اصول ارگونومی در رانندگی

رانندگی فشار زیادی را به گردن و قسمت بالا و پایین پشت راننده وارد می کند و باید گفت که تنها خودروهایی را استفاده کنید که به طرز مناسبی در اتاق آنها جای می گیرید و می نشینید.

خودروهای کوچک معمولاً برای افراد قد بلند مناسب نیستند و صندلی که برای سایرین مناسب می باشد، ممکن است برای آنها اندازه نباشند. امنیت، همواره از بیشترین اهمیت برخوردار است.هیچوقت تنظیم صندلی خود را طوری انجام ندهید که دید شما را به جاده، آینه ها و پانل داشبورد محدود گرداند یا به اصطلاح ارگونومیک نباشد.

تنظیم مناسب صندلیها: راحت ترین راه برای تنظیم صندلی خودرو این است که با یک صندلی شروع کنیم که در وضعیت نامناسبی قرار گرفته و آن را به حالت صحیح درآوریم. ابتدا صندلی را به عقب فشار می دهیم و بعد نشیمن آن را تا حد امکان به کف خودرو قرار دهید و قسمت عقب صندلی را بین 30 تا 40 درجه خم کنید.

– صندلی را آنقدر بالا بیاورید تا بتوانید به راحتی جاده و پانل داشبورد راننده را ببینید و نشیمنگاه شما در ارتفاع زانوهایتان قرار گیرد.

– اگر در این وضعیت احساس می کنید که باز هم صندلی شما پایین است، یک بالش یا یک قطعه گوه ای شکل به نشیمن صندلی اضافه کنید. این امر باعث کاهش لرزشها و ارتعاشات وارده از طرف جاده نیز می گردد که در برخی اوقات باعث صدماتی نیز شده است. اطمینان پیدا کنید که این کار باعث بالا رفتن شما نشود، چون شما باید سر خود را به پایین یا به کناره ها خم کنید.

– نشمینگاه صندلی را به جلو برانید تا پای شما به راحتی روی پدالها قرار گیرد و کاملاً بتوانید پای خود را روی پدالها فشار دهید، بدون اینکه پشت خود را از پشتی صندلی خود جدا کنید و به جلو خم شوید.

– پشتی صندلی را آنقدر جلو بیاورید که زاویه پشت شما با سطح افق 100 تا 110 درجه باشد. این امر باعث کاهش فشار روی دیسک کمر و قسمت پایینی پشت شما می گردد. پشت سری صندلی را طوری تنظیم کنید تا در وسط سر شما قرار گیرد. نشمین صندلی را تنظیم کنید تا پشتی صندلی بدن شما را حمایت کند و احساس راحتی کنید.

– نشیمن صندلی را آنقدر زاویه دهید تا به طور کامل کمر شما را بدون اعمال فشار به نقاطی خاص و بدون برخورد با پشت زانوی شما حمایت کند. اگر به پاهای شما فشار وارد گردد، جریان خون در پاهای شما متوقف می شود و باعث ناراحتی در زانوهای شما خواهد گردید.

– به جای اینکه صندلی خود را با موقعیت کمربند ایمنی تنظیم کنید، کمربند ایمنی را با صندلی خود تنظیم نمایید.

– فرمان را پایین بیاورید تا دسترسی به آن راحت شود و آرنجهای شما به راحتی به سمت بالا و جلو حرکت کند و تنش روی گردن و پشت شما به حداقل برسد.

– اکنون آینه های جانبی و آینه عقب را تنظیم کنید. اگر بدن شما به صورت ناخواسته شروع به خم شدن نماید و یا در وضعیت نامناسبی قرار گیرد، احساس خواهید کرد که انگار آینه ها به تنظیم مجدد نیاز دارند و همین امر کلیدی برای این است که شما به عقب تکیه دهید.

– تنظیمات بهینه را در صورت لزوم انجام دهید.

برای تغییر محلهای استرس و فشار در بدن خود، گاه و بیگاه تنظیمات فرعی را روی وضعیت نشستن خود انجام دهید و مطمئن شوید که بدن شما در وضعیت ایمن و مناسبی قرار گرفته است.

وضعیت گرفتن فرمان را در برخی اوقات تغییر دهید. به هیچ وجه از خودرو به عنوان دفتر کار خود استفاده نکنید. استفاده از لپ تاپ در روی صندلی کناری باعث چرخش ستون فقرات می شود. خم شدن برای تکمیل برگه های اداری باعث می شود که گردن شما به سمت جلو و در وضعیتی ناامن خم باشد. از گذاشتن وسایل خود در روی صندلی عقب یا جیب های پشت صندلی خودداری کنید، چرا که دسترسی به وسایل و یا برداشتن آنها از روی صندلی عقب باعث چرخش ناهنجاری در بدن خواهد شد.

روشی که شما فرمان را نگه می دارید نیز از اهیمت زیادی برخوردار است. به جای گرفتن غربیلک فرمان در موقعیت ساعتهای 2 و 10 دستان خود را کمی پایین تر آورده و در ساعتهای 3 و 9 و یا حتی پایین تر قرار دهید. هر زمان که این کار را انجام می دهید، احساس راحتی در ماهیچه های شانه ها می کنید. در زمانهای دور زدن، از جلو بردن بدن و جا به جا کردن دستها برای نگه داشتن فرمان اجتناب کنید؛ برای مثال، قسمت بالای فرمان یا سمت راست فرمان را با دست چپ خود نگه ندارید. سعی کنید در تمام مدتی که فرمان را گرفته اید، مچ دستان خود را صاف نگه دارید. قبل از خارج کردن وسایل از صندوق عقب، چند دقیقه بیرون از اتاق خودرو قرار بگیرید. همیشه قبل از نشستن در خودرو، کیف پول خود را از جیب پشتی شلوار خود بیرون آورید، چرا که این امر باعث چرخش لگن و وارد آوردن فشار به قسمت پشت بدن می گردد.

در زمان سوار شدن به خودرو، ابتدا روی صندلی بنشینید و سپس پاهای خود را وارد اتاق کنید. برای پیاده شدن از خودرو، ابتدا پاهای خود را از خودرو خارج سازید و سپس بلند شوید تا فشار به قسمت پایینی پشت و کمر کاهش یابد. هر از چند گاهی وقفه های مکرر در رانندگی ایجاد کنید و در مسافتهای طولانی، حداقل هر دوساعت یکبار از خودرو خارج شوید و حرکات کششی انجام دهید. نحوه گرفتن فرمان برای مدت طولانی نه تنها برای پشت شما، بلکه برای دستان شما نیز از اهمیت زیادی برخوردار است، چرا که ممکن است شما را به «سندرم تونل کارپال» دچار نماید. اگر سه دقیقه زودتر به مقصد خود رسیدید و بدن شما هنوز سخت و در ناک می باشد، به صورت مؤثر عمل نکرده اید.

منبع: جام جم