اولین‌ اختراعات صنعت خودروسازی

موتور احتراق داخلی
به گزارش دنده 6 – پیشرفت واقعی در صنعت خودروسازی با توسعه موتور احتراق داخلی در قرن ۱۹ رخ داد. دو فرد کلیدی در اختراع موتور احتراق داخلی کارل بنز و گوتلیب دایملر بودند، مهندسین آلمانی که کارهایشان در تحول خودروهای مدرن نقش اساسی داشت.

اولین خودرو
در سال ۱۸۸۵، کارل بنز خودروی “بنز پتنت-موتورواگن” را ساخت که توانست مسافتی حدود ۱۵۰ کیلومتر را طی کند و به عنوان اولین خودرو واقعی جهان شناخته می‌شود. این خودرو سه‌چرخه با موتور بنزینی کار می‌کرد و شامل چندین نوآوری از جمله سیستم جرقه‌زنی الکتریکی، کاربراتور، و خنک‌سازی پیشرانه با آب بود. این خودروی بنز یک جهش بزرگ به جلو بود و قابلیت عملی بودن حمل‌ونقل با بنزین را نشان داد.

اولین موتور سیکلت
در همان زمان، گوتلیب دایملر و شریکش ویلهلم مایباخ روی موتورهای احتراق داخلی خود کار می‌کردند. در سال ۱۸۸۶، آن‌ها موتوری بنزینی را روی یک دوچرخه چوبی نصب کردند و چیزی را که به عنوان اولین موتورسیکلت شناخته می‌شود، ساختند. کارهای بعدی دایملر و مایباخ منجر به توسعه وسایل نقلیه چهار چرخ شد که فناوری خودرو را بیش از پیش پیشرفت داد.

اولین خودروی تولید انبوه
در سال ۱۹۰۳، هنری فورد اولین مدل T خود را تولید کرد. این خودرو با موتور ۱۵ اسب بخاری کار می کرد و به عنوان اولین خودروی قابل استفاده برای همگان شناخته شده است. فورد با استفاده از روش‌های نوآورانه برای تولید مدل T، توانست این خودرو را به طور انبوه تولید کند. این کار فورد هزینه تولید را به شکل قابل توجهی کاهش داد و خودروها را برای عموم مردم مقرون به صرفه‌تر ساخت.

اولین استارت الکتریکی 
اولین استارت الکتریکی توسط چارلز کیترینگ و تیم او در سال ۱۹۱۱ اختراع شد. اولین خودرو که به استارت الکتریکی مجهز شد، کادیلاک مدل ۳۰ در سال ۱۹۱۲ بود. کادیلاک با معرفی این تکنولوژی جدید به اولین خودروسازی تبدیل شد که این تغییر انقلابی را در محصولات خود اجرا کرد. اگرچه این سیستم در ابتدا تنها در برخی مدل های لوکس و گران قیمت به کار گرفته می شد، اما به تدریج در خودروهای ارزان قیمت‌تر نیز مورد استفاده قرار گرفت. این امر موجب افزایش راحتی و سهولت استفاده از خودروها برای عموم مردم شد.

اولین گیربکس اتوماتیک
قبل از معرفی گیربکس اتوماتیک، همه خودروها مجهز به گیربکس های دستی بودند. این بدان معنی بود که راننده باید با استفاده از پدال کلاچ و دنده دستی، تعویض دنده را انجام دهد. این فرآیند نه تنها برای رانندگان خسته کننده بود، بلکه برای افرادی مانند زنان و سالمندان نیز دشوار محسوب می شد. اما در سال ۱۹۴۰، شرکت خودروسازی جنرال موتورز (GM) انقلابی در صنعت خودرو ایجاد کرد. این گیربکس که با نام “Hydra-Matic” شناخته می شد، امکان تعویض دنده را به طور خودکار و بدون نیاز به دخالت راننده فراهم می کرد.

کمربند ایمنی سه نقطه‌ای
کمربند ایمنی سه نقطه ای یکی دیگر از اختراعات مهم و تأثیرگذار در صنعت خودروسازی است. این سیستم ایمنی اولین بار در سال ۱۹۵۹ توسط نیلس بولین، مهندس سوئدی، ارائه شد. قبل از این ابداع، کمربندهای ایمنی تنها دو نقطه اتصال به بدن داشتند که در تصادفات کارایی چندانی نداشتند. اما کمربند سه نقطه ای با داشتن سه نقطه اتصال به بدن (روی شانه، روی لگن و روی کمر)، امکان توزیع نیروهای وارده در تصادف را فراهم می کرد.ولوو، شرکت خودروسازی سوئدی، اولین خودروسازی بود که این سیستم ایمنی را در محصولات خود به کار گرفت. ولوو آمازون که در همان سال ۱۹۵۹ معرفی شد، به طور استاندارد مجهز به کمربند ایمنی سه نقطه ای بود. این اقدام ولوو در آن زمان بسیار پیشرو و نوآورانه محسوب می شد. چرا که بیشتر خودروسازان در آن دوره هنوز از کمربندهای ایمنی ساده و قدیمی با دو نقطه اتصال استفاده می کردند.

اولین ترمز ضدقفل (ABS)
ترمز ضد قفل ابتدا برای هواپیماها در سال ۱۹۲۹ توسط گابریل ووازین توسعه یافته. این فناوری برای خودروها در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بیشتر توسعه یافت و سرانجام سیستم ترمز ضدقفل در سال ۱۹۷۸ توسط شرکت بوش در خودروهای کامیون و کامیونت شرکت بنز نصب شد. این نوآوری نقش بسزایی در ارتقای ایمنی و قابلیت کنترل خودروها ایفا کرده است. ترمز ضد قفل با پایش مداوم چرخ‌ها و جلوگیری از قفل شدن آن‌ها هنگام ترمزگیری، امکان کنترل فرمان و کاهش سرعت سریع را در شرایط ترمزگیری شدید به راننده می‌دهد.

اولین چراغ راهنمایی و خط عابر پیاده 
اولین چراغ راهنمایی  در جهان در سال ۱۸۶۸ در لندن نصب شد. این چراغ نوری قرمز و سبز داشت و به صورت دستی توسط افسر پلیس کنترل می شد. چراغ‌های راهنمایی برقی اولین بار در سال ۱۹۱۴در کلیولند آمریکا نصب شدند. این چراغ‌ها دارای نور قرمز و سبز بودند و توسط یک تایمر کنترل می شدند. اولین خط عابر پیاده در جهان در سال ۱۹۳۴ در لندن ترسیم شدد. این خط به صورت سه خط موازی سیاه رنگ بر روی سطح خیابان کشیده شده بود. خطوط عابر پیاده با رنگ سفید و به شکل امروزی اولین بار در سال ۱۹۵۱ در ایالات متحده آمریکا ترسیم شدند.

مسیر طی شده از اولین تلاش ها تا امروز، نشان دهنده پویایی و نوآوری مداوم صنعت خودروسازی است. این صنعت همواره در حال تحول و پیشرفت بوده و نقش بسیار مهمی در زندگی روزمره انسان ها ایفا می کند.