بوئینگ YF-118G پرنده شکاری

به گزارش دنده 6 – موزه هوانوردی نظامی آمریکا میزبان یکی از جذاب‌ترین کلکسیون‌های هواپیمایی دنیاست. در این موزه پروتوتایپ میگ ۳۱ میکویوان شوروی با نام مستعار فایرفاکس، هینکل He 277 آلمانی و بوئینگ YF-118G دیده می‌شوند. هواپیمای ساخت بوئینگ در خود آمریکا با نام پرنده شکاری مشهور شده است. توسعه پرنده شکاری در دهه ۹۰ میلادی و با همکاری مک دانل داگلاس و بوئینگ شروع شد. علت استفاده از نام مستعار یاد شده برای YF-118G شباهت آن به فضاپیمای کلینگون فیلم استارت ترک III در جست‌وجوی اسپاک بود. این پروژه کاملاً سری طی سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹ ادامه یافت و نتیجه آن تولید هواپیمایی تک نفره بود که از تکنیک‌های پنهان‌کاری خاص و روش‌های جدید طراحی و ساخت بهره می‌برد.

بوئینگ YF-118G در منطقه بسیار مرموز موسوم به منطقه ۵۱ تست شد و اولین پرواز آن در سال ۱۹۹۶ صورت گرفت. در مجموع ۳۸ پرواز انجام شد تا بوئینگ روش‌های مختلف برای پنهان‌کاری بهتر پرنده شکاری در رادارها را بیابد. یکی از ویژگی‌های برجسته این هواپیمای پنهان‌کار را می‌توان استفاده از محافظ و پوشش جدیدی دانست که باعث می‌شد در برابر چشمان غیرمسلح نامرئی باشد. چنین پوششی برای اولین بار در یک هواپیما بکار رفته بود. تکنولوژی موردبحث هم‌اکنون در لاکهید مارتین F-35 لایتنینگ II بکار رفته است. البته به‌طور دقیق مشخص نیست که تکنولوژی پنهان‌کار بوئینگ در کجا توسعه یافته اما برخی افراد ادعا می‌کنند این تکنولوژی اولین بار در اواخر دهه ۴۰ میلادی در رزول به دست آمده ولی به دلیل استفاده نادرست و خطرناک ممنوع شده است.

برنامه پرنده شکاری از روش‌های طراحی و ساخت جدیدی بهره برد به گونه‌ای که بوئینگ ساختار کامپوزیت یک تکه را استفاده کرد. همچنین این شرکت طراحی کامپیوتری واقعیت افزوده و ابزارهای مونتاژ و ساخت متمایزی را بکار گرفت. نیروبخش بوئینگ YF-118G یک پیشرانه توربوفن ساخت پرت اند ویتنی JT15D-5C بود که باعث ثبت حداکثر سرعت ۴۸۳ کیلومتر در ساعت و ارتفاع پروازی ۶۰۹۶ متری از سطح زمین می‌شد.

یکی از میراث ماندگار این هواپیمای پنهان‌کار را می‌توان پیشرفت‌های مفاهیم پنهان‌کاری دانست به گونه‌ای که از سطوح کنترل بدون شکاف جهت اتصال به بال‌ها استفاده شده بود تا میزان دید در رادارها کاهش یابد. همچنین ورودی پیشرانه نیز به‌طور کامل از بخش جلو متمایز شده بود. YF-118G اولین هواپیمایی بود که از شیشه‌های آلومینیومی شفاف بجای شیشه استفاده می‌کرد چراکه این شیشه‌ها هم استحکام بیشتر و هم وزن کمتری داشتند.

علیرغم ویژگی‌های نوآورانه، توسعه YF-118 به منظور کاهش هزینه‌ها با برخی تکنولوژی‌های موجود پیش رفت و همین کار سرعت تولید را نیز بیشتر کرد. برای مثال تجهیزات فرود پرنده شکاری از هواپیمای بیچ کینگ ایر و کوئین ایر گرفته شد و سیستم‌های کامپیوتری هم به شبیه‌ساز پرواز کومودور ۶۴ مایکروسافت تعلق داشت. شرکت‌های هوافضا تنها YF-118G تولیدی را در سال ۲۰۰۲ به موزه هوانوردی نظامی آمریکا اهدا کردند و این هواپیما از همان زمان در معرض دید عموم قرار داد. البته به دلیل پوشش پنهان‌کاری خاصی که به آن اشاره کردیم، بازدیدکنندگان باید از عینک‌های ویژه‌ای برای دیدنش استفاده کنند.