به گزارش دنده 6 – فناوری رینگ‌های فیبرکربنی تازه نیست. هوندا در سال ۱۹۸۴ در ساخت چرخ موتورهای گرندپری خود از این فناوری استفاده کرده بود. با این وجود، همه‌گیری این چرخ‌ها چند دهه به درازا کشید و هم‌اکنون در صنعت خودرو تاثیر بسیاری دارند. این بهره‌گیری گسترده به‌لطف شرکت استرالیایی «کربن روولوشن» ممکن شد که شروه ساخت این چرخ‌ها کرد و بعدا با شرکت فورد قراردادی را منعقد کرد تا بتواند چرخ‌های موستانگ شلبی GTR 2016 را تامین کند.
کربن روولوشن هم‌اکنون به‌عنوان همکاری جدی برندهایی چون فراری، شورولت، لندرور و فورد کار می‌کند و به‌صورت تولیدمحدود محصولاتی را هم برای شرکت‌‌های پورشه و کونیگزگ تهیه می‌کند. چرخ‌های فیبرکربنی کربن روولوشن مزیت‌های مشخصصی دارند که از ازجمله آن‌ها می‌توان به وزن کم و استحکام بالا اشاره کرد. از آنجا که کاهش وزن یکی از اصلی‌ترین فاکتورهای تولید یک خودرو به شمار می‌رود، انتخاب چرخ، بدنه یا صفحات داخلی از جنس فیبرکربن به یکی از گزینه‌های محبوب تبدیل شده است
«دکتر اشلی دنمید»، موسس و مدیر فناوری کربن روولوشن، می‌گوید:
نخستین موضوعی که دوست دارم درباره آن صحبت کنم این است که چرخ‌ها دومین المان مهم در وزن خودروها هستند.
چرخ‌ها اجسامی درحال دروان و غیر فنری هستند. کاهش وزن آن‌ها منجربه کاهش کار فنربندی خواهد شد؛ به این ترتیب، کیفیت سواری افزایش خواهد یافت. این کار درکنار کاهش اینرسی چرخ به بهبود شتاب، فرمان‌پذیری و ترمزگیری نیز کمک می‌کند. اگر چرخ را در برابر سایر اجسام چرخشی یا غیرفنری خودرو قرار دهید، متوجه خواهید شد گزینه بهتری برای کاهش وزن وجود ندارد.
مزیت چرخ‌های آلومینیومی و آلیاژی نسبت‌به نمونه‌های فولادی نیز همین است؛ هرچند این مصحولات سبک‌تر با قیمت بیشتری به فروش می‌رسند اما نهایتا ارزش خرید را دارند. فیبرکربن از آلومینیوم هم گزینه بهتری برای چرخ‌ها به شمار می‌رود. هرچند رقم دقیق وزن چرخ‌ها اعلام نمی‌شوند اما می‌دانیم نمونه فیبرکربنی برند روولوشن برای شورولت کوروت Z06 هم ۱۸ کیلوگرم سبک‌تر از نمونه آلومینیومی آن است.
حقیقت این است که هرچند فیبرکربن ماده‌ای مستحکم و سبک‌وزن است اما درصورت شکسته‌شدن عملا خورد می‌شود؛ درحالی‌که نمونه‌های فلزی به‌جای شکست ناگهانی صرفا فرم اولیه خود را از دست می‌دهند. دنمید در این‌باره می‌گوید که بعضی از بخش‌های چرخ قطر ۲ اینچی دارند و به این راحتی شکسته نمی‌شود. حتی اگر سازنده چرخ هم در ساخت محصول خود کوتاهی کند، انجمن بین‌المللی مهندسان خودرو، SAE، و خودروسازان روی کیفیت آن‌ها کنترل دارند.
برند فراری خود برای بررسی کیفیت چرخ‌های کربن روولوشن با دانشگاه «مودنا» همکاری کرده است. در سوی دیگر، استانداردهای SAE بسیاری سختگیرانه تعیین شده‌اند. هیچ خودروسازی در این قسمت، رعایت کامل نکات ایمنی را فروگذار نمی‌کند و با نهایت دقت به آن می‌پردازد. به گفته مدیرعامل کربن روولوشن، «جیک دینگل»، شرکت فورد پیش از عقد قرارداد محصولات این شرکت را خریداری کرد و از آن‌ها در مسابقات خیابانی استفاده کرد تا سطح ایمنی آن‌ها را به‌خوبی بسنجد.
این شرکت استرالیایی برای ساخت چرخ‌های کوپه فورد از استانداردهای سختگیرانه‌تری استفاده کرد. دنمید درباره مقاومت چرخ‌های فیبرکربنی در آزمایش‌ها می‌گوید:
یک هویج و یک کرفس را تصور کنید. رفتار فلز و فیبرکربن در برابر شکست به‌ترتیب مانند یک هویج و کرفس است. درحالی‌که هویج به یک‌باره و تحت فشار معین خواهد شکست، ساختار فیبری کرفس باعث می‌شود با شکسته‌شدن بخشی از آن، بخش دیگرش همچنان نیرو را تحمل کند؛ رفتار فیبرکربن هم به‌شکلی همین‌گونه است.
کربن روولوشن مدعی است که می‌تواند بدون اضافه کردن وزن اضافه‌ای، استحکام چرخ‌ها را تات حد زیادی افزایش دهد. دینگل و دنمید هر دو متفق‌القول هستند که شرکتشان برای ساخت یک نمونه خاص، موفق شد با افزودن ۱۰ درصد وزن بیشتر به دو برابر استحکام بیشتر دست پیدا کند. هرچند این برند هم‌اکنون روی خودروی رده‌بالا و عملکرد بالا متمرکز است اما به‌زودی وارد بازار خودروهای برقی نیز خواهد شد. دنمید می‌گوید:
فراری، کوروت و دیگر برندهای سریع دیگر به پیشرانه‌های برقی روی خواهند آورد. آن‌ها به کسب ۱.۵ ثانیه زمان کمتر که به‌واسطه تجهیز این چرخ‌ها به دست می‌آید علاقه‌مند هستند… . هرچند بسیاری از تولیدکنندگان مدل‌های برقی در کاهش وزن خودروهایشان با مشکل برخورد کرده‌اند، استفاده از چرخ‌های فیبرکربن می‌تواند رسیدن آن‌ها به وزن کمتر را راحت‌تر از قبل کند.
