔ درون‌سوز با یک موتور الکتریکی بود هم کار می‌کردند و نسخه‌های محرک عقب و چهارچرخ محرک را بررسی کردند اما این پروژهٔ مهیج هیچ‌گاه به نتیجه نرسید. بااین‌حال، با توجه به گزارشات، آئودی به‌طورجدی به دنبال عرضهٔ اسکورپیون بوده و قصد ساخت ۳۳۳ دستگاه از آن را داشته است.

قرار بود این سوپراسپرت از پلت‌فرم R18 با مونوکوک فیبر کربنی تقویت‌شده با آلومینیوم لانه‌زنبوری استفاده کند. گفته می‌شد آئودی نهایتاً قوای محرکهٔ هیبریدی را برای اسکورپیون انتخاب کرده بود که از پیشرانهٔ ۳.۷ لیتری V6 دیزلی مدل مسابقه‌ای به همراه یک موتور الکتریکی با مجموع خروجی بیش از ۷۰۰ اسب بخار تشکیل می‌شد. پیشرانهٔ دیزلی چرخ‌های عقب را به حرکت درمی‌آورد درحالی‌که موتور الکتریکی به چرخ‌های جلو نیرو می‌داد تا سامانهٔ چهارچرخ محرک کواترو به‌صورت الکتریکی فراهم شود. بااین‌حال، نهایتاً اسکورپیون تولید نشد و هم‌اکنون پروتوتایپ آن در موزهٔ آگوست هورش در آلمان در معرض دید عموم قرار دارد.

هرچند یک سوپرکار دیزلی ایدهٔ بسیار عجیبی به نظر می‌رسد اما آئودی قبلاً هم این کار را انجام داده بود. این شرکت در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۸ کانسپتی بنام R8 V12 TDI را معرفی کرد که به یک پیشرانهٔ ۶ لیتری V12 دیزلی توئین توربو با ۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۰۰۰ نیوتن متر گشتاور مجهز شده بود. این نیرو از طریق یک گیربکس شش سرعته دستی به هر چهارچرخ منتقل می‌شد و خودرو را ظرف ۴.۲ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رساند. حداکثر سرعت این R8 دیزلی هم به بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

بااین‌حال، آئودی در اوایل سال ۲۰۰۹ برنامهٔ تولید این خودرو را هم لغو کرد زیرا هزینهٔ مهندسی مجدد R8 بنزینی برای جای دادن موتور دیزلی عظیم توئین توربو بسیار زیاد بود و سرمایه‌گذاری آن از طریق فروش جبران نمی‌شد. البته از پیشرانهٔ V12 دیزلی این کانسپت در نسل اول Q7 استفاده شد.